Seni asıl Büyüklük İspatına girişmen, bu derde düşmen Küçültür, Hor kılar. Sen Kurandaki Sivrisinek Misali gibi, Allah Katında hiç Şüphesiz Büyük ve Değerlisin.

Hayvanlar Fazla Duygusal olsalardı, birbirlerini yiyemezlerdi.. Bu, ölmeleri demek olur. Sui Zann'a geçit bırakmadı.. Sadece Otçullar mı Yaşam bulsaydı.. Onlar da, Otlara üzülmezler.. Ve Aslan, Ceylanı yedikten sonra, ne yaptım ben deyip kendini helak da etmez böylece.. İnekler Koyunlar, Ölmek için değil, Kurban olmak için Can atar.. Böyle Yazan Yaradan'ın, Celali Cemali, Sıfat'ı Can buldu da, hiç Zulmetmedi.. Biz bu Yazıyı hem Yaşıyor, hem Okuyoruz. Hayat Sahibi olduğunu Yaşamından başka nereden bildik! Okumakdan okumaya, Yaşamaktan yaşamaya da fark oldu Zenginliği, ve Cömertliği. İnsan'a Tattırdı en Güzelini.. Hz İnsan olmak lazım!

Sevgi Sabrın, Sabır Sevgi'nin yardımcısıdır.. Bütün İsimleri, Uluhiyet Mertebesinde, Zatında Bir'dir, Zıtlık yoktur.

Başkasını Sevmek istediğinde, Sevgi yalnızca karşındakini değil, Seni de Sever. Vedud'dur O, Seven ve Sevilendir.

Bir insana bir sürü laf edip sonra o lafların doğru çıkmazsa ne yaparsın.. Haksızlık etmişim, yanılmışım, bilemedim, İftira etmişim dersin, özür dilersin, gıyabında da olsa Helallik dilersin değil mi.. Yok işte, Şeytan'ın Oyununa gelenlerde, Kibrine uğramışlarda, kendini İlah zannedenlerde öyle değil.. İftiraları, Sui Zannları, Şüphe, Paranoyaları daha da artarak derinleşir bu işgüzarların.. Asla Af dilemezler, Yanıldıklarını kabul etmezler, Helalleşmek mi o da ne demek, ölene kadar kem göz kötü sözü artırarak devam ettirirler.. Hüsnü Zan'mı.. "Aptal mıyım Ben!".. Hatta ellerinden gelse, onu hile tuzak ile suçlu duruma düşürürler.. Peki neden? Çünkü etrafı o kimseyi kötülemiştir ona.. Taraf olmuştur bir kere.. Yalnız kalamaz.. Ve bir kere, sevmemiştir!.. Artık nasıl sevebilir.. Ve hiç yere boynuna kadar Zanna Günaha da batmıştır bir kere.. Görevli Memermuydun da bu kadar vazife ettin üzerine o kimsenin suçunu günahını.. Yo.. Kibirlilerin, Şeytan'ları

Allah'ın Sırrındadır, çözemezsin Srrını Aklın Kalbin Nefsin Ruhun, Bilirsin Aslını

Settar olur günahım yok dersin Rahim olur günahım çok dersin

Lütfeder İman edersin Kahreder Küfr edersin Şımarık ve Döneksin Hesap istemezsin belli de O'ndan başka ne istersin Rahim olsun Günahın itiraf etmez misin

Ne Kalp vardı ne Nefis Bir Ruh idik hepimiz gördük Rabbimizsin dedik Sonradan değil hep Hakk'tı Ondan Benlik etti Nefsimiz var şimdi de, kah İman ettik kah Küfr ettik Sonradan olma değil, O'nda Bir Ruh Kalp Nefis Dünya Ahiret, Toprağı silk, Perdeyi kaldır, Zamansız Mekansız Rabbimizsin dedik

İftira atmayı Takiye diye Mübah sayabilecek bir insanın Dini yoktur. İsterse bütün dünyaya barış getireceğini umsun.. Bu Din bir heves ve umuş değil, Hakk''dan Razı olmak ve Dürüstlüktür. Öyle bir Dürüstlük ki ne Red var ne de İnkar! Allah var Allah!

İbadet'den Gaye Huzur değil Huzurunda olduğunun Bilincine ermektir, Vahdet, bir İlişki, Muhabbet'e ermektir.

"Allah'la arana aracı koyuyorsun, Müşriklktir bu!" diyene, "Peki Seni Kim araya soktu?" de.. Bi düşünürse, "Ben Sana Müşriksin demeyeceğim ama yüzyıllardır hamuru Vahdet ile yoğrulmuş bu Topraklara Senin Çiğlini ve Yabaniliğini kullanarak Deizm'i yaymaya ve Din Kardeşlerinle arana da Fitne sokmaya çalışıyorlar; Haberin var mı? Yaptıklarından hiç Kuşku'ya düştün mü!, yoksa Sen Masum, Tertemiz misin? ; Hain ve Ahmak olma!" de.. Bunları şöyle bir Düşünmüyorsa artık onun Tasavvuf hakkındaki Zanlarına ve Kuran demesine aldırış etme, üzülme.. Zira Şeytan Kendi Hainliğini ve Ahmaklığını gayet iyi bilir; fakat derdine deva yoktur, hevesi kursağındadır.

İnsan Allah'ı bilmiyor da, nereden nasıl İlahlık taslıyor! O, Batılıların İddia ettiği gibi, Hayvan olsa, öyle büyüklenemezdi. Biliyor biliyor da, Tanımıyor! Tanımak nefsinin-egosunun işine gelmiyor!

Kötü olmayı marifet zannedersen, Allah'dan daha kötü olabilecek yoktur bilesin. Fakat, O Zulmetmez!

Akılların değişmesini imkansız gördüğü geleceği, muhakkak şöyle olacak diye zannettiği Mukadder'i, Kulunun Ümidi, Duası, Kalbi değiştirir.

Dünya'da bir tane Mümin kalmış olsa, o tek başına bir Millettir! Kayıp, kaybediş yoktur bize. Ayet "İnanıyorsanız üstün -gelecek- olan sizsiniz" değildir, yanlış meal bu, doğrusu: "..üstün olan sizsiniz.." şeklindedir! Arada çok fark var Uyan!

Mümin Yumuşak, fakat Ahmak olmayandır. Kötü Zan'dan ölesiye sakınır ama Aklı Kalbine bağlı olduğu için Uyuyamaz. Son derece Sabırlı ve kusurları örtücüdür. Uygunsuz davranışlar Hatrında birikip son Haddine varınca, Hakk'ın Hatrını kırmak yerine de kim olursa olsun adamın kafasını kırar. Yanlış demedim Hakk'ın Hatrı, Hakk, "el Mümin" bunu yapar!.. Hakk İman bunu gerektirir, aksi halde o İman değil, Ahmaklıktır! Şeytanın Büyüsüdür!

"Hayal", Halk Mertebesinde Hayal'dir. Sonra "Tecelli" olduğu anlaşılır Hakk Ehline ki, Zati Tecelliye varmadan kişi Beka'ya ulaşamaz, ne de Fena'dan ve Halk Mertebesinden kurtulamaz. Döner durur.. Bu durumda Yükselme gerçekleşmeyip, "Zan" İlim Mertebesine ulaşınca Hayal (Suret) "Nur" zannedilir, Huzur Hali "Hakk olmak" zannedilir, Hakk'ın Sıfatlarını (görebilse Zatını) görmezden gelir, Mümin'i (!) görmezden gelir, Ruh Sır Vücud vb ise böylece hiç anlaşılmaz.. İtikad bozulmaz ise bu Kula Zannına göre muamele olunur. Aksi halde İddiası onu Resulün (as) yolundan-şeriatından Zahir veya Batın yönden mutlaka saptırır. Hakk'tan yana Zati bir Makama asla kavuşturulmaz. Vahdet'den Muhabbet nasibi Halk Mertebesinde yani "Hayal-Zan"da kalır.

