Genişliği O'na olan Muhabbetinde ara.. Halk ile didişmede değil!..
İyilik tamam, Kötülük tastamam.. Mükafat tamam, Ceza tastamam.. Eksik olan?.. Sen!..
"Elim, ayağım, bedenim, beynim, düşüncelerim".. Kimliklerin.. Peki Alem Suretleri Sıfatları içinde, Senin olan Sen nerede, Benim dediğin Ben nerede?.. Nereden? Ve ne? "Min Ruhi" değil, Tuz Ruhu mu!..
"Hamd Allah'a mahsustur".. O halde Arifin Övgünün olduğu her şeyde Müşahede ettiği O olmalıdır..
Gafletten dolayı anlaşılması belki bir ömür sürecek bir şeyi başka birisi Perdenin kalkmasıyla o vakitte anlar tecrübe eder.. Anlayışın hızlanması, her şeyde böyledir.. Yoğunlaşana Perdeler kalkar.. Hatta o onun Normali olur.. Çünkü O'dur Hay'atı onun!..
Vücud, Zat'ın Kendi Sıfatları Tecellileri ile Örtülüdür.. Bir Oyuncuyu Filmlerinde, Sanatıyla, Meşhurluğundan Tanımak başka.. Sanatından Tecellisinden Soyunmuş, Evinde Tanımak bambaşka!.. Sen O'nu en güzel Ehli Beyt'inde Tanırsın!..
"Kesin Bilgi" yoktur diyorsan, bu İddianın da geçerli olmadığını biliyor olman gerekir.. Bilmiyorsan, Sen Cahil oluyorsun, başkası değil.. Bunu da biliyor olman gerekir.. Demek ki sen aslında Bilmek hakkında baya bir şey biliyorsun.. Fakat asıl kendini bilmiyorsun.. Ne anlamda bilmediğin farketmez, çünkü hepsi bu durumda İddia oluyor.. Kendini bilmiyorsun, o halde "başkasını" hiç bilmiyorsun.. O halde Ukalalığı bırak da, önce İddia'yı bırakabil..
Sonra asıl Kim Biliyor Kimi Biliyor Ne Biliyor Neyi Biliyor bu ukalalıkla ömrün yeterse Bilirsin.. Kuşatabilirsin demiyorum.. Aşabilirsin hiç demiyorum.. İşin Hakikatinde Aştığını Zannetmek en berbatı olurdu, kurtuluşun olmazdı.. Bilebilirsin diyorum.. Daha bunu ayırd edemiyenle neyi konuşuyorum.. Aslında konuşmuyorum, Merhamet ediyorum..
"Bu" dediğinin ne olduğunu tanımak bilmeyince; hep geçer, bu da geçer, o da geçer, hepsi geçer.. öyle bomboş gelir geçersin..
"Yaratmak" kendinden bir şeyin çıkması, ayrılması, kendine müstakil bir alan tutması şeklinde değildir.. Bu Doğurmak olurdu.. Sudur'un Kelamcılar, İslam Felsefecileri (Modernlerin) tarafından yanlış algılanması böylece kendilerine döner.. Yaratılış, Tecellisinin ta Kendisidir..
Vahdet'i (Tasavvuf'u) Yeni Eflatunculuğa nispet etmek, Kurancıların Hadisleri İsrailiyata nispet etmeleri gibi bir Ahmaklıktır.. Körlüktür.. Çünkü neyin ne olduğunu Fark edemediği ve Aslını bilemediği için, ne yapsın Benzetecek!.. Halbuki Konu hiçbir şeye benzemeyenin Görüşü Duyuşu, Tek ve Bir oluşu!.. Şahdamarından Yakınlığı mı demeliydik yoksa!..
Varlığın Aslın Bilmeyen, yahut Yok bilen, ya Dünya'ya ya Madde'ye sarılıcak ne yapsın!..
Akıl nedir bilemeyen Felsefecinin Fikrinden ne olsun..
