"Ayan-ı Sabite" Yaratıklarının Bilgisinin O'nun "İlminde Sübutudur". Hazret bu yüzden "Ayan-ı Sabite varlık kokusu almamıştır" buyurur. "Elest Bezmi-Ruhlar Alemi" ise böyle değildir; bu demek değildir. Yani Biz (Ruhlar) O Toplanışda Ayan-ı Sabite Alemindeki - "İlim" Boyutundaki İlmi Suretler değildik !

Ateş yakmaz; "O yakar" buyurmuşlar.. Ruh O'nundur (Min Ruhi) O'ndandır; "Varlık" O'dur madem, O da Mutlak Azadlısıdır. O halde Nefsi, Sadrı Kalbi, "Vehim"den sakınmak gerek !

Sendeki O Ruh (Min Ruhi) Bedeninin Topraktan oluşması gibi yahut neslin Adem Baba'dan (as) gelmesi gibi nesilden nesile gelmez, oluşmaz. 'Ataların dedelerin Ruhu' dedikleri Ruh değildir O. Şu havada buharlanan Nefes değildir O Nefes.. Ateşi harlayan, Dert Üflemesi, Vecd Soluğu değildir.. Üç yıl kesilen Vahiy değil.. Kimlik Hüviyet Şahsiyet.. Dişi değil Erkek değil O Ruh.. Yani O Ruh dediğim: Sen..

“Nikah ümidi kalmamış, kadınlık halinden kesilmiş kadınlar, ziynetlerini göstermemek şartıyla (dış) elbiselerini çıkarırlarsa suç yok onlara; fakat giyerlerse bu, daha da hayırlıdır onlara ve Allah, her şeyi duyar, bilir” [Nur 60] Eh artık sen yaşlı olmıyan için durumun nasıl olabileceğini aptal değilsen anlarsın.. "Fetvayı kalbinden al" buyurulmuş hani.. Edeb'i kaybetmemiş kimse azıcık sözden hatta Sükuttan, Felsefecinin kırk yıl düşünse yazsa yine de ortaya koyamayacağı şey i görür, anlar, bilir. "..Ebû Hüreyre radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre Nebî sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: Allah Teâlâ kıskanır. Allah’ın kıskanması, haram kıldığı şeyi kulun işlemesindendir.." Buhârî, Nikâh 107; Müslim, Tevbe 36. Ayrıca bk. Tirmizî, Radâ 4 “Allah’tan daha kıskanç kimse yoktur. Bundan dolayı kötülüklerin açığını da kapalısını da haram kılmıştır…” Müslim, Tevbe 33

Rüya görürsün de unutursun, gün içinde aklına gelir.. Seneler evvel bir şey yaşamışsındır da, hiç yaşamamışsın gibi olmuştur..

Bizim Yolumuzda (ki O yol tektir) "Slogan" yoktur.

"Ve nefahtu fihi Min Ruhi" Ayeti Sırrının Hakikati "HİDAYET" değildir. "Hidayet" şu Ayetlerde Zikredilmiştir : "Ölü iken dirilttiğimiz ve insanlar arasında onunla yürüyeceği nur verdiğimiz kimse, karanlıklar içinde olup, ondan çıkamayacak kimse gibi midir?.." [Enam 122] , "(Allah) onların kalplerine imanı yazmış ve onları kendinden bir ruh ile desteklemiştir." [Mücadele 22] "Ve nefahtu fihi Min Ruhi" Ayeti Sırrı Zâti Sırlardandır.. Sonradan olan-oluşan bir şey değildir Kendim den dediği O RUH.. Nasıl Yüce Allah Zat ve Sıfatları Ayrı değil ama Sıfatları kendi içlerinde ve Zatından farklı ve Zatı onlardan değil onlar nasıl Zatından ise, Kendimden dediği O RUH da öylece Zatından ve O RUH'un Nefsi içindeki durumu da aynı O'nun Sıfatları içindeki durumu gibidir. Hidayet dışarıdan gelebilir de O RUH ancak içeride, içeridendir de dışarıdan Nefes Üflemekle gelmez ! Yakına çekilmeyen, O'nu, O Özünü, İslam olmak

Sağ ayağının serçe parmağını kımıldat... O serçe senin için Yok hükmündeydi.. Şimdi Beden nedir, Ruh nedir Mecazına girmeden önce bir düşünüver !

Rabbimin en yakınındaki İsmini Vedud buluyorum; ne güzel, ne güzel..

Ruhlarına Suretler giydirmişsin de, görmedikleri Rablerine İman ettiriyorsun. Allah'ım bu nasıl, ne büyük Zevk!

"Ve Adem'e İsimlerin hepsini öğretti.." "ve ona ruhumdan üflediğim zaman.." İki farklı Ayet, iki farklı durumdur. Eğer İsimler yönünden bakarsan iş Allah'ın Esma'sına döner. Ruh yönünden bakarsan iş Allah'ın Zâtına döner. İkisini birleştirirsen ki ya Ruh ya Esma'da birleştirirsin; halbuki bunlar iki farklı yön olduğu muhakkaktır: Yani Zât ve Sıfatlar-Esmaların Aynılığı ve Gayrılığı.. Yüce Allah hakkında bu meselenin derinliğini bilenler bilir. Bu Ayetler ise, Allah'ın Âdem (a s) üzerinden bizim hakkımızda indirdiği Ayetlerdir: “Ve Allah, beşere bir şey indirmedi.” dedikleri zaman O’nun kadrini hakkıyla takdir edemediler.." [Enam 91] Lafta Cem, lafta Fark, bu menzilde yolda kalır; Vahdet ve Tevhid de aynı Kelimeler değildir: Kolay söyleme !

Adem'e Melek'den ve Cin'den istenen Secde Zâtidir (Adem için eğilin), Şahsiyetine değildir, yani Kendi Ruhumdan dediği Ruh'a, Hürmetendir; Kesbedeceği Ulvi Manevi Şahsiyetine, Nefsine değildir. Âdem'in şahsında zürriyetinden cümle ademoğullarına Zâti Hürmet'dir, O Üflenen Ruhadır. Melekler ve Cin ve ileride onun zürriyetinden kendi Özlerini, Sözlerini unutacak olanlar ondaki bu Zâtiyetin dışında Surette olana takıldılar. Kesbî Alçalma ve Yükselmeye yani Dünya'ya, geçici Hilafete, yani Nefsî olana takılı kalıp, Nefislerinin Halifeleri olup, O Ruhu görmezden geldiler, yani Kendi Hürmetlerini kaybettiler, Nurdan ve Zulümattan sayısız perdeler altına Memnuniyetle, Mutlu olarak girdiler, örtündükçe örtünmekteler !

Sen "ve nefahtu fihi Min Ruhi" Sırrını Mecaz Mana, Metafor deyip kendi kafana göre Yorumlayıp, Ademoğlundan kimilerine "Ruhsuz" diyebilirsin bunda sorun yok; Lakin kendi kısıtlı Marifetini Mecazını Tasavvuf Büyüklerine ve O Hakk'a Gerçek olarak Nispet etmek Gafletine düşme ! Bak O Hakk Ruhsuz dediğin o Ademoğullarının Hakikatlerine Nispetle onlara Gerçek olarak nasıl Seslenmekte ! Ve meleklere, “Âdem’e secde edin.” demiştik. İblis hariç, hemen secde ettiler. O cinlerdendi. Böylece Rabbinin emrini (yapmayarak) fıska düştü. Hâlâ onu ve onun zürriyyetini (neslini), onlar sizin düşmanınız (olduğu halde), Benim yerime dostlar mı ediniyorsunuz? Zalimler için ne kötü bir bedel ! [Kehf 50]

O'nun Zatı (Ruhu) nasıl İlim boyutunda olan varlık türünden değil ve gerçekte Vücud O'ndan ibaret ise, "Kendi Ruhumdan" dediği Ademoğullarının Ruhları da İlim boyutunda yahut Hayal gibi bir varlık türünden değildir: Buyurulduğu gibi bizZat Kendi Ruhundandır. Zaten bundandır ki onlardan kimini Nefsine uyar, kimini lakayıt, laftan anlamaz, kimini bir acayip, suretten surete, kimini Melek gibi, yabancı, kimini de bu sıfatlarda hayvandan daha aşağı düşmeyi haketmiş, ezelde görülen hesabı infaz edilmiş gibi bulursun. Eğer bu Asli Zati Ruh İnsan'da doğuştan hatta daha öncesinden olmasaydı, ne ömer Hz Ömer olabilirdi ne Ebûl-Hakem Ebu Cehil, hem ne Cennet ne de Cehennem olurdu.