Mümin'e Zekasına göre değer biçen, daha kötüsü Cahil'dir. Bu Cahillik de öyle okumamışlık anlamında değil İnsanlık Cahilliği olan Kibir'dir! Feraset Allah Nuru'dur! Ne Zeka ile ne Okumak ile de ele geçmez! Kalp iledir Takva iledir Kulluk iledir! Zamanımızın sözüm ona modern sosyetik eğitimli tasavvuf-çu-ları, cemaatleri toplulukları! İnsanlık Cahili olmayın!

Fiillerinde Çocukların O'na bak, nasıl da Mutludur onlarla, nasıl da Saf, ve Haylaz! Ya da nasıl da Onlarla Yalnız, Onlarla Dertli! Şu sözlere de bak, nasıl da ölmüyoruz, nasıl da Diri! Yaşlandın diye nefsinden korkma, Allah'dan kork, Ölmeyeceksin. Ölmeyeceksin, Alem değiştirecek, Alemlerin Rabbine daha da yakınlaşacaksın. Ümitlenecek Amelimiz yok, yine Rahmetine sığınacağız. Haber verdi Peygamberimiz (sav), Kavuşmayı isteyenle Kavuşmayı Severmiş Rabbimiz.

"Doğruluk" başka "Mükemmel" başka! Kul'a "Doğruluk" Yaraşır! Dünya Mükemmel olmaz, Kul Mükemmel olamaz, yine Doğruluktan vazgeçmez de, Mükemmel onu bulur!

Yılan'da da Güzellik var Fare'de de.. Ama ormana gidip koyun koyuna yatmanın bi gereği yok.. Farz değil Sünnet değil! Sen Asıl Güzeli bul da O'nunla yat kalk! O'nu bul da asıl şaşılıktan kurtul !

Bir gölgeden bile Nazarı olur.

Kamil Kul ne Cemalle kayıtlanır ne Celalle, her An bir Şen'dedir desem, bu dahi Haller ile kayıtlanmak olur onlar için. Beka'ya ermiyen için Fena Kayıttır, Teklik dahi Kayıttır, onlar Vahdet'de Beka'ya Ermiş İki olmuşlar, Mahabbeti bulmuş, Seven Sevilendirler!

Şeytani bakışla, düşman çıkmayacak dost yoktur. Öyle de bir bakış var ki nanköre bak Rahman'ı gör.

Askerlik gurbette birkaç yılcık "Emir Kulu" olmak değil, Ezeli Ebedi Allah Kulu olmaktır! Namaz'ı beş vakitten, "Daim Salat"a çıkarmaktır! Nur'u, Nazar'ı, Şefaat'i Nefsinden, Cemaatinden Tarikatından gayrına da ulaştırmaktır! Hem Rahman hem Rahim, Batın, Zikir, Dua, Salavat, Mümin Kulun Kalbi olmaktır! Askerlik, Manevi Askerlik!

Samimiyetle Şehadet'i Arzu edeni Allah Bilir.. ve Dilediği Şekilde onu Şehadet'e Eriştirir. Dilerse döşeğinde, dilerse sokakta veya Ölmeden Önce.. Dilediği Şekilde. Halk, Allah ve Kullarının işine Akıl erdiremez..

Birlik Sırrı Kim'indir Bilenlerin Birliği, Ezeli Ebedi, Daimidir.. Şeytan'ın alevi gibi bir parlayıp sönüvermez; ne insanda melekte, ne devlette demokraside..

Nübüvvet İlmi, Uymayı gerektirir ve Uymak Kemal için yeterli olur. Velayet ise Uymak'tan mada Talim ve Tahkik gerektirir.

Şah damarından Yakın olana "Sarılış", Sen'sin.

Kafir Hakk'ı yok sayabiliyor da, Sen Kafiri mi Yok sayamıycaksın.

Kuran, Yaşlı, evlenme ümidi kalmamış Kadınlara dahi "Örtünmeleri kendileri için daha hayırlıdır" derken, "Tesettür Furuattır" Lafı, hele ki "Peygamberi Rüyada gördüm, twitleri ikiye katlayın" Lafı.. Ezan'dan yahudiler, hristiyanlar incinmesin diye "Muhammeden Resulullah" kelimesini çıkartırken, Müslümanım diyenle Beddualaşma'yı -ki Mübahele Hristiyan ve Yahudilerle olmuştu- "Sünnet" saymak... Hoca Efendi kardeşim!.. daha hangi birini sayayım.. Papazın elini öpecek kadar mütevazi ol (!), ama Müslümanım diyenle Lanetleşmeye kalkış, hiç çekinme; Allah'ın duanı kabul ettiğine de inanabilecek misin!

Çok Merhametli olunca, fark Gözetmeksizin içine bir Hüzün, Şefkat gelir.. Gerçekten fark gözetmiyorsan herkese!.. Ama Allah, aynı zamanda Adil'dir, bunun yansımaları da olacak yaşamda!.. Kime Merhamet edeceğini bilemiyorsun ama, bunu bil!

Şimdi Hissetmiyorsun ya, "Cehennem", "Hesap", ondan "Oyun", "Kurgu" gibi gelir sana.

Ortalığı velveleye vermek ve DüşmanCILIK, Rezil, Çirkin Huylardır.

Kendine Dürüst olsan yeter.

Ne acayip, Sen yapınca "yanlışlık oldu, bilerek yapmadım; niyetim..", başkası yapınca "Oyun".. Yalan'ın, Haram'ın azı da çoktur..

Emr edileni muhakeme etmeden yerine getiren kimse, hele ki İnsan hayatı söz konusu ise, başına gelene de aynı öyle şikayetsiz katlanacak demektir. Muhakemesiz "LAF" da böyle..

Fena'dan bahseden Erkek, Rabbinden Kadınlığı Tenzih eder de Erkekliği O'na yakın sayar. Halbuki ne Rabbi Kadın veya Erkek'tir ne kendi! Lakin kişi Hakiki Fena'ya erip de Sırf Ruh kalmadan Tenzihin Hakikisini ona gel de anlat! Kaldı ki kadınlık erkeklik Teşbih konusu da değil, O'nun Celalinden Cemalinden Kendi Kendine ait İlminden Tecellileridir; Sen henüz Erkeklikten geçememişsin bu varlıkla ne Fenası ne Tenzihi ne Şirki ne Küfrü!

İbrahim'den (as) oğlunu kurban etmesini değil, Muhabbet'i istedi. Eğer maksat Muhabbet olmasaydı, kanın akıtılması gerekirdi. Sen ise Muhabbet'i boş bulduğundan olsa gerek, kendini meşgul edecek, yapacak iş arıyorsun. Acaba hangi iştir ki o, Allah Nezdinde Muhabbet'den daha değerli olsun. "La ilahe illallah" kelimesi nasıl söylenir ki de Teraziyi doldurur! Allah'ın Rızasını kazandıran Amellerin Özü Muhabet'den ibarettir, İslam Aşk Dinidir. Gaflet'e bak, Allah İbrahim'den evladını Kurban ister de Müslüman'ım diyen, Kuran da Kuran diyen Gafil, Aşkı aşırılık sayar, Tasavvuf'u kabul etmez!