Merhametinden gayrı Yükseklik arama kendine..
O'nun İradesi çeşit çeşit belirir.. Hikmetiyle dilediğini yapmış yapar.. Ama sende İrade sadece Öfke şeklinde yahut Oyunbozanlık şeklinde zuhur ediyor.. Dilediğini yapamayınca!.. Demek ki Sen'de bazı İsimlerin zuhuru eksik.. Zat çarşısına gidip eksik Esmayı bulup alman lazım.. O'na muhtaçsın.. Belki de, bazı isimlerin sende her şekilde belirmesi gerekmiyordur.. Hepsi var da, her yönden ve Dün'ya'da belirmesi gerekmiyordur.. Fakat, hepsi de bir Kemalle bulunması gerekiyor.. O Kemal Kulluktur.. Bu ancak O'na Kullukla Resulüne Ümmet olmakla mümkün..
Yoksa ne olur.. Özünde "Min Ruhi" iken, Yunan Tanrılarına dönersin..
Aslında hepimiz Hayvanmışız da, sonradan İnsan olmuşuz.. Nasıl olmuş bu.. "Evrim" diye bişey varmış.. öyle, o sayede olmuş işte.. Çok karıştırma işte, Bilimsel yani, sen anlamazsın..
Tek bir Resul'den bütün İnsanların Hesablarını görür.. Olamaz deme oldu bile..
Vehhabi kafalılar, Münafıklar, Cahiller, Mürtedler, Ahmaklar ve daha pek çok gruplar.. Bunların hepsi, hep olacak.. Bunlar İnsan'ın Halleridir.. Hatta anlayabilirsen, Şen'dir de derim.. Geçişler olur, yani Yükselenler olacak.. Geçemeyenler olacak.. ama bu gruplar hep olacak.. Çünkü bu Halk'tır..
Keşke ne Bilim Adamı Din'e karışsa ne Din Adamı Bilim'e karışsa.. Laiklik anlamında değil; Ahlaki olarak, Haddini Bilmek, her İşi Ehline vermek anlamında.. Ama bu Dünya'da nerde öyle Had bilmek, nerde öyle Ahlak, nerde öyle İşinin Ehli İnsanlar ki onlardan bir Toplum olsun!.. Yoksa sen hepsi hem Bilim Adamı hem Dindar olsa mı diyorsun! Hem de bu zamanda! Nasıl bi İnsansın, nerde yaşıyorsun sen Dostum!..
En son Bilimsel gerçekleri Din'de gösteriyorsun, bu sefer de adam "Hee, demek Din Bilimi anlatıyormuş bu zamana kadar, artık Din'e hiç gerek kalmadı" diyor.. Ümitlenme yani, ahmak aynı ahmak, küfür aynı küfür, bir şey değiştiği yok..
Paralel Evrenlere İhtimal verir Teorik olarak, lakin ne Cinler Alemi, ne Ahiret kesinlikle yok.. Uzaylılara İhtimal verir, ama Melekler yok.. "Bilimsel" bakış şimdi bunlarınki, Bilim Adamı yani bunlar şimdi, öyle mi diyorsun..
Paralel Evrenlere İhtimal verir Teorik olarak, lakin ne Cinler Alemi, ne Ahiret kesinlikle yok.. Uzaylılara İhtimal verir, ama Melekler yok.. "Bilimsel" bakış şimdi bunlarınki, Bilim Adamı yani bunlar şimdi, öyle mi diyorsun..
Eğer Kuran'ın apaçık oluşu Kuran-CI'ların iddia ettiği gibiyse, "Vahiy" kendilerine gelmiş demektir..
Çünkü iddialarına göre Metni Okuyan herkes Anlıyabiliyor olmalı.. anlıyamıyan ise Ahmak ve Sapık..
OKUnulan Metin aynı ise, Apaçık ise, Vahy'in Farkı nedir ki o zaman?..