Samed oluşundan, vesileli değil de Zatından Tecelli edip, sonra da Cömertliğinden, vesileli değil de yine Zatıyla Tecelli etseydi de Gani ve Münezzeh kılsaydı buna engel var mı ? Buna engel olan ancak senin gereksiz Tenzihin, yersiz Tevazun, çokbilmişliğin olabilir. Zati Tecellilere erebilseydin büyük konuşmazdın, Zati Tecellinin Nurlarını da o zaman perdesiz görebilir, anlar bilirdin !

Nefsinin en büyük korkusu O olmamışken, Kalbin gibi titrememişken.. Takva'dan mı dem vurursun ?

Sen Kendini Allah'a Kurban sunmamışken, felsefeden, şiirden, müzikten, Entellektüellikten ne fayda ?

Kafirleri (Körleri, Nankörleri) Kalbinden dışarı koymadıkça Hakk'ın yanında rahatlık bulamazsın.

Kendinden daha mükemmelini yaratması diye bişey olmazdı çünkü zaten O sonsuz en mükemmel olan kendisidir. Yaratmayı sen resim yapmak, robot yapmak gibi ve O'nu da yine kendin gibi noksan bir varlık zannediyorsun ki daha güzeli daha kamili olabileceğini düşünüyorsun. Hem O'nun yaratması öyle heykel gibi değildir; şu dünya hayalden "gibi"dir daha göremedin mi.. Hem heykel sureti gibi maddi değildir O, aynısına bölünsün. Kulhuvallahu okumadın mı hiç; Bir, Tek.. Sen kendine hayal en dışarıdan baksan, bu noksan bi bakış olur, çünkü sadece suretini, hani birazını görmüş olursun.. Ama içine baksak, o zaman senin kadar olmasa da tanırız seni di mi, sana yakın oluruz, yabancılık çekmeyiz, düşünsene içindeyiz yani ?.. Ama Yakınlık bu değildir; hem gerek yok, bundan öte ne de olsa mayamız aynı, Sen de Ruh'sun Ben de.. O'nun Ruhundan O'nun Sureti üzereyiz.. Öyle değil mi ?...

Sen sadece, O’na huşû duyan, O’ndan korkanlar için bir uyarıcısın. Naziat 45 O halde onlardan yüz çevir, artık sen kınanacak değilsin. Ve öğüt verip hatırlat. Muhakkak ki tezekkür, mü’minlere fayda verir. Zariyat 54-55 Demek ki İnsan bi mertebeden sonra yerini konumunu tekrar gözden geçirmeli.. Rahman'dan Rahim'e doğru..

"Âdem Yeryüzünde Yaratıldı da neden ona 'Sen ve eşin Cennet'e (Cennet) yerleşin' dendi ? Neredeydi ki de (Size göre) Yeryüzüne yerleşin denmiş oldu ? Ve sonra neden yasağı işlediklerinde (Nereden, tekrar) "Yeryüzüne" (Ard) inin dendi ?" diye İddiacı Allame-i Cihanlar'a sorduğumuzda kafaları karışıyor ! Ama Kuran'ı çok iyi biliyoruz demek kolay ! İddialar havada uçuşuyor ! "Benim bir bilgim olmazdı, (insanın yaratılışı hakkında) melekler yüce mecliste tartışırlarken." Sad 69 D e ki: “Ben size, ‘Allah’ın hazineleri benim yanımdadır’ demiyorum. Ben gaybı da bilmem. Size ‘Ben bir meleğim’ de demiyorum. Ben sadece, bana gönderilen vahye uyuyorum.” De ki: “Görmeyenle gören bir olur mu? Siz hiç düşünmez misiniz?” Enam 50 “Bir vakit, Biz peygamberlerden kuvvetli bir söz almıştık; Senden, Nuh’tan, İbrahim’den, Musa’dan ve Meryem oğlu İsa’dan” Ahzâb 7 Rahman. Kuranı öğretti. İnsânı halketti. Ona, beyanı öğretti. Güneş ve

Ruh Bedenin çözülüp dağılmasıyla Yok olsaydı, ondan önce Beynin-Aklın çözülmesiyle Ruhun dağılıp Yok olması lazım gelirdi; halbuki Akıl gittiğinde Ruh yine Yok olmaz, Dünya Yok olur; o Ben-lik sahipleri bundan ötürü korkarlar da onlara Ruh Yabancı olur garip gelir, Yokmuş gibi yaparlar. Uyku'da beden kafesi sapasağlam olduğu halde Ruh kuşunu tutamaz da O başka aleme uçar gider, beden bu alemde kalır. Ölüm'de de öyle, ne bu Dünya o Bedeni tutabilir ne de o Beden o Ruhu; o aslına toprağa döndüğü gibi, O Ruh da aslına döner.

"Bilmiyordum" demek, "Düşünememişim" demek olur. "Bilgi sana Hazır olarak gelmişti; Uymadın" denildiğinde ise artık "Yalvarmaya" başlarsın. Halbuki Dünya'da O'nun Kulları özenle beş vakit bir ömür Yalvarmışlardı.

Amâ olanlar için Bir Tek Nur var.

ADEM YERYÜZÜNDE YARATILDI DİYE İDDİA EDENLERİN GÖZDEN KAÇIRDIKLARI, GÖRMEDİKLERİ-GÖRMEK DE İSTEMEDİKLERİ NOKTALAR .. Ve andolsun ki; sizi Biz yarattık. Sonra size suret (şekil) verdik. Sonra meleklere: “Âdem (A.S)’a secde edin.” dedik. İblis hariç, secde ettiler. O, secde edenlerden olmadı. [Araf 11] İblis'in secde etmemesinden sonra, sadece İblis'e hitaben: “Öyleyse oradan in! Artık orada senin kibirlenmen olmaz. Hemen oradan çık. Muhakkak ki, sen alçaklardansın.” buyurdu. [Araf 13] 'Beni azdırdın ben de onları saptıracağım' dedikten sonra tekrar sadece İblis'e hitaben: “Kınanmış (hor görülmüş) ve kovulmuş olarak oradan çık!” dedi. “Elbette onlardan kim sana tâbî olursa, mutlaka sizin hepinizden cehennemi (tamamen) dolduracağım.” [Araf 18] Dikkat ederseniz bu Ayet'de henüz İblis'e tabi olunmamış.. Yani Adem yasağı işlemeden önce, sadece Adem'e Secde Emri'nin yapıldığı "Alem"de sadece Şeytan'a "İn"

Kur'an ve Resul Yeterli ve Apaçıktır da bir ömür okunup bitmeyecek O Kuran'a göre Hüküm vermede sizin kafalarınız pek Apaçık ve Yeterli olmayabilir ! Kuran'a göre verdiğinizi gördüğümüz tek Hüküm de bugüne dek şundan ibaret: Sizden gayrı İstisnasız her "Mezhep" (Grup) Şirk'de [Zuhruf 37]; Tasavvuf Ehlini bırakın Yer Gök bile size göre Hulül'de ! .. Allah'ı görmeyi arzulayan Koca Musa Peygamber size göre "Laubali" olmalı ! "Hızır" İsmi bile geçmiyor ama "Kul" dendiği halde "Melek" oldu [Âli İmrân 78] ! Peygamberin Dilinden dökülen "SÖZ" oldu da [Casiye 6], Felsefeci'nin, Bilim Adamı'nın iki gün sonra değişecek Fikri "AYET" oldu ! Ve 'Kendisine uyun ki sizi "SEVEYİM" ! ' buyurulan Muhammed (as) size göre "Sevgili" olmadı da ! "Robot Postacı" oldu !.. http://yunuscomlek.blogspot.com.tr/2015/06/adem-cennette-mi-yaratld.html http://yunusco

Kader Nefsime bir keresinde tümüyle "Tesadüf" göründü.. Bir keresinde de tümüyle "Zorunlu".. Sadece kuru Bilgi-Bilgisizlikte değildir iş.. Edep, Denge, İtidal, Ahlak gerekir..

Demokrasi ?.. "Çoğunluğa Göre Hüküm".. Vah babam başımıza gelenler !...

En büyük Sırrı "Sen" iken.. Sırların Sırrı "O" iken.. Başkaca Sırlara meyletmek ?... En Edepsiz Ahmakça bir iş !..

Şeytanın attığı Hayal'i sen An'da Gerçeğe getirme. Sen Hak olarak An'da Hakk'a gel. Sen Mülkü olarak An'da Hakk'ın Mülküne gel !

Görü-l-meyene göre baş gözü Kör sayılır; Görü-n-ürse ne ala, baştan ayağa Göz-Görüş oldun gitti.

Safer efendi (ks) Rüyasında Kabenin şimdi olduğundan farklı sayıda sütunu olduğunu görmüş.. bi tevil de yapamamış.. sonra araştırmış, baya bi zaman geçmiş, meğer bilinen en eski tarihte Kabe aslında o Rüyada gösterildiği sayıdaki kadar Sütuna sahipmiş. İşte bu, "Misal Alemi" için bir Misal olsun sana. Yani uçup giden Hayal gibi değil.. Her Suret O Alem'de saklı, muhafazalı..