Ruh'un su ekmek hava toprak ile hiçbir alakası yoktur; Allah'tandır (Min Ruhi) , dahi O'nun Emri olmaksızın, bunlarla Hayat bulmadığı gibi bunlarsız da Ölmez ; Lakin Tabiat olan Nefs, Ses'in Kulağı, Suret'in Gözü Meşgul etmesi gibi O'nu meşgul eder, perdeleyebilir (Gaflet). Gözü açık olanlara ne Mutlu!

O'na Muhtaçlık sonu gelmeyen en güzel şeydir.

Dilemediği şey, olmaz ; Razı olmadığını yaptıranlara Acıması olmaz!

Firavun'u Mısıra Sultan yapmış, Musa'yı (as) elinde büyütmüştür. İkisinden de Kendisine dönmelerini ister.

Allah bunca Kafir'i Şeytan'ı Zalim'i barındırıyor, Sen Tertemiz Ruhunda Gepgeniş Kalbinde Vesveseye Tahammül etmeyecek misin.

Çocukluk'ta O'nu Tonton Dede, Bulut ve benzeri Hayal etmek, Çocukluk Vakti Tecellilerindendir.

Kamil Kulun Korkusu Nefis'den değil, Edep'tendir. Yani o, "Gereğince" Korkar (Takva) ; Endişe etmez. Nefsinden ve şeytan'dan gelen Vesvese'ye, Vehm'e aldırış etmez.

Köpeğin havlaması, ısırması, Kedinin tırmalaması hiç anormal şeyler değildir. Çünkü onlar Doğal olarak Tabiatlarına Nefislerine Mahkumdurlar. Ne Sorumlu tutulurlar ne İmtihan'a tabidirler.

Hayvanlar, mesela Arı ve Örümcek, Petek yapmayı, Ağ örmeyi kendi başlarına Akıllarıyla Fikrederek, veya türdaşlarından bazılarının Talimiyle Öğrenmezler; Yeteneklerini bir süreç içinde kazanmazlar, öyle Hazır Yetkin halde doğarlar.. Yaşam Akıllar sayesinde değildir.. Adem'in (as) durumu da böyle idi.. Sana da Süt Emme'yi Annen Öğretmedi veya sen Akletmedin. Şimdi o halde, bizdeki bu "Akıl" nedir ?.. Bu soru ve cevabı da şüphesiz ki diğer her soru ve cevabı gibi, İlahi olmaIı!

Ey Güzel, bilmedin mi ki Güzelliği başa beladır.

Hiç mümkün mü Aşığın gözünde Sevgilinin Hüviyetine herhangi bir şey perde olabilsin. O göze perde, yine O'dur O.

Geceleyin odanda sevgilinin Hayali, Sureti, zuhur etse, Şüphe ederdin O değil, Hayali, Sureti diye.

"Celal" sahibidir ve bunu kabullenebilen çok azdır.. O'nun Nazını Kamil Kulundan başkası çekmez. Bu yüzden sevdiği çoktur, sevebileni azdır. Hani "Melek gibi" denir.. Hiç değil.. Yaşlı Aksiliği de değil.. Ali'yi görebildiysen, Ali gibidir Ali.

Kâlû Belâ'yı hiçbirimizin unutmadığını, hatırladığımızda anlayacağız.

Allah'ın Unutturması yaşanmışı hiç yaşanmamış kılar. Ahiret Sabahı Mazlumların Unutması böyledir.. Zalimlere ise o Sabah aksine çok şiddetli bir Uyanma, çok şiddetli bir Hatırlama vardır!

Kötüleri zikredip varlık verme, ellerinde bir şey yok, zulümleri de kendi aleyhlerine! ; büyütme onları, Şirk koşmuş olursun.. Allah'dan daha Can Yakıcı olan yoktur! Fakat O Güzel'in Nazı Hakk, Tuzağı dahi Hayırlı!

Hased Ehli değilsen, Hırsızlar olmaksızın Allah'ın kimsenin malını çaldığını göremezsin; yani Kötü Fiili-Zulmü, Allah'a Nispet edemezsin. Fakat O, Hırsızın-Zalim'in kötü fiilinden seni her zaman Korumayabilir; ve bu zarar göreceğin durumu da Allah'a Nispet edemezsin: Çünkü manevi maddi bütün Mal Mülk nihayette hepsi Allah'ındır. Anlarsan, her türlü Zulüm Allah'adır.. ki bu Yüksek Anlayışa ulaşamasan da, Allah senin Nefsine her şeye katlanabileceğin Kendinden bir Sabrı ve Hırs ız olmadan önce o suçu işleyenin Nefsine de Muhakkak ki İyi İlhamı ve Sakınmayı vermiştir. Öyle ki, Kötülük gördüğün için, Zulüm gördüğün halde, asla Kötülük etmeye, Zalim olmaya için el vermez.. Bak ki Zulüm görmek, seni Zalim olmaktan Korur.. Acz'e düşmen, Sen'i bütün kötülüklerin kaynağı olan Kibir'den Korur.. Hırs'a, Ben-liğe kapılıp Haklılık Hesabı gütsen de, bu Dava'nın Lehine sonuçlanacağı Garanti değildir.. Kötülük'den ise Payına Mutlaka bir şeyl

Allah'tan başka Sığınak olmadığını anlamış olan, Allah'tan başka bir Varlık olmadığını, yani Şirk'in Hakikat'de mümkün olamayacağını da gayet net anlamıştır. Vahdet-i Vücud'u da, Vahdet'i de anlamıştır. Bundan başkası çiğlik, lüzumsuz iddia, cahilane tenzih.

Allah'ım Sen'de takdir etmiş olduğun varlığımın iliştiği her şeye Huzurunu, Korumanı, Feyzini yay.

Allah "Şekur"dur, şükrün karşılığını verendir; Sen nasıl İnsanlara Teşekkür edici olmaz Şükran duymazsın. Allah Sabredendir, Şefkatlidir; Sen nasıl Sabretmez ve Şefkatli olmazsın.

Her şeye Kadir bir İlah olduğunu dünya gözüyle göremeyen, başka hiçbir şekilde görüp kabul edemez. Zira Kudreti Mutlak, sonsuzdur, nihayeti yoktur ki, başka nasıl görecektik. Ne zaman anlayacaksın bu dünya O'nun için değil, Bizi istediği için.

Zekat hesabından (Şeriat) önce, şu Ayet'i (Hakikat) iyice düşünmeli: Sevdiğinizden vermedikce İyiliğe, gerçek hayra erişemezsiniz. Allah her ne harcarsanız bilir. Ali İmran 92

Allah senin ne kadar malın mülkün paran var sormaz, Seni sorar, Cömertliğini sorar.

Görünme sadece Maddi değildir. Mesela Hayal, bir Fikrin doğması, bir Kelimenin Anlamını bulman da Görme'dir. İşte O'nun görünmesi, ne sadece maddi ne de sadece manevi değil, bu bütün Görünmelerin Özüdür.

Fani olan Baki olandan kendini nasıl nereye kadar Tenzih edebilir!