Yani İddia edildiği gibiyse, Vahiy ha bir Peygamber'e gelmiş, ha onlara gelmiş..
Halbuki Kuran kendisine Vahyolmadığı halde bana da Vahyoldu diyenlerin Zalim olduklarını belirtiyor..
Demek ki Kuran-CI'lar kendilerine Vahiy geldiğini iddia ediyor oluyorlar bu durumda.. Aklen bir fark yok çünkü.. Metin aynı metin.. Herkes aynı Beşer..
Ya da birşeyler gizliyorlar..
Bence Kuran-CI'lar başkalarına değil kendilerine baksalar, daha çok zevk alacaklar.. çünkü Çelişkinin, Sapıklığın kökü kendilerinde..
Kalemle yazarken elimi görsen Ben'i gördün denebilir mi.. Kalemim herhangi bir Kalem ve Elim herhangi bir El mi ki Ben'i görmemiş olasın.. Ama Ben'i Kalemimden ve Elimden görmekle Tanıyabiliyor musun.. Suretim herhangi bir Suret mi, İkizim mi var ki, Ben'i karıştırasın.. Ama Haklısın belki Ben olduğumu İdrak edemezsin Zahirimden.. çünkü Uzaktan baktın.. Ama Yüzümü görseydin.. İki'zim mi var Ben'im Suretimden karıştırasın O olduğumu.. Kaşımı Gözümü gördün Suretimde diyelim, ya Ruhu'mu görmeden Görmüş sayılır mısın Ben'i.. İdrak edemezsin sen Ben'i.. Ama Karıştırır mısın, hiç Bilmedin, hiç Tanımadın mı Ben'i.. Kendi Suretimde Yarattım Sen'i, Kendini Bilmeden Tanımadan, Ben'i Bilip Tanıyabilir misin.. Sen'de, Görebilir misin Ruhumu Ben'im!..
Aşk gelmemiş sana, kendinden geçirmemiş seni, kül edip savurmamış, Fenayı Hakiki yok sende.. E ne hangi Akıldan dem vuruyorsun sen.. Neyin kıyasını yapıyosun sen.. Yerini Haddini Bilen Gam yemez..
Aslında sen Kişileri değil Sevgi'yi Seversin.. Ama her gördüğünle de Aşk olunmaz.. Demek, Sevgi'nin de bir Kişisi, Sevileni, bir Zatı var!..
Zati Rabıta'nın Kemali Haller üzere elde edilemez.. Bigün İyi bigün Kötü olur.. Bir an İyi bir an Kötü olur! Dün Kötüydün, Bugün İyi, Yarın ne olacağın belli olmaz!.. Belki, Daima Sığınmakla (Merhamet) olur! Ruhaniyet (Maneviyat) ile Ruh (Min Ruhi) bir olmaz! Ama öyle bir Sığınma ki "İlla", "Sen'den Sana", Tek ve Bir An'da!..
Namaz neden Kıyam'da Tekbir ile başlar, Oturuş ile biter..
Çok Bilimsel ve Mana Ehlisin ya, Evrim mevrim hani güzel bi Din malzemesi sana işte, Uydur uydurabildiğin kadar bişeyler!..
Kompleksini giderirsin, sükse yaparsın, takip et, Din Malzemesi çok bende!..
Senin ben Evrimine de Bilimine de.. Ahlaksız..
Lütfen bana üslubum ile ilgili bişeyler yazmayın, üslup müslup laf salatası boş işler.. Münafık dili yok bizde.. Sen Doğru olmaz isen, Halk'tan doğru güzel muamele aramak beklemek, kibirdir kibir, şımarıklıktır!.. Sen Şirk'i bırak da Halk'ı değil Hakk'ı ara, Hakk ile ol!.. O zaman bir bakmışsın bu Yunus'un üslubu da düzelmiş, adam olmuş!..