İnsan kendini çok akıllı zannetmemeli ve halkı çok sevmemeli !.. Yoksa şu hale gelir de kendisini "Milenyum Peygamberi" (!) zanneder: "..Melek diye bir şey yoktur. İnsanlar, eskiden beri melekleri inandıkları için, onların bu kanaatlerini bozmak istememiş. "Âmentü billâhi ve melâiketihî" de olduğu gibi, meleklere îmân lâzım ama, görmek gibi îmân olur mu? Meleğin ne olduğunu bilmeli de öyle inanmalı. "Filân adam melek gibi" derler. "Melek" temiz bilgidir, melekedir, temiz ahlâ ktır. Âdem, "safîyyullahtı". Hangimiz, "Yârabbi! beni saflaştır" desek saflaştırmaz. Saflaştırmaz mı hiç... Bak, boyuna sorduruyor, konuşturuyor. İşte, bu bir saflaşmadır.." "..Âlem deyince, biz, bunu yalnız insanlardan ibâret sanıyoruz. Hayvanlar da bu âleme dahildir. Mikroplar âlemini gözle göremiyoruz. Halbuki, bu gözle görülemiyen mikropların da gıdaları olan mikroplar var. Sağlığımızı temin eden mikroplar Melek, zararlı

Güzelim sen "Doğru Sözlü" değilsin, kalkmış 'Allah'ın Tecellisinde her an bir Şan alıyorum - Şe'n üzereyim - Hızır'ım ben' diyorsun.. Gizli'de böyle diyorsun.. Sonra sen bize 'Anlamıyorsun, ben öyle kastetmedim, batıni mana' filan diyorsun.. Yavrum, yapma böyle.. Doğru Sözlü olmadığın gibi, Bağlamların da Doğru'ya Varmıyor.. Bir de üstüne şu Batıni İddia'ları bırak.. Etme..

Kendisini "Musa" zanneden Zahirde Ahmaklar bi yana.. Kendisini "Hızır" zanneden Batında Kibirli Şapşallar bir yana.. Bu iki taraf da kendilerini Tanrı'ya İzafe etmede, birbirlerinin kuyularını kazmaktalar.. Fakat içlerinde ne Musa'yı gördüm ne Hızır'ı.. Birbirlerinin ocaklarını, gönül ocaklarını söndürmedeler..

Bidayet'de Cemal'e Aşk, Nihayet'de Kemal'e Aşk. Yani Bilen'in Cemali de, Kemali de, Aşkı da, hiç mi hiç değişmemiştir.

Kalbin O'nu sığdıracak denli genişlemişse, kafa gözün bazı şeyleri görmese de etkilenirsin, duygulanırsın; Bilirsin.. Ama Kalbin Dar ise, gözünün görmediği şeyi Ruhun duymaz, seni bağlamaz, dert etmezsin, "Banane" dersin; İnanmazsın !

Ölü hayvan veya insan bedenleri görüp üzüldüğünde bu ancak onların "Manevi Ruh"larına üzülmen olabilir. Çünkü Asli Zâti Ruhları artık o Cesedlerin sınırlarından çıkarılmıştır. Böylece İnsanların Cesetlerinde gördüğün manevi ruha üzülmen ise uygun görülmemiştir; çünkü Allah hiçbir kimsenin Ecrini zayi etmez; yani onun Manevi Ruhu da (Kalb'i de) asli Ruh'u ile beraber hiçbir zarar görmeden Rabbine dönmüştür. Kertenkelenin kuyruğunda kıpırdayan ise Ruh değil Can'dır.

"..Onların kalplerinin içine îmânı yazdı. Ve onları, Kendinden bir ruh ile destekledi.." Mücadele 22 "..Onu düzenleyip içine ruhumdan üflediğim zaman.." Hicr 29 Allah'ın Ayırd ettiğini sen Aynılamaya çalışma.. "..Hz. Peygamber 'Âdemoğluna belini doğrultacak lokmalar yeter' demişti. Böylelerin himmeti, ilahi ruhtan ibaret olan babalarına katılmaya yönelir. Bu yaî (bana ait olan anlamında) ruhtur, yoksa emirle ilgili ruh değildir. (Ona kendi ruhumdan üfledim ayetinde geçen 'benim' ifadesi.) Burada Allah, ruhu kendisine ait saymıştır, çünkü Allah, emir ruhuyla kendisine izafe ettiği ruhu ayırt etmiş, emir ruhunu destekleme ruhu yapmış, ("..Onların kalplerinin içine îmânı yazdı. Ve onları, Kendinden bir ruh ile destekledi.." Mücadele 22") kendisine izafe ettiği ruhu ( "..Onu düzenleyip içine ruhumdan üflediğim zaman.." Hicr 29 ) doğaya üflenen Hakkın kelimesinden ibaret ruhun varlık sebebi yapmıştır. Böy

İbrahim (as) sadece putları kırmadı; Siyaset de yapmadı ! Zenginlik fakirlik düşünmedi ! Putperestler yanında son derece kesin, ayrıntılı bir İlme, Mutlak bir Delil'e sahipti !

Sen Allah Adına gidip gizlice putperestlerin bin yıllık putunu patlatıyorsun.. Sonra Silahınla Bombanla yine kuşanmış halde o bölgeden kaçıyor, kendini kurtarıyorsun.. Sonra o putperestler o bölgedeki zavallı Müslüman halk'a öncesinden daha çok daha şiddetli zulüm ve işkence etmeye devam ediyorlar.. E şimdi bu İslami Mücadele mi ?.. İlla ki Kafirin parmağı var bu işte ama, sen önce kendi parmağını düşünmelisin..

Allah bir başkası tarafından Ululanmak için Yaratmamıştır. O bundan son derece Münezzeh, Zat'ıyla Gani olandır. O'nu Tartışan bir İnsan kendisi ile tartışmaya kapılmış, kendisini Hesaba çekmiş olur. Eğer kişi bunu Muhabbet ile yapmış olursa, Yaratılış Sebebine Yaklaşmış olur; ama ulaşmış sayılmaz. Muhabbet'i kendi zayıflığı ile kayıtlarsa, bu da Muhabbet'e değil Merhamet'e ulaşmış sayılır. Kim ki "Muhabbet"i anladı, o Ulaştı ! Gerisi Hakkın Hesabına kaldı ! Seri Hesap görendir; "Ol" der olur ! O Hüküm ve Hikmet sahibidir, Hamd'e layık olandır.

"Uyku, Ölümün Kardeşidir!" (sav) Uyuyor her gece "Yok" oluyorsun da, bazen Rüya aleminde Yeteneklerin ve Şuurun noksan, hayal meyal bir Varlıkla Diriltiliyorsun.. Bazen de ( tecrübe ettirildiyse bilirsin ) şimdi Yaşadığın Varlıkla, hatta daha da Uyanık, daha da Gerçek bir Alemde tüm Varlığınla Diriltiliyor da öylece bir çok şey Tecrübe ettiriliyorsun.. Bu Diriltilişlerle yaşadıkların bazen şu Dünya'da uyandığın o gün veya gelecekte birebir gerçekleşiyor, bazen geçmişi görüyor sun, bazen de şu Dünya'da tecrübe edemediğin öyle şeyler tecrübe ettiriliyor ki Uyanıkmışsın gibi birebir İlim sahibi oluyorsun.. Hepsi bir Dirilme olmasına rağmen, bazen eksik, bazen tam, bazen Fazlası.. Bazen Gerçek ve Hakk İlmi.. Bazen de Eksik, Batıl, Hayal ve Vehimler... Yüce Allah ölmeden evvel ölmek, en güzel bir surette Dirilmek, ve Kamil bir Yaşayış nasib etsin !

Hızır Gemiyi batırmış, Çocuğu sakatlamış değildir.. Hz Peygamber sav şöyle buyurmuştur: "Her ayetin zahiri ve batını vardır. Her harfin haddi ve her haddin de matla‘ı vardır." Büyüklerin Sözlerinde de elbette aynı "Kayıt" geçerli olmuştur. Yani sana "Her geceyi Kadir, her gördüğünü Hızır bil" derlerken "Kadir"den maksad "Miraç", Hızır'dan maksad da "Eşkiya'ya Zorba'ya bile Biat ve İtaat et" demek değildir.

Öfke, Nefret, Kin.. Bunlar çok Azim bir Ordudur.. Dostu düşman düşmanı dost yaparlar.. Eğer Kişi önce kendi Nefsini Düşman bellememişse, çoktan bu ordunun hezimetine uğramış gitmiştir..

Mümin'e göre "Huzur" işlerin yolunda gitmesi, keyfin yerinde olması, ağız tadı demek olmadığı gibi "Sevgi" de bazı bazı parıldayan "Vecd" değildir.