Allah'ı birkaç Eser, birkaç İsim, bir Yönden seven bağlanan insan, Allah'ı Tanımış olmaz. Marifetullah ve Kamil İnsan O dur ki, bütün Eser ve İsimlerine açılarak O'na bir yönden değil Zatında Tanış olur. Öyle değil mi ya, çocuk babasını ancak Çocuk ve Babası olması yönünden bilir tanır, O'nun İnsanlığını kendisi gelişip serpilmeden bilemez, tanıyamaz.

"Allah'ın Varlığı" dediğinde artık Eseri Tecellisi, Sıfatı Zatı ayrı Zikrolunmaz. Bunu anladığında, Güzel, Üstün bir Menzile, Tertemiz bir Müşahedeye eriştin demektir.

Allah kafirleri arkalarından tekmeleyerek Cehenneme atmıyor; onların zulümleri kendi nefislerine!

Kafirin ölüsüne dahi Şefkat Merhamet esas iken, İnsan'ın dirisine, hele ki Kardeşine, Merhametsiz Şefkatsiz olma.

"Merhametimi, Sabrımı, Duygularımı, Aklımı kaybettiğimde dahi Müslümanlıktan vazgeçmedim, Sana Teslimiyeti bırakmadım", diyebilecek kadar Mümin ol! Nihayet ne Sen ne Senliğin ne de Emanet, Hakikatte Sana ait değil, bilecek misin?

Şekspirin asıl isminin Şeyh Pir olduğunu ilk defa Safer Efendi hazretlerinin bir sohbet kaydında duymuştum kendi dilinden; ne kadar da hoşuma gitmişti.. Şimdi ise sen bunu komik ve aşağı buluyorsun.. ne kadar da bilmişsin sen.. kafirlerin hoşuna gitmeyen şey senin hoşuna gitmiyor.. ne kadar da müslümansın ve bilmişsin dostum, bi bilsen.. Ey iman edenler. Bir grup diğer bir grup ile alay etmesin! Onlar (alay ettikleri), kendilerinden daha hayırlı olabilirler! Kadınlar da kadınlarla (alay etmesinler)! Olabilir ki onlar kendilerinden daha hayırlıdır! Nefslerinizi (birbirinizi) ayıplamayın ve birbirinize (kötü) lakaplar takmayın! İmandan sonra fusuk (inancın bozulması) ne kötü bir isimlenmedir! Kim tövbe etmediyse, işte onlar zâlimlerin ta kendileridir! { Hucurat 11 }

Gör ki hepsi, Allah'ın Velayeti.

Sana her şeyi olduğu gibi biliyormuşsun gibi gelebilir. Halbuki Sıfat başka Tecelli başka.

Sana yapay gelen yapmacık görünen, tam tersine İhlas olabilir.

İhlasla verilen 1 lira yüzlerce liradan değerlidir. Her İbadetin Hayrın ve Halin de başı sonu anahtarı İhlastır.

Herhangi bir insanlarla arkadaş olmamak olamamak uygun ve hoş değildir. Hazreti Peygamber (sav) öyle idi.

Oruçlunun uykusu ibadet ise Kamil Kulun hiçbir şekilde gafleti düşünülemez. Onun bayramının güzelliğine bak sen.

Güneş yuvarlak Ay yuvarlak.. ama üstünden düşmediğimize göre tepsi gibi düzdür diye düşündüler herhalde..; bu akl fikr ile Mevla elbette ki ne aranır ne bulunur.

Türkler nasıl şamanlaştı veya daha önce İnsan nasıl ırklara ayrıştı gibi sorular sormak Hakikat açısından daha samimi daha dürüstçe olacaktır. Tabi insanın derdi Hakikat ise.

Sevdiğinde, Seven O'dur, Sevildiğinde, Seven O'dur.

Sabredilmeye değmez mi Hayat ? Sabredilmeye değmez mi Hayy !

Her şeyin Yaratıcısıdır, neye İhtiyacın olabilir, neye Muhtaç olabilirsin, neyden Korkar, neyi Sevebilirsin, O'ndan gayrı!

Kalbimin gündüzünü gecesini, Senin Kadrin aydınlatır.

Bizi yok iken var etmiş, her gün ölümün kardeşi uyku'dan diriltir, ve Kayyum olarak hayatımızı her an daim kılmaktayken, Hayret etmeyiz, şah damarlarımızdan Yakındır ama, Fiillerini O'na nispet etmeyiz. İsa'nın (as) ölü'yü dirltişine Mucize der, İman eder, Hayret ederiz, veya İsa'ya nispet edip, yine O'nu görmezden gelir, İnkar ederiz. Hoş İnsan olmasa, ne Peygamber var, ne Sen-Ben.. ne İnkar edilecek şey, ne Hayret edilecek şey !

Deve'yi Kuzey Kutbuna yollasan, üçyüz milyon yıl gözlemlesen.. Kutup Ayısı olur mu ?.. Böyle "Deney" olmaz.. öyle Evrim deyip durmakla da "Yaratılış", "Evrim" olmaz!

Ağaç'tan da konuşur, Hayvan'dan da konuşur, İnsan'dan da!.. Lakin senin sözünle Ali'nin sözü arasında ne kadar fark var anlarsın di mi? Anlar mısın ? Fark edebilir misin ? Sen bu farkı gözetirsen ne ala, o zaman seninle odun da olsan anlaşırız. "Ve kendi ciltlerine (uzuvlarına): “Niçin bizim aleyhimize şahitlik ettiniz?” dediler. (Onlar da) dediler ki: “Bizi, herşeyi söyleten Allah söyletti.." { Fussilet 21 }

Zâti Vuslat Hallerden soyunmayı gerektirir. Halk içinde Hakk ile olmak dedikleri gibi Haller içinde olmak gerektir. Nasıl ki aşırı Tenzih Rabb'e Kavuşmağa muhakkak Perde olacağı gibi Aşk ve Muhabbet dahi Bidayet'te olan için Maşukuna Kavuşmağa Perde olabilir.. "bana bunu nasıl yaparsın anlayamıyorum" der gibi haller tavırlar içine girebilir.. Yani Sevgiliden Razı gelemeyebilir.. Sevgilisinin Güzel liğini, Kadri Kıymetini, O'na sonsuz İhtiyacını Muhtaçlığını daha tam anlamış tam kavrayabilmiş değildir.. Biraz Kahır gerek ki Sevgilinin herhangi Sevgili olmadığını, Baki olduğunu, Hakkal Yakin tam bir görsün.. Kıvam tamam olunca da, önce Perde olanlar şimdi türlü türlü ziynetler, elbiseler, hediyeler haline gelir, istediği hale girer çıkar hepsi onun için Sevgiliden bir Zevk olur, Naz biter, her şey onun için Muhabbet demektir.. Fena, Beka olur..

İlmi ile Rahimiyetinden "Anne"yi, İlmi ile Rahmaniyetinden "Baba"yı İcad Tecelli eylemiş; Beni ile de "Sen"de, Zatıyla Tecelli eylemiş. O Zatında İyi, Güzel idi, Rahman Rahim böylelikle Sıfat eyledi. Dikkat et annesiz babasız sensiz de O idi O; Seni beni lütfetti Kendinden Kendine misafir eyledi.