Bir şaşkının Aklına Kibir verirse, karşısına Tevazu çıkarmaz.. Bu kötü olurdu.. Yalan söyleme.. Aksine (!), Kibir çıkarır!.. Sonra O Mütekebbir olan, yine Kendisiyle, Zıtlıktan kurtarır onu! Dilerse!.. Başka bir şey yok!.. Varsa da işte dedik, yine O! Ukalalık yapma!.. Başka Yol yok!.. Ah paşam izin vereydin de ukalalık yerine Vahdet Şarabından yudumlayaydın ne olurdu!..
Seni mi düşünürsün.. O'nu mu düşünürsün.. İkinizi mi düşünürsün.. Tabi ki Üçüncü!.. Yoksa Birinci mi!..
Sen Kendini nereden bileceksin.. Sen senin değilsin ki..
“Yüzü tahkir etmeyin, çünkü Allah Adem'i Rahman’ın suretinde yaratmıştır.”
(Taberanî, h. No. 13404-şamile)
Gördüğün üzere Hadis "Adem" üzerinden gelmiştir.. Kemalini Ayırarak "İnsan-ı Kamil" üzere değil.. Yani İnsan-ı Kamil (Kişinin Kemali) Özelinde değil.. Kuşatıcılık "İnsan" üzerinden Zikredilmiştir.. "Yüz" vurgusuna da dikkat et.. Kaldı ki "Ben de bir Beşerim" buyurularak, Mana yine daha Kuşatıcı olarak Zikredilmiştir!.. Hz Peygamber'den (as) daha Kuşatıcı bir Kemal biliyorsan (!) , sen O Manayı daha Kuşatıcı Zikret!..
İnsan-ı Kamil üzerinden ve özelinden Rahman'ı aşmaya çalışıyorsun ya.. Ki "İnsan-Beşer" Ayrımını o kadar vurgulaman da bu yüzden.. İşte o şekilde Asla aşamıyacaksın.. Yan çizip de öyle, Rahim'e ve Kemal'e asla yol bulamazsın!..
"İnsan-Beşer" ayrımının bu kadar vurgulanmasının ardında hem Evrim var hem İnsan Korkusu.. İstemediğini Hayvan yap, istediğini İnsan.. Rahman'dan yan çizmek için!.. Bir Tasavvuf ehli ile Mustafa İslamoğlu'nun aynı Sözde birleşmesi nasıl olabilir?.. Böyle işte!.. Ehli değil, Tasavvuf-ÇU!..
"Beşer" ve "İnsan" Suni "Ayrımı" başka.. "Hayvan-İnsan" Birlemesi çok başka!..
Kalbinde Zatına Muhabbetin var ise düşmüş bir yaprak yerde yürüyen karınca dahi Zati Tecellidir, Görünmediği hiçbirşey olamaz yok, hiç şüphen olmasın.. Fakat Gözün Zatında değil, Yüksekteyse.. O ne görünür ne bilinir ne anlaşılabilir.. Anlatılamaz.. Asla ulaşılamayandır.. Bir olmak nerde uzaktan dahi görülemez, Yakınlık İmkansızdır.. Daha ne diyim?.. Anlamışsındır..
Gündüz vakti yolda kırmızı bi tavşan görsen, gece uyuyunca da o tavşan rüyana girse.. Gördüğün o tavşan mıdır.. Rüyana o mu girmiştir.. Sen mi onu gördün yoksa o mu sana göründü.. Yok bi de seni yaratan o mudur diye mi sorayım anla diye?.. Şimdi; O halde Görünen ne!..
"Bu bir Rüya mı ki" desen.. "Bu ne biliyor musun ki de Rüya'ya benzettin" derim!..
Gelecek yok bak şu An'da, daha acayiptir ki Geçmiş de yok şu An'da!.. Azametine bak sen şimdi!..