Belli olur İnce Hesabın İncesi Sırat'da..

Atatürk.. Küreselleşme (?) hakkındaki fikirleri.. http://www.anadoluaydinlanma.org/Ataturk/kuresellesme_hakkindaki_gorusler.pdf Birleştirici Temel Hakikat nedir ? Irk mı ?; Siyah, Beyaz !.. Din mi ? İsrailoğulları !.. Devlet mi ?; Komunizm !.. Aydınlık mı ?; Bilgi !.. Menfaat mi ?; Kapitalizm !.. Siyaset mi ?; Belki de Selahattin Casus Müslümandır !.. Dostum.. Bir olan Kimdir ? Nedir !.. Onlara: “Yeryüzünde fesat çıkarmayın !” denildiği zaman: “Biz sadece ıslâh ediciyiz.” dediler. [Bakara 11] Ey insanlar! Muhakkak ki Biz, sizi bir erkek ve bir kadından yarattık. Ve sizi milletler ve kabileler kıldık ki, birbirinizi tanıyasınız-tanışasınız. Muhakkak ki Allah’ın indinde en çok değerli olanınız (ikram olunanınız, en şerefli olanınız), (ırk ya da soy olarak değil) en çok takva sahibi olanınızdır. Muhakkak ki Allah, en iyi bilen ve haberdar olandır. [Hucurat 13] Ve neredeyse sana vahyettiğimiz şeyden başkası ile Bize iftira etmen için gerçekten seni fitneye ç

Saf Sevgiye gönlümüz boynumuz kıldan incedir.. Lakin "Artistlik" yapmakla Sevgi bir araya gelmez.. Dikkat et; Cahil, cehaletiyle mazur görülebilir.. ama boynuzlu koç dahil Zulüm'den Sorulmayacak hiçkimse yoktur !

"Tevfik"in ne olduğunu bilmeyen kişinin Müminlere karşı Şefkati Merhameti az, Meyli ise Kafirlere ziyade olur.. Görünüşte Mümin olmıyanları, Görünüşte Müslüman olanlara tercih eder ve böylece de Kemal'i asla elde edemez.

Zanna göre itham, gerçekten pişmanlık ve hüsrandır. Zahirde Mümin görüneni (ki Batınını zaten asla bilemezsin) Zannında Kafirlikle (Kötü-Yaramaz) itham etmek ve Zahirde Mümin görünmeyene ise "Müslüman" yakıştırması yapmak, aynı Dengesiz-Yersiz işlerdendir. Misal: Herhangi bir Kadını Zina ile itham etmek-etmemekle senin ne işin olabilir ki ! Sen hiçbir şey yapmazken insanlar seni itham edebiliyorken sen bir de Zan ile itham edersen düştüğün düşeceğin hali bir düşün ! Şu kötü bu şöyle böyle.. ; Kendisi açıkça dile getirmedikten sonra sen kimsin güzel kardeşim ? Nereden biliyorsun ?..

Nefret ile Eşkiya'yı dahi Sultan eder Dost tutar da bu Nefs yine de Kininden vazgeçmez; Razı olur.. Gel de şimdi sen bu Dünya'dan ümit kesme ! Onların çoğu ancak zannın ardından gider. Oysa zan, hak namına hiçbir şeyin yerini tutmaz. Şüphesiz Allah onların yapmakta olduklarını hakkıyla bilendir. [Yûnus 36]

Değişen Hakikatlerle Sabit Hakikatler hiç bir olur mu ?..

Küfür'de Hakikat aramakla Hakk'a Yakın olduğunu zannetme. Arayıcıysan Hakk'ın Hakikat'ini gözünün ucunda ara bul; Uzakta değil !

Her Celal Kibir olmadığı gibi her Sakinlik de Kemal değildir. Celallenen Hak Ehli olabilir ve onda Kibir aramak, Namuslu kadına İftira atmak gibidir; Tabiatları Sakin olup, çok bilmiş Nakıslar, her Celallenene aynı öyle İftira ederler. Halbuki, Papazlar da çok sakindir ! Hal bu ki; her şey yerine göredir !

Velayet nedir ki Müslümanım diyenleri toparlamağa ve kuşatmağa Nispetle olmuş olsun ! Eğer öyledirse zaten Peygamber'den (sav) başka hani nerede başarılmış ! Şu halde Velayet'in Nispeti Halk'a göre değil, Hakk'a göre ! Ehli Beyt'in Nispeti şimdi neye göredir ! Mecazi diyorsun da sana göre mi ! O halde ne diye Nispet hesap edip duruyorsun ! Neye göre yarıştırdın da biri sadece ÇOCUK oldu da biri FAZİLETLİ DOST ! ... "Sen ahlakınla ehl-i beyt'e denk olamazsın Ehl-i beyt efendilerdir Onlar bir insanı sevmezse hüsrandır onun sonu Onları sevmek emin ol ki bir ibadettir ibadet" Muhyiddin İbn Arabi (ks)

Ebu Bekr'in Faziletlerini iştahla zikretmek kabahat de değil, Marifet de değil ; lakin Ali'yi çocuk olarak zikretmek.. Zikredememek.. bak işte o sana dünya ahiret yeter kabahat ! yeter zillet !

Hiçbir şey kendi kendine hareket etmez. "Perde"ye bakarsan, Hareket eden Karagöz ve Hacivat'dır. Halbuki Hareket önce Niyet'e, sonra Kudret'e bağlıdır. Allah'ın Kudret'i Aşikar Hakikat ! Niyet'i ise Şeriat'da Gizlidir. Bizim ise Niyetlerimiz Karışık, ve Kudret'den haberimiz yok ! Onun için ne Kudretimiz ne İşlerimiz Sahih değil. Muhakkak ki Bilen de Bilmeyen de, Kafir de Mümin de şu Fiiller Aleminde Rahmet'e Merhamet'e, Kader'e Muhtaç; Kader'e Sığınmakta ! "La Faile" diyoruz ama "İllallah" demeye dil varmıyor ! Kılını kıpırdatamaz hale geldin ise ne mutlu sana ! Demek ki Niyetin de Amelin de O olmuş ! "La ilahe İllallah" demen Muhakkak ki Hakktır !

İki rekatlık dört rekatlık da olsa Nafile Namaz kıl ama Rüku ve Secdelerini uzun tutarak, Huzurunda yarım saat bir saat dur.

Allah tüm olarak İnsan'ın Ruhunu ve Suretini ve Halife olarak Yaratılışını Biz-Zat Kendisine Nispet etti. Suretinin görünen Hammaddesini Toprağa (Birleşik Unsurlara) Nispet etmişse de, Suretinin Aslı Batın'da Kendi Nurunda'dır. Neticede İnsan Sır bakımından tümüyle Kendi Zatına Özgüdür. Muhakkak görürsün ki onun Özü İlahi olup Yaratılış Aslı Evvel'de - Ezel'de - Son Derece Yüksek Değerde Takdir edilmiş, Manevi ve Suret Cihetinden bu Rütbelerden düşürülmeleri ise Sonradan, Sur ette (Çünkü Ruh O'ndan olması ile Değişmez), ve Dünya Yaratılışının Ahir'inden Kendi Nefisleri eliyle Taayyün ettirilmiştir. Sen onlara bakarken Allah Tarafından Takdir edilmiş Mutlak Asli Lütuftan gözlerini çevirip de onların Nefislerine ait Dünyevi Yaratılışlarına göz dikme - Çünkü bu Allah'a yüz çevirmenle aynıdır - , Batında ve Zahirde her İnsan'a verilmiş o Asli Değere, Sırra bak; ve onlar için Son Nefes Fırsatını da göz ardı etme. Şu da var ki Dünyevi Yaratıl

Hal bakımından İyi olduğunda, Allah'a Sen'den yakını yoktur; Birlikten dem vurur, haykırır durursun.. Fakat Duygu Durumun Yoksunluk, Dengesizlik, hatta Azap içinde kıvranırken "Allah!" deyip, Aynı Yakın olduğunu bilmek, her yiğidin harcı mıdır ? Süre her zamankinden daha da uzasa, tahammül sınırlarına ulaşsa da aşsa, yine de Bir olur musun acaba ? Zâti Yakınlık, Sıfat Yakınlığı, Ruh, Nefs, Kalp, Haller.. Ey Birlik Eri ! Acaba bu konular hakkında İlmin yeterli midir !

Bu kafirler zalimler Allah'ı bilmezler mi ?.. Bilselerdi Korkarlardı; Korksalardı bilirlerdi.. Yani onlara böylece Merhamet olunurdu...