Bu Menzilden dikkatle bakarsan, kadın Suretinin Kadın'a, erkek Suretinin Erkeğe Mutlak olmadığını ya da tanımadığın İnsanların, Çocukların hatta hayvanların, eşyaların, televizyondakilerin, seni bildiğini tanıdığını düşünür görürsün.. Halbuki, Vechullah'ın göz kırpışlarıdır.. Sakın gafil olup uçma, bu Menzil Sünnetullah'a ve Sünneti Resulullah'a varır.. Seni korumak -kimi kimden- için söylesem, bu nları hiç söylemezdim.. Her Menzilin varacağı yer, senin "Gelenek" zannettiğindir.. Resulullah'ın (as) Velayet'i nere vardı, o başka.. Eğer iş dediğimiz gibi Sünnetullah'a ve Sünneti Resulullah'a varmasaydı, Ayet "Ana Babana ve Bana.." şeklinde değil, "Ana Babana ve Rahman'a.." şeklinde gelirdi. Halbuki Vechullah Sıfat (vs) Mertebelerden değildir.. Sözümüzün başında verdiğimiz örnekleri azıcık tecrübe eden, dediğimiz Menzil nerelere varır anlayabilir.. İtiraz edense, neye neden itiraz ettiğini iyice düşünmelidir!

Teslim ol da öyle bir "Allah Bilir" de ki ne soru kalsın ne cevap.

Aşıklar Allah ile Sabırda sevişirler.

Ruh (Saf Kendin - Öz Zâtın), bedeni, duyuları, duyguları algılayabilir hissedebilirken, Kendini algılamaz, hissedemez; çünkü O, maddi ve manevi şeylerin en Latifidir, o'na "yok-varlık" demek uygun olur; öyle ki, hiçbir şeye benzemez: "ve nefahtü fîhi min rûhi"..

Akıl Ruhun Gözüdür diyelim. Düşünce ve Fikir Akıl için Ressamın Eskiz yapması gibidir.. Görüneni (!) Resmetmeye çalışır.. Ve "Kişi" neyi Resmetmeye çalışıyor ? Ve nasıl, yani Tarz nedir ? ; bu önemli: Sürreal, Hiperrealist, Soyut vs.. Kişi deyip özelleştirmemiz Resmin Yetkinliğinin Gören ile Görünen arasındaki Özel ilişkiye sıkı sıkıya bağlı olduğundan ve Düşünce, Fikir bakımından Eskiz'den öteye geçemeyebileceği hakikatindendir.

Putlaştırma, Suretimi Düşünce Kalemi ile Resmedemezsin; Nakşım da Mutlaktır Benim.. Nasılımı sorma, Kaçma Benden; kurtul Benim Sen Kayıtlarından.. Yakınlaşıp soğuma, Uzaklaşıp ısınma Benden; ya da tersi.. Zıtlaşmak mı istersin; Zıtlığım Sensin Benim. Habibim, Halilim, Kulum..; Dünya, Ahiret; Şeriat, Marifet, Hakikat, Razı ol; Beni iste Benden..

Sen "Ahiret yok, ölmüş yakınlarımla bir daha buluşamıycam, toprak oldular" diyorsun öyle mi ?.. Ne de Merhametsizsin! Sen şimdi "Hesap yok, Cennet yok, her şey tesadüf" diyorsun öyle mi ? Ne de hesapsız konuşuyorsun!

Halkın İkiliğini de bırak Birliğini de.. Ya Hakkı söyle, ya da var oyun oyna.. Sad 17'den 25'e oku..

Azrail'in (as) Suretinde neyi Müşahede edeceksin ?.. Allah'ın bir Meleğini/Mahlukunu mu ?.. Ölüm'ü mü ?.. Hayatı mı ?.. Allah'ın bir Meleğini Müşahede etmen zaten sana kalmamıştır, bu bir Maharet değildir.. Ölüm'ü Müşahede etmen, Ebedi Hayat'ı Müşahede etmenden eksiktir.. Hayat'ı Müşahede etmen ise, ondan daha eksiktir.. Bu lafların hepsi de olması gereken Müşahede'ye göre eksiktir.. Maharet de Marifet de sayılmaz.. Şimdi sen bu sözlerden bir şey anlamadıysan, zaten bu hayatt a hiçbir şeyi ne Müşahede etmiş ne de görmüş olmadın.. O halde ne Vahdeti Vücudu ne Tasavvuf'u diline dolama da, haddini bil.. Ve şunları da bil: "Ve burada, kim kör ise artık o ahirette de kördür" { İsra 72 }.. "baş gözleri kör olmaz. Lâkin sinelerdeki kalpler kör olur." { Hacc 46 }  17.Onların söylediklerine sabret, kulumuz Davud'u, o kuvvet sahibi zatı hatırla. O, hep Allah'a yönelirdi. 21.Sana davacıların haberi ulaştı mı? Mabedin

Allah'ın Lütfu çölde vahadır, geceyi gündüz yapar. Allah'ın Lütfuna İman et de, kötüye yoruşu, kötü düşünceyi, şeytanlığı bırak. Böylelikle sonuç ne olursa olsun, nasıl görünürse görünsün bir şey kaybetmemiş, hem kazanmış olursun. Allah'ın Lütfuna İman, Güven, Ümitsizlik hastalığının devasıdır, vesvese zehrine panzehirdir. Sonuç öyle ya da böyle, Allah'ın Lütfuna zararı yok!

Kamil'in Kelamı Ezeli Kadim'dir, ne eskir ne yenilenir.

De ki: «Rahman´ın bir oğlu olsaydı, ben ona tapanların ilki olurdum. { Zuhruf 81 } Kuran-CI'ların hiçbiri normalde böyle bir örnek veremez ve bu örneği vereni de böyle bir şeyi söyleyeni de Şirk Ehli sayacakken nasıl Tasavvuf Ehli Şirk'te oluyor da kendileri Kuran'cı oluyor hayret! Adem'e (as) Secde'nin Allah'ın Emri olmasına hiç girmeyelim bile.

Allah’ın Hayal ettiğini gerçekleştirmede, yaratmada sınırı yoktur; fakat İlkelerine bağlı kalır “..Rahmeti nefsi üzerine yazdı-kendine farz kıldı..” (Enam 12) İnsan Nefsi ise ne Hayal ederken ne de yaparken, İlkeler sahibi olmak, bağlı kalmak ve Akletmek hoşuna gitmez. İnsan, Hayalini ve Aklını Nefsine Uydururken, Allah asla Nefsine Uymaz; Merhamet eder Affeder, Adildir Zulmetmez!

Dün perdene Gün perdene kurban olayım Aziz Vechine.

Oruç Nefsi neredeyse öldürür de Allah Merhamet eder İftar'a yetişir; Ölüm Allah'ın Emri (!) ama Aşk ile!

Allah için olsun O'nun Adına az bir sıkıntıya düşmüş olsan da belki güzel bir yalvarış elde edersin, fazladan istemeye fazladan ihsanına lütfuna yüzün olur belki, azıcık Allah Yolunda bir Sıkıntın olmuş olsun en büyük bitmez Hazinendir, Merhamet Nazarına uğrarsın belki!

Papazlar da gayet Sakindir lakin bu onların Kemaline delil sayılmaz.

Gerçekten Rahatsız olan, Rahatsız olduğu şeyi değil, Rahatladığını Zikreder. Nefsini ya keser atarsın, ya da o senin Gönlünü keser atar.

"Dünya üzerinde ne varsa sizin için yaratan.." { Bakara 29 } Fakat aynı Hitap Peygambere gelince "Yok Onun için Yaratmış olamaz, çünkü bu Şirk olur" demek, nasıl bir Çelişki, nasıl bir Akıl-Gönül noksanlığıdır ?!