O sadece Settar değildir.. Bazen Gadabıyla Açar.. Yani bazen Rahmeti Gadabından Zuhur eder.. Rahmeti Gadabını geçmiştir.. Sünnetullah böyle Geniştir.. Zannetme ki Sünnet (sav) ile Sünnetullah arasında Fark vardır.. Yoktur.. Fakat Ümmetinde, Kullarında, bu Denge Kemaliyle bulunmayabilir..; Surette Görünmeyebilir.. Ancak Akıllı Kimse hem Haddini bilir.. Hem Merhametli olur.. Hem Uyanıktır; Asabiyyeti Diniyyesi olmayan Müslümanın Müslümanlığı kesinlikle Eksiktir.. Çünkü onun Merhameti aslında sadece kendi Halini korumak içindir..
Hakikatte "Eksik" yok.. Görüş açın Dardır..
Kafir "Bunun bunla ne alakası var" diyen, Tevhid edemeyen, yani Varlığı Birleyemeyen, Varlığın Cahili Kişidir.. Onun için "Aristo'nun Tanrısı, İsa'nın (as) Tanrısı, İslam'ın Tanrısı" deyip durur o.. İrtibat kuramadığı (Birleyemediği) için Hakikatleri Bilemez ki Hakikatlerin Hakikati Hakkında bir Fikri dahi olabilisin! Tanrıları çok olduğundan, Bir nevi Müşrik'tir de o.. İslam'ı nereden Bilsin, Alemlerin Rabbini nereden Bilsin, Allah'ı nereden Bilsin! Böylece Kendini nereden Bilsin de Vahdet'e ersin! Tabi ki Kör Cahil olduğundan Hakikati İnkar edecek ve Hakikatsiz kalacak!..
Neden Bilinmek "İstedi" deyince, Mana yerine oturmuyor.. Çünkü bir şeyden dolayı gibi oluyor.. Halbuki Kendinden dolayı, başka bir şeyden dolayı değil.. "Muhabbetle Murad etti".. Yani Muhabbetinden.. Bu bir Zevk'tir.. Bunun misali Aklen pek anlaşılmaz ama: Yemek yemek, yahut Şurub içmek bizim için bir Şifa içindir.. Ama aslında bunlarda bir Zevk de var ya.. Yersin içersin yani, karnın tok olsa da!.. Çocuğunla oynarken, çocuklaşırsın!.. Bu işte "İstek" kelimesi araya girince, Aklen Nedenselliğe bağlandığı için, Muhabbet, Zevk, Dikkatten kaçıyor.. Gizliyor, Gizleniyor!Saklambaç, Sobe!.. Hele ki ağzının tadı yoksa.. Tadın yoksa!.. Bu Zevk öyle zevklere benzemez ama Zevktir.. "Aşıkların eğlencesi Tevhid olur" buyurdukları gibi.. "Eğer bir eğlence isteseydik onu kendi katımızdan edinirdik".. Bu Zevk Muhabbet Zevki, gibi.. Musa'nın (as) elindekini bilir ne olduğunu, ama sorar.. İbrahim'e (as) "Ne o inanmadın mı" diye sorar.. Daha ne Muhabbetler; neler neler yapmaz.. İşte o yaptıklarından biri ve aslı: Seni Beni Yaratması!.. Daha Sanat tarafı var işin ama yeterli.. Sanat Sanat için mi Halk için mi? Valla Sanatçı sırf Sanat için de Sanat yapar, Kendimden biliyorum!.. Fakat Sanatı paylaşırsan, o da Bir Zevktir!.. Sanat'ın Manası çok geniştir.. Ruhu olan bir Resim yapamazsın mesela.. Tabi Ruhu (Min Ruhi), Ruhaniyet Maneviyat Yapay Zeka ile filan karıştıran, bu dediğimden bişey anlamaz!..