İnsancıklar Uluhiyeti İnek-lere İzafe ettiler diye İnek hiç İlah olur mu ? Doğru ol da Sevgi'nin Sevgilisi ol ! İnsanların Sevgi'yi Nispet ettikleri şey yine ancak Duydukları O Sevgi'dir bunu bildin mi; O'nu sayısız Putlara Nispet etmeleri de, O Sevgi'yi Devamlı Duymak Arzusundan başkası değildir, bunu bildin mi ? Halbuki Sevgi'yi yine ancak Sevgi Çeker, Sevgi Cezbeder.. Sevgi hiç Acıyı Kötülüğü, Doğru olmıyanı Sevebilir mi ? Hayır ! Sevginin Nispeti ne olursa olsun, onda Sev gi'yi Seven yine ancak Sevgi'dir; bildin mi ! O halde Cahillerden olma da Sevgi'ye Zulm etme ! Hakkı Cahillere Nispet etme de Sevgi'nin Sevgililerine Sevgili olmaya bak ! Hayvanların Tespihine üzülmediğin gibi, İnsancıkların Hayvandan aşağı hallerine de üzülme ! Hayvancıkların Putları olmaz ya ! Sen, Kamil ol da, Hakk'a Doğruya Kör olma, Sevgi'yi Doğruluktan, Hakk'tan başkasına Nispet etme ! Sevgi'nin Sevgilisi ol !

Sen'de Seven, Vedud O'dur, Kullarını, Kulunu, Kendini.

Allah'ı Övmek nasıl bir padişaha dalkavukluk etmek gibi değilse, O'nun Kadrini bilmek de aynı öyle ! Dikkat et Allah dünya efendileri gibi Mütekebbir değildir ! Senin kendini öyle hor hakir gösterecek bir varlığın var ise, daha tam aklın başına gelmemiş, kemale ermemişsin ! Politika Siyaset Takiye yapıyorsun ! Gerçek mü’minler onlardır ki; Allah zikredildiği zaman kalpleri titrer. Ve onlara Allah’ın âyetleri okunduğu zaman onların îmânlarını arttırır ve Rab’lerine tevekkül ederler. [Enfâl 2]

Fakirin Zengin Dostu olur mu... Olmaz mı !? Kapısından kovsa bacasından girersen.. Yeterince vakit geçirirsin olur !

Suret'de Tecelliler "üç boyutlu" film izlemekteki gibidir.. "Birlik" hakkındaki sözlerin (Şatahat) çoğu bu tür Tecellilerde Nefsi Zevk'e Kapılmışlıktan peyda olur.. Zevkinde kalır; Ötesini düşünmez, İstemez.. "Ruh" hakkında zikredilen çoğu Nakıs Bilgi de Suretteki bu Tecellilerde Takılmış Nakıs İlim Ehlinden oluşmuştur.. Haklı-Haksız, Alim-Cahil, Kamil-Nakıs ayrımlarının kaldırıldığı Sözler de Fiil'de Tecellilerde Takılanlardan peyda olmaktadır.. Hal Ehli içinde de Tecel lilerde takılmışlıktan kaynaklanan nakıs İddilar Zanlar bulunur.. Hallerini Sıfat'a benzetmek, Sahv'dan hiç haberi yokken Şen'den bahsetmek vs.. Söylenecek söz bitmez, ama hepsini "Basit ~ Duyularda ~ Tecelliler'e Takılmak", "Pireyi Deve yapmak" olarak özetleyebiliriz.. Pirelikte takılarak ısrar etmenin anlamı yok, Develikten vazgeç !.. Her "Birlik"ten söz eden böyle Takılmışlardandır demek ve Nakısların peşinde onl

Sen şimdi Dünya Yaşantısında, Dünya Tarihinde duyduğun bazı İsimleri, muhakkak ki Göreceli olarak değerliyorsun, göreceli olarak değer atfediyorsun onlara.. Ruhlar Mertebesinde Kulağına Çınlayacak İsimler ise bu görecelik ve karışıklıktan müberra olacak, Utanman Mutlak, ve Ebedi olacak, haberin olsun.

Sebeplerden bağımsız gelen öyle Özel Duygular vardır ki, o Özel Tecelli ettiği İnsan İsmini hiç duymamış olsa bile "Allah!" diye inlerdi. Hakikatte tüm Duygular da böyledir ya neyse !

Kayıtlama ve Kayıtlanma.. Kayıtlanırsın.. Resûl, Rabbinden kendisine indirilene îmân etti ve mü’minler de, hepsi Allah’a, O’nun meleklerine, kitaplarına ve resûllerine îmân etti. “Biz, O’nun resûlleri arasından (hiç) birini, diğerinden ayırmayız.” Ve “ışittik ve itaat ettik! Ve Rabbimiz, Senin mağfiretini (dileriz). Ve masîr (varış) Sana’dır (Sana doğru yola çıkarız ve Sana ulaşırız).” dediler. Bakara 285 "İşte Biz, o resûllerden bir kısmını, diğerlerinin üzerine üstün kıldık.." Bakara 253 Kayıtlama ve Kayıtlanma.. Kayıtlanırsın.. Gerçekten de insana, zamanın bir çağı gelmişti ki anılır bir şey bile değildi insan. Dehr 1 Ve kıyâmet günü, gerçekten biz bundan gâfildik (gâfilleriz) dersiniz diye (dememeniz için), senin Rabbin, Âdemoğullarının sırtlarından onların zürriyetlerini aldığı zaman onları, nefsleri üzerine şahit tuttu. (Allahû Tealâ şöyle buyurdu): “Ben, sizin Rabbiniz değil miyim?” Dediler ki: “Evet, (Sen, bizim Rabbimizsin), biz şahit olduk.”

İlahiler'de, Ezan'da Müzik vardır muhakkak ama, iyi bil ki Müzik, Müzik Bilgisinden değil, Duygu'dan meydana gelir.

Rüyalarda bir başkasın; Alemlerde bir başka. Zaman'da bir başkasın, An'da bir başka. Mahlukunda bir başkasın, Rabliğinde bir başka. Eserinde bir başkasın, Sanatında bir başka. Suretinde bir başkasın, Suretsizliğinde bir başka. Farklılığında bir başkasın, Aynılığında bir başka. Gözlerimi yumsam da, içeride bir başkasın, dışarıda bir başka.

Şu Halk toplanıp da seni maddi manevi Taşlasalar, O seni sevmişse taş sana zarar vermez. Anla işte ki zarar ve fayda yalnızca O'ndandır. Peki Merhametsiz olan ve böylece kendilerine Merhamet olınmıycak olan şu Halk'a sen neden Merhamet ediyorsun da kendini taşlatıyorsun ? Birlikten Şımarıp İkiliğe meyletmiş olmandan olabilir mi ? Kendini Peygamber konumunda zannediyorsun ama, canın sıkıldığı için halka dönüyorsun.. ? Merhamet et, kendini taşlatma.. Ne olacak bu şımarıklıkların, bu yakınlık içinde uzaklıkların ?

Kafirlere bakıp da Aklın ile "Nasıl olur da böyle olur" deme.. Çünkü Allah saptırdığında, tıpkı burnunun ucundaki gözlüğü farkedemeyen Göz gibi, Akıl da bakar ama görmez olur. Hidayet ettiğinde ise, Göz kör, Akıl topal olsa bile kişi sapmaz, doğru yolda gider. Allah'dan Hidayet üzere daim olmayı diler, Gönülden Şükrederiz. İnkar, Nankörlüğün tam karşılığıdır. İnsan Nefsinden başkasına Zulmedemez. Allah, Sabredenleri Hesapsız Mükafatlandırır, derecelerle Yükseltir; Fasıklardan başkasını saptırmaz. Kafirler Allah'tan Ümit kesmişler, Cehenneme, yok oluşa, kötülüğe razı gelmişler, ama boyun bükmemiş, üstüne bir de kibirlenmişler; Peygamberi İnkar ettikleri şu halde Doğru Yolda olduklarını da iddia etmişler, Dünyayı Fesad'a sürükleyenler olmuşlardır. İnsan bilse de bilmese de, kendisi için O'ndan başka bir Dost, Yardımcı ve Sığınak kesinlikle yoktur. Allah'dan Merhametini Rahmetini ve bizi Doğru Yolda bulundurmasını isteriz.

Bir Kul'a Allah'ın Varlığı, Zâtı, sırf Var olduğunu bilmesi Yetmez, Gönlü bu bilmeyle yatışmaz ise, ona maddi olsun hatta Manevi olsun hiçbir Lütfu, Nimeti, Dünyayı verse hiçbir şekilde yeter gelmez, Râzı olmaz; şükründe hamdinde bile gizliden nankörlük olur onun.

İlme'l yakin, ayne'l-yakin, hakka'l-yakin.. Senin O'na olan, göreceli yakınlığını mülahazayı bırakıp, İddiayı azalt. O'nun sana yakınlığını, senin O'na yakınlığına tercih et. Bunu Sevgi'den de bilirsin..