Arada ne Peygamber ne bir Allah'ın Veli Kulu, ne de zamanda hiçbir Geçmiş-Gelenek olmaksızın -yani hiçbir "ÖRNEKLİK" olmaksızın- sadece Kuran okumakla oluyorsa, bütün Kurancılar Peygamber ve hatta Allah konumunda olmalılar! Aracılık diyerek Şirk saydıkları şeyi kaldırmaya çalışmakla aslında çok açıkça Kuran'da Emir buyurulan "Örneklik" Kavramını kaldırmaya çalışmakta, Kuran'ı yok saymaktalar; arada hiçbir Örnek yoksa, o halde herkes sadece Kuran okumak ile aynı Peygamber, ayn ı Kulluk Makamında olacak öyle mi! Değil ise zaten değiştirmeye çalıştığınız nedir! Kuran'ı Putlaştırırken, bir yandan Kuran'ın Emirlerinden "Örnekliği" yok saymak! Bunun ileri zamanlardaki sonuçlarını (Felsefeciler gibi herkes ayrı İDDİA binbir türlü İHTİLAF, herkes bunu Kuran söylüyor diyerek Allah'ın ELÇİSİ!) Tasavvufla bir derdin varsa bunu kendi nefsinle veya problemin olan kimselerle yani bu Ümmet ile Kardeşlerinle aranda hallet! Sen Peygambe

Bir Sanat Eserinin karşısında ürperip dize gelip, Allah dedikte ondan başka ürpermiyor, secdeye gelmiyorsan; Öğüt verme alır değil!

Güneş'e tapmıyorlar artık ama Belgesellerde görürsün güneş ve diğer gök cisimlerine nasıl da Övgüler düzüyorlar. Bu Bilimle hiç uyuşmayan bir şey olduğu halde: Yaratıcı Güneş, Koruyucu Jüpiter vs.. Halbuki Yaşamlarına sebep görebildikleri kadarıyla bile Övülmesi gereken bu Akılsız Sıfatsız Cisimler değil, açıkça hepsini kuşatan hespine galip olan bir Ölçü, Denge, Kudret, Hakim bir İrade, Beşeri olmıyan bir İlim söz konusu olan! Hani Gelişme! Daha Sıfat'ı görmeye bu kadar uzakken Zât'ı hiç hesaba katmamaları çok normal! Hala Cisimlere-Putlara Kulluk eder gibi böyle Övgüler sunmaları ne kadar zavallı bir İlkellik ne kadar büyük bir Ahmaklık! Kulluk bunlara elbette Haram olmuştur!

İnançsızlığından Şüphe etmeyen kimse henüz Taş kafalıdır. İnananın ise inek, insan, soyut mitolojik varlıklar vb tanrılar dinler edinmemişse genelde kırılıcak taştan bir kafası veya kalbi, İddiası yoktur. Yobazlık dersen işte o taş kafalılık sadece inanana özgü değil!

Yokluğuna Varlığını tercih etti, Sana Seninle Tecelli etti; Aşık oldu Maşuk oldu, Muhabbet Biz'den doğdu. Sevgili Tek idi, Lütfetti çok oldu, Küfreden Zulmeden kendine kahretti; Yazıktır Aşkı Muhabbeti, kendi kendinde bitirdi.

Yobazlık sadece Din-ci (?) lere mahsus sanıyorsun öyle mi?.. Dinsiz Yobaz, Laik Yobaz, Solcu Yobaz, Irkçı Yobaz, Partici Yobaz, İş-Meslek-Memur Yobazı, Patron Yobaz, Paracı Yobaz, Modern Yobaz, Zengin Yobaz, Uyuşturucu Yobazı, Sanatçı Yobaz, Genç Yobaz, Eğlenceci Yobaz, Çevre-Kanki Yobazı, Cinsel Yobaz, Mistik Yobaz, Bilimci Yobaz, Felsefeci Yobaz.. daha saymıyım.. Sen bi Din-ci Yobazın sırtına vurmuşsun bütün yükü ne güzel Dünya (?!).. Düşmancı Yobaz! Hani sormuşlar "Kim yaptı ?", "Şeytan yaptı memur bey" demiş.. eğlen bakalım arkadaşlar (!) içinde, iyi rüyalar.

Allah Duyu organlarına sahip değil diye O'nu "Kör" diyerek Tenzih etmek ne kadar yanlış br Tenzih olur ise Felsefecilerin Bilgi bakımından "Tanrı Cüz'ileri bilmez" deyipTenzih etmeleri de o kadar yanlış bir Tenzih ve çıkarımdır. Kaldı ki Allah bizdeki gibi bir Göz'e sahip değilse de bizim Hayal'i Gözlerimiz açık veya kapalı iken Göz'süz (Salt Ruh olarak-Ruhumuzla) görmemizdeki gibi, Görme Sıfatı -ve diğer Sıfatları- da Münezzeh, Aşkın, Kuşatıcı ve Benzersizdir. O'ndan birer R uh (ve nefahtü fıhi min ruhi) olmamızdan ötürü O'nun Sıfatlarından ayrı varlıklar olarak düşünülemez olduğumuz kadar Aynısı olmadığımızdan ötürü de bu Sıfatlarda bir yaratılış- derecelenme-takdir üzereyiz; Zira Tanrı hakkında Aynı olma, Çok değil Tek, Farklı değil Benzersiz olmayı gerektirirdi. İşte bunlar, Beşeri Nispetteki Akılla Mutlak Aklın Birliği, bir Tenzih gerektirmeden Aşikar olması, Vuslat bulmasına misallerdir! Nebevi Mirastandır! Felsefeciler

Ne kadar yakın bilsen de/ Gözünü kaparsan yürüyemezsin/ Çünkü sen kapadın/ Ancak O kapatırsa/ Evet işte o zaman/ Yürürsün/ Öyle bir Yakin'de/ Hem şu maddi gözleri kör yaratılmış kulları bir tefekkür et de/ Onların gözlerinden bir bakıver sen O'na

Allah Peygamber Efendimizi nasıl Babası İbrahim'in Duası ve Kardeşi İsa'nın Müjdesi yaptı ise şu Ayetlerde işaret ettiği Hakikatleri de ona öyle Kendi Özünde Keşfettirdi, Kendi Kendisinden haberdar kıldı; ve bizi de Onunla öylece Özümüzden haberdar kıldı ve bazımıza keşfettirdi! O zaman ki; Biz, nebîlerden onların misaklerini almıştık. Ve senden ve Hz. Nuh’tan ve Hz. İbrâhîm’den ve Hz. Musa’dan ve Meryemoğlu Hz. İsa’dan ve onlardan ağır bir misak aldık. { Ahzab 7 } Ve Allah, nebilerden, “Size kitap ve hikmet verdim. Sonra size, beraberinizde olanı tasdik eden bir Resûl geldiği zaman, O'na mutlaka îmân edeceksiniz ve O'na mutlaka yardım edeceksiniz” diye misak aldığı zaman, “İkrar ettiniz mi (kabul ettiniz mi?) ve bu ağır (ahdimi) üzerinize aldınız mı?” diye buyurdu. (Onlar da): “İkrar ettik (kabul ettik)” dediler. (Allahû Teâlâ): “Öyleyse şahit olun ve Ben sizinle beraber şahitlerdenim.” buyurdu. { Ali İmran 81 } Hani Rabbin Âdemoğullarının sulpl

Mutlak Aklın Keşfi ancak Mutlak Aklın sayesinde olabilir; o halde "Tanrı cüz'ileri bil-e-mez" gibi sözler ile, yani O'nu Tenzih etmek ile Daraltmanın bir anlamı yoktur.