"Sarık İnkılabı" ne demek olurdu ki "Şapka İnkılabı" o olsun.. Sarıkla olmuyor da Şapka ile ne olur!.. Hani kılık kıyafette surette değildi olay?.. Melon Şapkada bi Kutsallık mı var, Sihirbaz mı olunuyor?.. Melamet'in Sembolü var da bi de üstüne o Sembol Melon Şapka mı!.. Başkasına bu kadar Hüsn-ü Zan sahibi oluyor musun?.. Ee!.. Nedir bu durum.. Travma mı!..
Seni beni Dünya'ya İndiren Kim ise Çıkaran da O'dur!.. İnsan değil! Lafını sesini eğip büken Laf Cambazı, Doğru olmaktan, Doğru konuşmaktan Aciz, yani Himmetsiz (!), İlimsiz, ama pek Gizemli pek İmalı "İnsan" değil!.. Daha "Hal"ini Hallerini "Ruh" (Min Ruhi) zannedip de, Nefsini bilmeyen, "Adam" değil!.. Ruh Üflemeymiş!.. Sen Nefesini bi Temizle önce!..
"Zürafaların boynu uzamadı mı.. Uzamadıysa "Evrim" bunun neresinde; bir tek Zürafa mı Yaratıldı!.. Kısaydıysa da, nasıl susuzluktan nesli tükenmedi; daha doğrusu nerden geldi!.. Evrim hani ne ara olmuş Zürafa'da.." diyorum.. Evrimci arkadaş "Ya Evrim işte niye anlamıyosun, uzadı işte ya" diyor.. "Bilimsel işte niye kabul edemiyosun, cahil".. diyor.. Bak o kadar açık anlattım sağıra anlatır gibi.. ama yine kulağından da girmiyor, Aklından da geçmiyor.. Afedersin ama yani döver misin, sabaha mı bırakırsın.. Akıl ve Göz görmeyince Bilim bu kadar olabiliyor işte..
Kafir Ben-"lik" sahibi olduğu, Hakikat'i yani Ben'i ise, Allah'tan bir Ruh (Min Ruhi) olduğu için, Çelişkisi BizZat Kendisiyle ve İçindedir.. Fakat Ben-Liği'nden dolayı Kendisini (Min Ruhi) ve Nefsini Bilemediğinden, Çelişkisinin Şiddeti olan Küfrü (Hakikati Örtmesi) Dışarıya Yansır, Dışarıda olur.. Müslüman ise Allah'tan bir Ruh olduğunu ve Nefsini (İman veya Tahkik Farketmez) Bildiğinden, Çelişkisi Küfre dönüşmez ve İçerde olur, Dışarıya Yansımaz..
Üçyüzkırkikibuçuk kiloluk halterin ağırlığını ve ona oranla kuvvetini hissedebilirsin.. Ama yüz ton, gemiler, dağlar, bulutlar, Dünya, Güneş, Güneşten milyon kat büyüklükte cisimler, Uzay'ın ağırlığını hissedebilir misin.. Bir de Manevi olarak düşün.. acaba Dünya üzerindeki toplam kaç kişinin Mutluluğunu Hissedebilirsin.. Bak bu Manevi Tecelli Kısmında ölçüler baya değişiktir..
Ayetlerin Zahirini alıp Batınını yok saymakla Batınını alıp Zahirini yok saymak aynı Hamlıktır.. Yapmayıver sen şunu.. Kaldı ki Kuran'ın Zahiri Batını filan da yoktur, görene hep Zahir görmeyene Batın.. Ayetler bir Mana ile kapanmaz.. Bağlantıları bitiremezsin, gözünden kaçabilir.. Daha belki hiç göremeyeceğin nice Katmanlar nice Bağlantılar nice Ayrıntılar vardır.. Böyle yaparsan zaten sen onun Allah Kelamı olduğunu göremiyorsun demektir.. O Konuşur!.. Ne yaparsan kendine yaparsın.. Senin Ayet'e verdiğin Mana Konuşmanın bir cümlesi bile olmayabilir.. Sapık deseler kızıyorsun!.. E niye kendine bu cahilliği reva görüyorsun, niye heva ediniyorsun!..