İpe sapa gelmez kötülüğü İnkar edebilirsin.. Batılı, geçici olanı, vehimi, gönül huzuru ile İnkar edebilirsin.

Allah'a karşı kibirli olunabilir mi ki ? Ya O'na karşı Tevazu gösterir gibi olmaktan beter bir şey düşünülebilir mi ? Mahv dersen Aşktır Muhabbettir, başı da sonu da. Bunlar ise hep iyisi kötüsü Vehim'de Amel ! Senin Veliliğin Vehim Mertebesinde midir ?

İnsan'a şah damarından daha Yakın olan'a, neyin daha yakın ? Elin, ayağın, dilin mi ? Kalbin mi ? Ruhun mu ?..

Ne kadar Yakında ? Alem'de mi, İnsan'da mı ?.. Nefsinde mi, Sen'de mi ? İçinde mi, Gayrında mı ? Daha da mı ?...

Yakınlık içinde uzaklık, Yakınlık içinde Yakınlık olur.

Nefs ve Kalp, Dünya yaşamında Ruh için bir kalkan vazifesi gördüğü gibi, Yüce Zât'a karşı ise bir Perde gibi olabilirler. Ahiret Hayatında ise, Nefs Cismani Lezzetin, Kalp Manevi Hazzın, Ruh ise bazı Zâtlar için bizzat Zâti Tecellinin Kaynağı olacaktır. Dünya yaşamındaki her şey Ruh için Allah'ın Zâtına perdedir. Aynı zamanda da dediğimiz gibi birer kalkan vazifesi görürler. Her şey'den kesilip Zât'a dönmedikçe Perdeler hep Korkutucu ve kalıcı olacak ve bu durumda özünü sakınman da O'nun Merhamet Sıfatının Tecellisi..

Her bir İnsan'ın müstakil bir Alem olması "Alem" İsminin Sırrıdır; Zira Alem çokluğa işaretten ibaret olan sırf bir İsimlendirmedir; kendine ait müşahhas bir Varlığı yoktur. "İnsan" ise yine çokluğa işaret "Bir" İsimlendirme olması yanında Zatında (Ruhunda) ve Nefsinde (Sıfatlarında), ve hem de Hayvan-lar'dan Farklı olarak Zahirinde de, Batınında da kendine ait son derece müşahhas, ve de "Çokluğu Kuşatıcı", Özel bir Varlığa sahiptir. Yani "İnsan" Varlığın Sırrı Cihetinden Zikredildiği Mertebeye Layık ve Özel Tecelliye Mazhar Tek Mahluktur: "İnsan benim sırrımdır, ben de onun sırrıyım"...

Karşılığı Kendisi olacak hiçbir Amel yazmamış ! İzzet'e ve Azamet'e bakınız ! O'na Hamdolsun ! Lütfun Rahmetin büyüklüğüne bakınız !

Aslan yavrusunu severken öldürürmüş ! Hani yanaklarını sıkarlar çocukların, hani sevdiğini ısırmak gelir içinden insanın. Şaka yaparsın, takılırsın.. Canın yanar.. Nereden gelir bunlar ? İşte inceden inceye düşünmek, İnce olmak lazım ! Sevgi'de vardır bu, Muhabbet'de vardır bu: Hakk'tır ! O'dur ! Sululuk zannedersin, Ucb'a düşersin ! Kütük olma !

Hakikat'e İman, Mutlaktır; ne bir dalı, ne kökü, ne de gövdesi vardır.

Allah'ın Kaza Kaderini, Hikmetini bilmeyen kimse yoktur. Sen O'nu bilmeye devam et.

Budistlerin ve benzer toplulukların dinlerinin Heykelleri, Suretleri, onların Hayallerindeki Tanrılarının Suretleridir, onların İlahları değildir. İslam'da "Suretler" yoktur: Cenabı Hakk Âdem'i, Suret'i üzere yaratmıştır. Gel de izah et, anlat !

Sevememek gibi bir acziyet O'nun için elbette yoktur; ama illa Sever denemez; Sevgi'sini Mahsus kılar; Merhametini genellemiş, Merhamet eder. Sayısız ve Bilinmedik İsimleri, Sıfatları var; ama Hüküm, yine Zatına ait; Dilediğini yapar da: İradesi var, İlkeleri var.

Büyüklerin Dilinden Tasavvuf İndir Tasavvuf Kitaplığı İndir Hz Ali efendimiz'den Mübarek Sözleri ve Büyüklerimizden, Ehli Beyt Hakkında Acizane bir Derlememiz.. İndir

Ey kardeşim Putperestler de biz Allah'a inanırız diyorlardı ama, Vahiyleri yoktu onların; putlarını dinlerini yollarını kabul etmedi O.

Kul Âlim ile Ârif olunca, görür İlim Zâtının aynıdır.

İnsan'ın Kendi'ne yabancılaşmaması, Ruh'u O'ndan, O'nda olmasındandır. Zira Nefs'i ile övünmesi, Ben-lik etmesi de bu Sır'dandır, bunu Bilmediğindendir. Bilseydi zıtlığa düşmez, hiçbir şey ona yabancı gelmez ve Övüncü sırf Alemlerin Rabbi, her şeyin Yaratıcısı ile olurdu.

'Biliyorum' demen bir şey ifade etmez, 'Bilmiyorum' demene de gerek yok; "Dinle".

Bazen az bazen fazla eder, bazen bilmezlikten gelir ki, sen O'na karşı dile gelesin, Muhabbet'e gelesin. Hadis : İnsanlar kıtlığa maruz kaldılar. Resulullah (sav) bir cuma günü hutbe verirken bir bedevi kalkıp: "Ey Allah`ın Resulü, malımız helak oldu, horantamız aç kaldı, bizim için Allah`a dua ediver!" dedi. Bunun üzerine Aleyhissalatu Vesselam ellerini kaldırdı. Biz gökte bir bulut göremiyorduk. Nefsim elinde olan Zat`a yemin olsun, daha ellerini geri çekmeden semada dağlar gibi bulutlar peydah oldu. Derken daha minberden inmemişti bile ki, sakalından yağmur damlaları dökülmeye başladı. O gün, ertesi güne kadar yağmur yağdı. Daha sonraki günde de yağdı, onu takib eden günde de yağdı, hatta müteakip cumaya kadar yağış devam etti. Öyle ki, o bedevi veya bir başkası kalkıp: "Ey Allah`ın Resulü, binalarımız yıkıldı, mallarımız suda boğuldu, bizim için Allah`a dua ediver (artık yağmur kesilsin)" dedi. Aleyhissalatu Vesselam ellerini kaldırıp: &quo

Zulmü sana öğreteni mi Zulümden Tenzih etmeye çalışacaksın.

İki otobüs yanyanayken seninkini hareket etti sanırsın halbuki öteki hareket etmiştir. Bardakta kaşığı kırık görürsün halbuki kırık değildir. Hayal bazen Vehim'dir, bazen de Hakk'ın Hayalidir ve Gerçektir. Böylece her şey Hayal dersin, halbuki Vehim değildir; hem, hepsi de Hakk'ın Suretidir.

Şeriat Ehlinin Amellerine Allah Katında Müteşekkir olmalı ve onlara karşı kendini Gönülden borçlu hissetmelisin. Bu Muhabbeti henüz kalbinde duymıyan adam Adam olamamıştır ki Hakikat Ehli olabilsin ! Tasavvuf-"ÇU"dur o ! O, Kafirlere karşı Yumuşak, Merhametli, Müminlere karşı ise Sert ve Horgörülüdür ! Aynı şekilde hatta daha fazlaca Şeriat Ehli de Hakikat Vadisinde olanlara Allah Katında Müteşekkir ve Borçlu hissetmelidirler. Madem Hissetmiyorlarsa (?) senin Halk içinde ne işin var ! Hak ilemiş ? Hadi ordan ! "Muhammed, Allah’ın rasulüdür. Onunla beraber olanlar kafirlere karşı şiddetli, birbirlerine karşı ise merhametlidirler." [Feth/29]

Daha Efendimiz'e Efendimiz deyişimizin Kulluk'ta olduğunu anlıyamıyan adama, Tasavvuf'dan ne anlatabilirsin ki ? Ona Allah'tan Hidayet dilemekten başka ne yapılabilir, ne denebilir..

Olur ki kediyi köpeği kuşu Rablerine karşı senden Muhabbetli bulursun da Kulluğundan utanırsın.

Kayıtlarsan, Kayıtlanırsın.

Neden sıkılmışsın ? Allah yokmuş gibi vakit geçirmişsindir, gibi düşünmüşsündür. Sana senden yakın iken, sen O yokmuş gibi, hayıflanmışsındır. Kafire bile hüsnü zan et, uçan kuşun duacısı ol. Yoksa Rabbin'e Dua etmeni gerektirmeyen küçük bir iş mi var, gereksiz bir iş mi var O'na ait ? Dargınlık mı var yoksa arada ! Dua, Muhabbet'tendir.