"Şey"lerin kendileri mevcud değillerken hiçbir Sıfatları da zaten yoktur ki, Vücutlarını kendi kendileri oluşturmakta olsunlar.. Bu durumda bir şeyin meydana gelebilmesi için Tek bir Zât, Akıl, Kudret vb gibi Sıfatlarıyla Mutlak Var olması gereklidir.. Bu konuştuklarımız yok ise -ki bu olanaksızdır- yani Mutlak Akıl yok ise zaten ne öncesi ne sonrası hakkında konuşulacak iddia edilecek hiçbir şey kalmaz.. ya da aynı bütün Batıl Dinler-Felsefeler gibi, saçmala dur.

Sıfatların Tecellilerinde Halk mertebesinde takılıp kalan zavallıya "Zât" desen, o bundan Yokluk anlar, Mahrumiyet anlar; Uzaklık duyar. Zât Mertebesini ancak böyle kategorize ederek, ayrıca görebilir; Zevki oraya erişmez, ancak Halk ile zevk edebilir o.. Bir de bu durumunu marifet maharet gibi söyler durur, Halk'ı ikaz eder.

"Su nedir" diye sorduğunda Bilim Adamları "H2O" derler. Fakat ne Oksijen ne de Hidrojen "Su" değildir. Bilim gerçekleri arayanlar için tatmin edici olabilir.. lakin sadece o kadarcık arayanlar için.

Hayal etmeyi-kurmayı sen kolay sanırsın.. halbuki o da Kudret Sıfatının bir eseridir. Sadece bedendeki evrendeki güç kuvvet enerji değildir Kudret. İnsan bilmez ama, oturduğu yerden ayağa kalkmak uzaya gitmek gibidir.. Hayal etmek ise ondan da güç, Kudret'dir.. Allah'ı tanıma bahsinde incelikler lütuflar pek hoş pek çok, O'nun İsimlerinin hepsi en Güzeldir.

Hayal'e nasıl bakıyor, görüyorsun. Göz'le mi. Gözün kapalı olsa da, açık olsa da, görebilirsin Hayal'i. Ne ile bakıyoruz Hayal'e.. Ruh'un Gözü yok ama, Görendir işte.

"Camiye giden iki yüzlü, gitmeyen kafir".. Bu söz, Allah'a Seferinde istisnasız her İnsan'ın tecrübe edeceği büyük bir İmtihanın eseridir.. Sonucunda Mükafat olarak şu iki Hakikat Zahir olur: "Allah bilir siz bilmezsiniz"... "Bilenlerle bilmeyenler bir olmaz"... Anlamazsa, bu yaşamdan hiçbir şey anlamamıştır o zaten.

Hakikatte İstisnasız her insan için, yalnız O Var'dır.

İnsan'ın Düşünmesi, Cehaletini gösterir.. Kabul edememesi, "Nefsini Bilmek" istememesi ise, Düşüncesizliğini.

"Ol" emri bazı kulaklara hoşlukla, "Olmaz" diye de duyulur.

İşte bu, gayb haberlerindendir ki sana vahyediyoruz. Yoksa onlar tuzak kurarak işlerine karar verdikleri zaman sen onların yanında değildin. { Yusuf 102 } Gayb konusunda aç olanın, Ayetlerin hepsinin -aslında her şeyin- Gayb oluşundan pek haberi olmaz. Gayb'ın Gaybı O'dur, Açan da O'dur; Bilinenin Bilineni O'dur, Bildiren de O'dur.

Modern Batı Bilimi ve Felsefesi Aristoteles'deki Feyz sayesinde bugüne gelmişken, Aristoteles'deki İlahi Edep ve Tenzih'e ne Bilim Adamları ne de Felsefeciler kesinlikle ulaşamamışlardır. Aristoteles'in Platon'un görüşlerini reddetmesi dahi Tanrı'ya karşı Gayretinden ve aşırı Tenzih'inden kaynaklanır. Çünkü İdealar'da (Platon belki öyle kastetmemiş olsa bile) o, İlk Hareket Ettiricilik Sıfatını verdiği Tanrı'ya (Tek İlah'a) karşı gizli bir Şirk bulunduğunu sezmiş, aldığı bu g izli Şirk kokusu (Teselsül vb) sebebiyle Töz'leri Madde'lerine bağlı olmak kaydı dışında (görülür alemin haricinde) reddetmiş ve Alem'i de Töz'ler ile birlikte ancak Tanrı'ya bağlı görmesi sebebiyle Ezeli saymıştır. (Onun Yunan Tanrılarını gerçekten kabul ettiğini zannetmek onun hakkında şu bahsettiklerimiz noktasında çok çocuksu kalmaktadır) Nübüvvet Bilgisinden mahrum olmasına karşın yani (Ayan-ı Sabite, Tenzih-Teşbih dengesi vb) Tasavvufi

Yemez İçmezsen Ölürsün. 'Hayat ne Kötü !'; 'Zor; Her şey Zorla !'.. diye düşünebilirsin. Ya bu dildeki, "Zor"daki Tad, Lezzet, Oruçtaki Sarhoşluk, Ölümdeki Tad nedir.

Dünya zamanından herhangi bir Vakit Akıllı İnsanın Orucunu bozamaz.

Dedikodu, Alay, Laf gibi eğlencelere dalmış, Şeytanın Pisliğiyle Beslenmeye alışmış İnsan'ın Allah'a dönmesi zordur. İsterse Müslümanım desin. Bunlar onun için artık Su gibi Yemek gibi olmuştur. Tevbe edemez. İşte bu Hakikatler sebebiyle Tevbe edenler için "Oruç", "Farz" kılınmıştır. Başka türlü Kurtulamaz çünkü İnsan Akibet'den. Yoksa "Diyet" olur onun Ameli; yine battığı pisliğe geri döner ! Allah'ın Emirleri, Yasaklarıdır "Şeriat" ! Sen ne sandın ?

Sen bir Yücelik halinde olsaydın, mutlak bir Rahmet içinde olsaydın, yani Merhamet'e gerek olmıyan, Merhamet'e ihtiyacının olmadığı bir halde de olsaydın, Merhamet'in kendisi güzel olduğundan yine onu ister, yine onu özlerdin. İşte tüm Yaratılış, senin yaratılışın, sana ihtiyaç olmasa da, sen olmasan da, Güzel olduğu için, Tercih edilmiştir. Yani Allah Güzel olduğu için, seni de öyle istemiş, yokluğunu varlığına tercih etmiştir; ihtiyaç olduğu için değil. Allah Güzeldi, şimdi ise daha Güzel değildir; Güzel, senin için daha Güzel oldu. İşte gerçek İlim sahibi için İlim de böyledir; onun için bir İsmin diğer bir İsme üstünlüğünü zikretmek, bu açıdan doğru olmaz. O'nun bütün İsimleri Güzeldir. Bir muhtaçlık, bir kıyas olmaksızın, O Güzel olduğu için, O Güzel'e muhtaç olduğu için. O'nun Güzelliğini bildiği için. Çirkinliğin bu anlamda söz konusu olmadığını idrak ettiği için.