Beşer, İnsan, Ruh, İnsan-ı Kamil, Halife.. Sen şimdi bunları ufak değişikliklerle Kendi Hevana göre Üstünlük Sırasına sokabilirsin.. Artırabilirsin, Eksiltebilirsin.. Halbuki "Hakikat"de bunlar ne birbirine zıttır ne ayrıdır, ne biri aşağı-üstün ne de Bir'den dışarı Hükümsüz bırakılabilir.. "İnsan" ne mesela?.. Bak sıralama üstünlük aşağılık birden değişir, biliyorsan.. Ya Ruh! E İnsan-ı Kamil ne olacak şimdi?.. Marifet başka! Marifetullah başka!.. Halk üzere Hakk'ı nereye Sığdırmaya çalışıyorsun!.. İddia ve İtirazların var, Neyi olumsuzluyorsun Neye göre; olmaz o şekilde!.. Öyle değil!..
Misal: "..Halife olmayanları da Allah tesviye etmiş, ruhundan üflemiş, halbuki ona 'ol' dememiştir.." { Muhyiddin İbn Arabi (ks) }
Mana verme.. Kalbini Büyüklerin Sözleriyle yokla..
Çocuklara televizyonda şampuan reklamında banyoda kadın seyrettiriyorsun, ama çocuk normalde bunu yapsa Sapık derler çocuğa.. Damgalarlar, psikolog psikiyatır dolaştırırlar, ilaç verirler.. Lan Sizden ala Sapık mı var Dinsiz, Ahlaksız, Beyinsiz, İnsan müsvetteleri..
Bana Neye ve Niçin Kızdığını Söylersen Şeytan'a fırsat vermemiş olursun.. Ya da benim iki elim nefsin şeytanın yakasından niye düşmüyor.. Mu diyeyim..
Sünnet; "Olmadığın gibi görünmek" ile çelişeceğini ben söylemiyim.. Kızım sana söylemiyorum, gelinim sen anla!..
Aşk'ın Şeriatına ermeden, Şeriat'ın kestiği parmak acımaz mı hiç..
Allah'da Toplanmayan "Fiil" olmaz, "Cem" olmaz, "İlim" olmaz, "Nokta" olmaz, "İnsan" olmaz.. İşte O, O'dur..
huve allâhu ellezî : O Allah ki
lâ : yoktur
ilâhe : ilâh
illâ : den başka
huve : o
âlimu : bilen
el gaybi : gayb, görünmeyen
ve eş şehâdeti : ve müşahede edilen,
görünen
huve : o
er rahmânu : rahmân
er rahîmu : rahîm olan
Dış Gözü Kör olsa da O Ruh (Min Ruhi) başka bir Göz bulur, hem Gözsüz de Görendir O; merak etme.. Samed'den bir Ruh'tur O, Samed'den.. Bu Aklı Fikri karışırsa.. Deli deyip geçme.. Başka bir Alem Yaratır İçinde O Ruh (Min Ruhi), Sıfatları Sayısız, Bilinmeyen İsimleri de vardır O'nun hem.. Merak etme.. Allah'tan bir Ruh'tur O, ya ne sandın.. Tuz Ruhu mu!.. Ne O ?; O'nu Sahipsiz mi sandın!..
Şeytan Benliğinden Hasedinden dolayı Allah Vergisini "Kibir" addeder.. Bu Pis Huyu Adet edinen İnsan Şeytanlar da çoktur.. Bu yüzden ki O Azim O Gayyur Allah (cc), özellikle 'Adem "için" Secde edin!' buyurur!..
Kendine (Min Ruhi) gelmeden Kendini (Min Ruh) görmen ne mümkün!..
"Siz Allah'a Muhtaç Fakirlersiniz.."..