Telefondan duyduğun sesle, yüzyüze konuştuğunda duyduğun Ses aynı mı.. Aynı Ses ama, kısıtlı bir Frekans aralığını duyuyorsun. İşte Ahiret Hayatı yanında Dünya hayatının Misali budur. Şimdi sen Dünya Hayatını bir şey zannediyorsun.. "..Muhakkak ki ahiret yurdu, elbette o gerçek hayattır. Keşke bilselerdi." Ankebut 64

Yokluğun sözünden geçip, Hakikatine özünde Erersen, görülmemiş bir Merhamet görürsün, Merhamet'in Zâtını görürsün.

Siyaset yaparsan Muhabbet'den Mahrumdur, Mahrum kalırsın; Siyaset yapma, her daim Muhabbetli olmaya bak.

Mucize Hakk'ın Hakikatlerinden biridir. Ona her İman eden Hakk'tan kaçıyor demek olmaz.

Her Mümin Ashab'tandır; Selman Ehl-i Beyt'dendir.

Allah yerlerin göklerin Nur'udur. Hâşâ, orada bulunmasıyla değil. Sen bir Mekan'da Eşya'da Nursuzluk görüyorsan, bu en azından O'na O'nsuz bakıyorsun demektir. O'na bakmıyorsun, yüz çevirişlerin çoğalmış, demektir.. Demek ki her mekan aynı olmadığı gibi, her görüş de aynı değil !

İnsan'ın Özü değil, Nefs'i Kafir'dir. Allah'dan bir Ruh'tur da o Nefsine uyar, kendini zayi eder. Böyledir, Allah senin kendini Kafir saymanla, Kafirlerdenim demenle, seni kafir saymaz, ziyan sözüne bakıp da seni zayi etmez. Çok bildim deyip de ona göre kalbinin bilgisinden yüz çevirme, haddini aşma. Sonra Ümitsizliğe düşersin de kendi kendine zulmedersin.

Neden İkizler az da farklılar çok ?.. Neden farklılar çok da İkizler az ?.. Allah her birimizi farklı farklı, bazılarımızı da İkizler olarak yaratıp göstermekle, kendisi hakkında bir Bilgi vermiş olmuyor mu ?

Vesvesede Şeytan'ın niyeti neydi, senin akibetin ne oldu ? Vesveseyi sen Muhabbet Dürtüşü bil. Büyükler demişler ya, Zina ile Cima surette aynı ama, hakikatte farklı diye.

Sezdiğin yüz şeyden biri doğru çıksa yüzünde de doğru çıkmış sayarken, bir tane yanlış çıksa Zannında Edep etmeye yanaşmazsın. Halbuki Allah'a karşı Edep seni Allah'a bağlayıp hür kılarken, sezgilerin zanların seni nefsinle ve halkla düğümlemektedir.

Bütün Afrikayı doyurup ihya edip, dünyadaki bütün Müslümanları Zulümden kurtarıp, bütün Kafirlerin de Hidayetine Vesile olduğun günün Sabah'ı bir Vakitçik kılmasan... En büyük problemi o zaman çıkarırım..

A cânım; Fâtıma gibi gitmek vardı bu dünyadan.

Mesele her zaman Gönül Meselesidir. Hak Hukuk Miras Adalet meselesi her zaman sonra gelir. İnsanlar hak hukuk adalet konusunu çok iyi bilirler.. Gönül Hakkını ise yalnız Allah Bilir; Allah görür, Allah ödeyebilir. Mesele İlim ise onu da yine Ehli Bilir. Allah Gönlü Kırıklarla beraberdir.. Hz Peygamber'in (sav) bir Miras'ı yoktur; çünkü O'na verileni Allah Gönülden vermiştir. Gönülden verilen şey, bu Dünya Hesabına gelmez, bu Dünya onu hak hukuk adalet bakımından tartamaz; onun için ki Gönül işleri hep Ahir'e kalır.

Madem ki Rabbin Mutlak Zengin'dir, o halde Sen nefsinden geç de, Fakirlik etme; "Nerede ise fakirlik, küfre denk olacaktı" (sav) sözünü güzel anla !

İman bir Kabül'dür; Dürüstlük'tür, Vefa'dır, Teslimiyet'tir.

"Yaşam"da Nihayet, Varlıkların Tespihinde Cenab-ı Zât'ı Duyma-Müşahede'sidir.

Kuşkusuz ki Zuhuruna perde olacak hiçbir şey yoktur Allahım; Sen Kuluna Yetersin.

Günbatımında mavi gökyüzünde pembe olan bulutlar Rabbimin Vedud İsmine benzer. Sevgisinden Sanat yapan O Allah ne Yüce ne Güzeldir.

Tasavvuf'a düşman olan, Hakikatlerin açılmasını istemeyen, bil ki Hakk'tan, Hakikatlerinden korkuyordur; yani, Nefsi ile Cihad etmekten, Canını Allah'a Teslim etmekten, O'na Kurban olmaktan korkuyordur.

Bir Müslümanın kafası bozukken diğerinin onu Muhabbete zorlaması her zaman iyi uygun olmaz. Ancak Mümin de şöyle bilmelidir ki, Tebessüm kendisine Farz kılınmış.. ve unutmamalıdır ki Cenabı Hakk onu ömrü sonuna kadar Muhabbete zorlıyacak, açılana kadar daraltacak.

Yüce Allah senden Muhabbet bekler.. Aşk bekler.. Tevazu Yokluk filan bunları geçiceksin.. Hele ki bir kimse O'nu Aşık zannedip de küçümsediğinde, sonuç hiç hoş olmayacaktır onun için..

Bir Aşıkından Maşuku sana seslenirse, üstüne alınıp "Ha!" deyip de Halt yeme ! Ya Aşık ol da anla, ya da ne halt yersen ye eşek gibi anırma !

Bir Cemaate lider olmayı bırak; Müminlere önder olmaya bak.

Her şeyden kesilip Nefs ile başbaşa kalmadan, Halvet olmadan, Halk içinde Hak ile olmak Menzilinden bahsediyor, bir de bu yolla Övünüyorsun ya kardeşim.. İyi Halt yiyor, Hata ediyorsun kardeşim !

Öz'de, yani Ruhunda, Ruhuna Malikiyet söz konusu değildir; çünkü onun varlığında azalıp çoğalma, yitme olmaz, yani kendi kendinin varlığını sürdürmekte değilsin, O sadece, sırf Var'dır: "Kendi Ruhumdan Üfledim" !... Senin bu anlamda sorumluluğun Sıfatlar'a karşı ve Nefs'dedir ki bu Malikiyet, içte veya dış'a yönelik, İrade bile olsa, Allah'a Sığınmak demektir. Sen, Zahir'de Batın'da, Zâtında, Allah'da olduğunu bil, Gönlünden gelen "İlla Allah" kelimesine kulak ver ! İşte Benliğinin bağışı o zaman Vehhab olan Allah'dan gerçek ve sınırsız bir bağış olur !

Kehf Suresinde Yüceler Yücesi Rabbimiz, 'Allah çocuk edindi' diyen Hristiyan ve Yahudileri bu Övgülerinden Reddeşinden sonra, sırasıyla: Kendilerinden ümit kesilmiş Rezil bir Halkın Şerrinden kendilerini Mağaraya Sığındırıp koruduğu, böylece Kendi Rahmetini üzerlerine Yaydığı bazı "Gençlerden" ( Allah'ın Selamı onlara olsun ) , İki Bahçe Sahibinden; Birisi İmanına yaraşır bir Gönle sahip, Mütevazi bir Kul, diğeri ise malı mülküyle ona Kibirlenen, hatta Ahireti inkar ettiği halde Rabbi ile Şımaracak kadar haddi aşmış bir Zengin'den.. , Sonra, Yeryüzüne İndirilerek Halife kılınmadan önce Meleklere ve Cin'e, Âdem Safiyullah'a (as) Secde etmelerini Emredişinden.. , Sonra, bir Peygamber olan Musa'nın (as) Allah'ın kendisine katından İlim ve Rahmet verdiği bir Kuluna Tâbi oluşundan ve onun Marifetinden.. , Son olarak da Vahyederek Hükümdar kıldığı Kulu Zülkarneyn'den (as) bahsetmekte.. Onları Övmektedir.. Allah En İyisini Bilir !...

Olduğu için görünmüyor, göründüğü için oluyor.