Nafile Oruç sana, Kulluğunu hatırlatır. Hayvan gibi olan havlamayı, hırlaşmayı sevmiş insanları unutturur. Özünü yaşatır sana. İnsanlara göre, dünyaya göre tasmasını boynundan atar; her şey ile bağlantının ancak Allah olduğu tacını giydirir başına. Ali'nin, Hasan Hüseyin'in makamlarını görürsün. Oruç da öyle değil mi ? Dışarıdan bakılınca kendini aç bırakmak, kendine zulmetmek görünür. Ama Allah onda neler neler gizlemiş miğde açlığından başka. Fakat Allah pis şeyi emretmemiş hiç; istisna; dışı çirkin olup içinde bir güzellik de bulunsa.

Hakikat'de Küfrün ol-amayacağını ve de Var-lık bulamayacağını bildiğimiz ve sözümüzün Allah'tan korkmayana zaten fayda vermeyeceğini bildiğimiz için ne Celal ile ne Cemal ile kayıtlanacak bir Yüzümüz yok. Kafirlere karşı Güleryüz Tatlı dil Kaydı, Sıfatların Tecellilerinde Halk ile Kayıtlananlar içindir!

Bir olmak, senin vasfın, sıfatın olmaktan önce, Zâtındır. Ve bu Zâti olup Birleşimden görülmeyen Tek anlamındaki Bir Sırrı, Nefsin-de değil, Öz Sen olan Ruh'tadır. Seni Kendi Ruhuna nispet ettiğine ve Zâtında Tek-Bir oluşu da bir birleşimden (mesela İsimler) olmadığına göre anla ki, Sırrın O'ndan ayrı olmadığı gibi, asla ne maddi ne manevi çokluktan toplanan ve ayrı iken birleşen bir şey de değildir. Tabi bu söylenenler O İdrak ettirmeden Manası tam değerince anlaşılamaz. Ve Hakikat'e göre ise tabi ki sadece Mana yahut Lafızdan ibaret anlaşılır.

Biz O'nu, Felsefeciler gibi sadece Düşünüp İnceleyenler değiliz, O'nunla ve Muhabbeti ve Sevgisiyle Övünenleriz.

Musa'nın (as) Tahta'dan Asa'sı Yılan'a dönüştü, lakin Evrimcilere sorsan ne Mucize'ye inanırlar ne Allah'a ve Her şeye Kadir olan Kudretine. Bu dediklerimizle Evrimi doğruladığımız olumladığımız zannedilmesin tam aksine Allah Dilediğini Dilediği gibi ve bir Hikmetle yapar diyoruz; Adem'i ister Ana karnında 9 ay'da meydana getirir, isterse İsa (as) 'ın kuş heykeli yapıp ona üflediğinde canlandırması gibi, bir anda meydana getirir ki Kuran Adem (as) 'ın öyle yaratıldığını İsa'dan getirdiği bu misalle de apaçık gösteriyor Evrim Yobazı olmayıp gerçekleri görmek isteyene.

Kozaya giren Tırtıl zaten Kelebekti.. Felsefecilerin İnsan'ı Hayvan'dan ayrıştıran özellik olarak saydıkları "Gülme", Kaba anlamlardan ve mesela gıdıklamadan olan Doğal Gülme değil, çok çok İnce Manalara ulaşabilmeden doğan Gülme'dir.. Tebessüm.. "Hayret" de böyledir.. Evrim Fikri-Teori'si bu Ayrımın Hakikatini yanlışlamak bir yana gölgeleyemez bile..; Evrim'in kendisi zaten Hakikatte zayıf bir Fikir, ve Aldanmadan ibarettir. Şöyle ki: Önceliği Sabit olmaksızın hiçbir şey sal t sonradan ortaya çıkmaz; Potansiyel zannedilen gerçekleşmediği halde de şeyin Hakikati (veya Potansiyeli de) ne ise o yine o amaçlanandan ibarettir. Yani, kozaya giren Tırtıl zaten Kelebektir.. Bu söylenenlerde İnsan'a ait başka çok İnce ve Derin Sırlar da saklı lakin ne yazık ki ey kardeşim, Tasavvuf ile gökleri aşacağın Yer'de, seni Evrim ile aldatmışlar, Hayvan'dan aşağı düşürmüş, fikirlerden örülme küçücük daracık bir kafese kapamışlar; elden ne

"Gönülden boyun eğerek Allah için namaza kalkın." Bakara 238 Kim Allah'a gerçekten secde ederse, ebediyen başını secdeden kaldıramaz. { Muhyiddin İbn Arabi (ks) } "Ebû Hureyre diyor ki; dostum Hz. Muhammed, benim namazımı horoz gagalar gibi çabuk kılmamı, tilkinin bakındığı gibi namazda, sağa-sola bakınmamı ve maymun oturuşu gibi oturmamı yasakladı." Tayalisî, Ahmed "Hz. Peygamber yine şöyle buyuryor: "Hırsızların en kötüsü , namazından çalan kimsedir. Ashab dediler ki; Yâ Resûlallah! Bir , insan namazından nasıl çalar?" Buyurdu ki;: Rüku' ve secdelerini, tam yapmayarak." Ibn Ebî Şeybe 1/89/2 "Hz. Peygamber (S.A.V.) namaz kılarken, göz ucuyla, rüku' ve secdede belini doğrulmayan birini gördü. Namazı bitirdikten sonra şöyle buyurdu: Ey cemaat! Rüku' ve secdesinde belini doğrultmayan kimsenin namazında hayır yoktur.' " Ibn Ebî Şeybe 1/89/2 "Başka bir hadis-i şerifte şöyle buyurdu: Rukü&

İnsanın üzerinden, henüz kendisinin anılan bir şey olmadığı uzun bir zaman geçmedi mi? { Dehr 1 } “Dedik ki: “Ey Âdem! Sen ve eşin, cennette yerleşin.." { Bakara 35} Ve andolsun ki Âdem (a.s)’e ahd verdik, fakat o unuttu. Ve onu, azîmli bulmadık. { Taha 115 } "..ikisinin (ayağını) oradan kaydırdı. Böylece ikisini de içinde oldukları şeyden çıkardı. Ve: “Birbirinize düşman olarak inin. Sizin için bir zamana kadar yeryüzünde oturma ve faydalanma vardır.” dedik. { Bakara 36 } Sizi Biz, değersiz bir sudan yaratmadık mı? { Mürselat 20 } Öyleyse akıttığınız meni nedir, gördünüz mü (ne olduğunu idrak ettiniz mi) ? Onu siz mi yaratıyorsunuz yoksa yaratan Biz miyiz? { Vakıa 58-59 } "O ki, sizi çamurdan yaratan sonra ölüm zamanını takdir edendir. Sonra da siz, şüphe ediyorsunuz. { Enam 2 } Ve kıyâmet günü, gerçekten biz bundan gâfildik (gâfilleriz) dersiniz diye (dememeniz için), senin Rabbin, Âdemoğullarının sırtlarından onların zürriyetlerini ald

Emellerin amaçların hepsi tükenir.. O kalır..

Deniz'den Gök'ten felaketler geliyor diye onları Kötülükle, Küfürle Kayıtlıyor muyuz.. Hele ki Kendi Suretinde Yarattığı, O'ndan bir Ruh olan "İnsan"ın Zâti Halifeliğini, Hayvanlıkla, Küfürle, Kötü Sıfatları, İşleriyle nasıl Kayıtlayabilirsin! Sen böyle yapmakla ancak Kafirler gibi O'nun Kendinden Kendine Yolunu, Seyrini Kayıtlarsın! Ancak kendi kendini Kayıtlarsın! "Bütün İşler Allah'a dönmüyor mu?"; o halde işlerin Özüne erip Özünde kal da, Kayıtlama!