Sen Halk'ta, O'ndan (cc) başkasından böyle bir Takdir, böyle bir Övgü, böyle bir Müjde duydun gördün mü..
Ben bilirim, Bileni.. Bilmeyen, Bileni bilmeyen..
Ey Aşık, bütün gece uyudun ama Aşkın uyumadı..
Ruh (Min Ruhi-Öz Saf Ben) Varlık (!) içinde gömülü Hazine iken.. Nefis, Zıtlıklar içinde gömülü Hazine'dir.. İkisi de Kazanım veya Sonra'dan Oluşan şeyler değildir.. Ruh (Sen Sana) Mutlak bir Nur kılınmışken, Nefis Mutlak bir Lütufdur.. Kazanım Yoktan var etme şeklinde değil, Örtülü olanın Açılması şeklindedir.. Ruh Zat, Nefis ise onun Sıfatları-Kabiliyetleri konumundadır..
Varlıkta herhangi bir şey diğerine göre değersiz değildir.. Sivrisinek, Kuş'tan, Kuş Uçak'tan değersiz değildir!.. Üstünlük açısından, "İnsan"a göre, her şey Değerli ve Üstün'dür!.. Kuşatıcılık dersen, işte o başka!..
Hakikatte hiçkimseye Hakaret edici değiliz!.. Zahir'e bakana ise Ayna olmamak elde değildir!..
Elini kolunu Hareket ettirmenle dışarıda bir nesneyi elsiz kolsuz aletsiz hareket ettirmen arasında hiçbir fark yoktur.. Ama Ruhunun (Min Ruhi - Öz Kendinin) farkında olmayan bunu Zevk edemez..
Güç Kuvveti ancak bir şeye İliştiğinde Görüp Var oluyor Zannettiğinden, O'nun Kayyumiyetini de Kesintisiz İdrak edemiyorsun.. Halbuki O dışarıdaki şeylerden mada, Şahdamarından Yakında, bizZat Ruhunda (Min Ruhi) Kesintisiz Kayyum bulunmaktadır!..
Zelillik Celalimdir; halbuki Ben Zelil değilim.. Onlar (İnsan) Zelil olamazlar.. çünkü Kendi Ruhumdan (Min Ruhi) Halk ettim onları.. Onları Zelil Kıldım ki, Bana Sevdalansınlar.. Ancak Ben'i Bulsun, Bilsinler, Kavuşsunlar.. Kibirlenenleri de Bilelim ki, onları Saptırırım.. Onlar Ben'den Sapmıştır.. Halbuki Ben'den başka bir şeyleri yoktur..
Aşık başta da sonda da Zelil olur.. Ancak, sadece Aşığın Hal'i Hak olur.. Çünkü Aşk'ı Kulluğunda ona hep kusur bulacağından, o Rabbine karşı Zelil olabilir..
Sen Seçilmişlerdensin.. Çünkü İstidat sahibisin.. Aslında Senin de bir özelliğin yok.. Hep Ezeli İstidat.. Herkes O aynı Allah'ın, O aynı Lütfuna Mazhar.. Kader.. İstidat sahibi olmayan yok, Nankör olan çok.. Allah'ın Lütfu demek, Azı yok, Çoğu var demek.. Bir diğerine göre Az görülebilir.. Farklı olabilir.. Halbuki ona Has Lütfedilmiş İstidat, Tamdır.. İstidatında kalsa Tartılsa, ne Fazla ne Eksik gelir.. Demek ki en başta Rıza lazım İstidatın Açığa çıkması için.. Had Bilmek lazım.. Dedik ya Allah'ın Lütfunun Sınırlanması olmaz.. Sonuçta Kafir de önce Nankör olmasaydı, Allah'ın Lütfuna Mazhar Kılındığını görürdü.. Ama o Kendindekini Az gördü, Kendini Aşağılanmış, Küçük gördü, Çoğa gözünü dikti diklendi, Kendinden de oldu, Elindekinden de oldu..