Zat, Sıfatlar, ve Tecellileri.. Sanatçı, Sanat, ve Eserleri.. Sanatçı derken Sıfatın Zâta Nispeti var, Eser'e değil.. Sen'de Sanat yok, Sıfat var ama Malikiyet yok, Eser yok.. Sanatçı değilsin ama Zât'ın var.. Sen, sırf Ruh'sun.. Sanatçı Ben'im.. Eserlerime Benim Övgüm ile bak.. Ben Sıfatımla ve Ruhumla, Zât'ım.. Ben'den bir Ruh'sun.. Sen bir Bıçaksın.. Zarar ve Fayda Kaydın Bende.. Sen ne Çirkin olabilirsin ne de Güzel.. Sen'de ne Yerilecek bir şey var ne Övülecek bir şey.. Nefsin, Ben'im Eserimdir.. Ruhun ise Özümden.. Ruhumda hepsinden Münezzeh olarak, her Sıfatımda ve Eserimde Övgüye Layıkım.. Ben'den Kaçarak Ben'i bulursun.. Benimle ilgili olmaz isen, bu senin Nefsindir.. Seni Sonsuz Azabıma sokarım.. Zâtımda Zıtlık yok.. Ben, hem Ruhum.. hem de sana göre Güzel ve Çirkin Sıfatlarım vardır.. Sen ise Güzel değil Çirkin bile olamazsın.. Bağışım ile Özünü Özümden, Ruhumdan meydana getirdim.. Hiçbir Eserimle Kayıtlanmazsın.. Ama Benim Sıf

Allah Güzel Sen Çirkinsin he ! Vay başıma Mahviyete bak ! Allah Güzel de, Seni Çirkin yaptı he ! Vah vah Hamd'e bak ! Allah İyi de Sen Kötü he ! Vay Sen ne konuştuğunu biliyor musun acaba vay ?! Sana düşmeyeni anlar isen Sözü duy Beka bul, Varlık bul ! Sen Yokluk filan görmemişsin ! En Mütevazi, en Kul, en Cömert, O ! Sen Çirkin görmemişsin ! En Güzel Çirkin O !

Ahir Zamanın Ahmak Avanak Müslüman geçineni ! Hasan Hüseyin'den daha Ahlaklı kimse yeryüzüne gelmemişken Zulüm Bela onları buldu ! Sen ise Dünyadan haberin yok, karnın tok kıçın semiz ! Kardeşlerinin gördüğü Zulmü sırf Din'de geri kalmaya 'yeterli Ahlak'a sahibi olmama'ya bağla ! Çok Ahlaklı Pervasız Öküz seni ! Aman sen her yeri Kerbela görme ! Ehli Beyt için ağlama, Haram'dır sana ! Ali'nin Faziletini zikretme Fitne'dir sana ! Öylece Öküz geldin Yezid git, geri kalma ileri git Pezevenk seni ! Allah'tan Haberi olmayan o Ahlakın batsın senin !

Dün nerede ? Yok oldu gitti.. Yarın da onun gibi Yoklukta.. Ölenler de geçmişte bi yerde değil, Ruhları, şu An'da, başka Alem'de.. Yani ne yok ? Senin zaman dediğin yok.. Yok olduğu halde, Hatırlıyorsun.. Biliyorsun hani.. İkisi de yok da, Geleceği niye bimiyor, hatırlamıyorsun; çünkü Tecelli şu An'da.. Ama hepsi yokda ise şu An nasıl var ? Çünkü olacak olanı gerçekleştiren, senin yetişemediğin bir An'da Mevcut olan Allah var.. Aslında yukarıda izah ettiğimiz gibi Zamansızlıkta da,.. biz An'da diyelim.. Çünkü Tecellide bu cihetle O'nun bir İsmi Ed-Dehr'dir.. Senin zihnindeki Zaman dediğin ise senin zihninde O'na yetişmeye çalışıyor.. Olan, hepsi de nasıl olması gerekiyorsa öyle O'ndan Işıyor.. O'ndan Var, Var-lık oluyor.. Ve her açıdan hepsi de şu An'da, O'na O'nun Tecellisine mağlup, muhtaç..

Kafir, o büyük muhteşem sarayda, onca kapı içinde, Padişah'a çıkmıyan bir kapı bulunduğunu vehmetti.. Ve o kapıyı, kısa zaman içinde, vehmettiği surette buldu da.. Bulduğu o bir kapı da Cehennem'e açılıyor idi.

Uyuduğunda uykunda Yok olduğun gibi yaratılmadan, doğmadan önce Yok idin. Allah var idi ki yaratıldın ve her gün uyandırıyor var ediyor. Bir de yine muhtaç olmamız yönünden yokluğumuz, var edilmemiz var.. Onu da yine Rabbimiz her an muhtaçlıklarımızı gidererek asıl varın varlığın O olduğunu bize gösteriyor.. O'na iki yönden de muhtacız.. İki yönden de bize düşen yokluk, O ise bize her yönden Varlık..

Düşünenin Duyanı, Gücü Kuvvetidir. Sinelerin Özünü Bilendir.

O'ndan söz etme Hakkı var ya "Hakikat": ancak Ali'dir Ali ! O Hakkı, Hakikati örtmede, putperest gibi Kafir olma putperest !

Alemdeki her bir şey, Mana'ları taşıyan Harfler gibidir senin için. O Harflerin çeşitli şekillerde bir araya getirilişlerinden ise Kelimeler olmaktadır. Bir Sultânı savaş meydanında gördüğünde ondan ürkebilirsin; halbuki O, Tahtında otururken Heybetine Yüceliğine Asaletine Hayran olduğun, Cemalini seyretmeye doyamadığın aynı Padişahtır. Eğer bilirsen O'nun Zulümle olan bu savaşından doğan Kahır ve Adalet seni Ürkütmesin; O'ndan ancak Yücelik ve Güzellik, her durumda senin için Mutlak Bir Güç Kuvvet doğar. Teşpihte hata olmaz: işte O Hakktır ! O sana Kendisini her yönden ve her an göstermek, kazandırmak isterken, sen O'ndan kaçmakla aynı Zulme benzersin ! O sana her şeyi ile Muhabbet ederken sen O'nun Muhabbetinden kaçarak O'nu Arzular, böylece Sevgiliye Fazla Naz edersin ! 'Neden' deme; O, ve O'ndan ! Bu Harfler ki O'nu anlamakta yetersiz kalıyor ! Kelimeler, Manalar dahi O'ndan kaçmakta !

Dil'de Yokluk, Dil'de İman Dil'de Zikir gibidir; Allah Kabul eder. Mahrumiyeti Hakikaten yaşamış İnsanın ise böyle kayıtlanması olmaz; 'Ne kadar Varlık gösteriyor', 'Benlik yapıyor' deseler de Yoktur, Dildedir ! Marifetindedir ! Allah onu, O Allah'ı bilir; gerisi zenginin malı züğürdün çenesini yorar !

Gereksiz Tevazu sahibinin, muhakkak Muhabbet'de Sevgi'de noksanı vardır. Sevgiyle Övgü'yü de karıştırır.

İnsanlar seni hakkıyla övemez, çünkü değerlendiremez; yani herhalükarda Yalandan Övgü olur o. Ve överse kendisi için Över, yani kendisini Över. Sevgide de bu böyledir. Kimisi de vardır ki hiçbir çıkarı olmaksızın hem Sever ve hem de Över. Ama yine seni her açıdan bilemez, değerlendiremez. Allah senin değerini bilir, hem de Övebilir; çünkü gerçekten Övünmesi olur bu. Çünkü O Hamid'dir; herhalükarda Övme Övülme O'na dönmektedir ! Böylece de Hakkıyla Övebilir, yani Övünebilir. Sen bu sözleri Makam-ı Mahmud'a topla ! Ve Âli olan Ali'nin şu Nasihatlerini de aklına, gönlüne rapt et.. Çünkü Övme-Övülme Kulluğun gereği ve Allah'ı Övmektir; Kullukta yalandan Övgünün yeri olmadığı gibi gereksiz (yalandan) Tevazunun da yeri yoktur ! Hakkıyla her şey vardır ! : "Kişiyi hak ettiğinden çok övmek riyadır, layık olduğundan daha az övmek ise, ya acizlikten ya da hasettendir." "...Sonra herkesin denenen, bilinen derecesini tanı, birinin çektiği zahmeti başkasına male

Acınacak halde ne kadar çok insan var değil mi ?! En masum zannettiğinin bile eline bir köle geçse ona Zalimlik ettiğini görürsün ! İşte Allah da bu yüzden Acıyıp Merhamet ediyor, Yaratıyor bizi ! Ve Rabbin meleklere: “Muhakkak ki Ben yeryüzünde bir halife kılacağım.” demişti. (Melekler de): “Orada fesat çıkaracak ve kan dökecek birisini mi yaratacaksın? Biz Seni, hamd ile tesbih ve seni takdis ediyoruz.” dediler. (Rabbin de): “Muhakkak ki ben, sizin bilmediklerinizi bilirim.” buyurdu. Bakara 30