Gördüklerinden neyi Zikrediyorsan, nihayet gördüğün de o kadardır..

"Mutluluğum Sen'sin" demedikten sonra nerede o mutluluk..

Alem Perdesi ardında Allahın çubuğu sopası yok Karagözüm.. Vücud-Varlık, Mevcud, Şehadet budur anlarsan.. Yakınlık içinde Yakınlık Müjdesi, Kabul edersen.. Aksi halde Sığındığın Vehmi Gayrı Varlıklar, Uzaktan, Cahilane, Hadsiz İddialar..

Çocuklarla düşen kalkan Kim..

Allah'ın Merhameti yanında Nefsini Zikredip de şeytan'ı sevindirme..

Tecellilerin yetişmezse Nefsim gözüne, Sıfatın değişmez Merhametliler Merhametlisi Zatın gayb olmaz a Sultanım..

"Dünya" baştan ayağa "Zulüm"den ibarettir.. Onu Şımartıp baş üstünde tutanlar sayesinde.. Fakir olsun zengin olsun "Dünyaperestler" sayesinde, Zulüm Tahtından hiç inmez..

Zati Hakikati uzaktan Müşahede, Şeyleri Anlamsızlaştırabilir ve Yapaylaştırabilir.. Bu, O'na Yakınlaşma Yoludur.. Halbuki bir şeyin Yapay ve Anlamsız olması İmkansızdır.., çünkü Eşyanın Hakikatinin Aynı O'dur! Hakk'ta Batıl nasıl olabilir?! Düşün.. "Yabancılaşma" dediğin bizzat O'dur.. Ama O'na nasıl uzak durulur! Esması Zatı üzerine nasıl "Nur üstüne Nur" dersek, başta Sen ve her Eşya da öyle Nur Üstüne Nur olmuştur!.. Pire de Yatak da O'ndan! Kim diyebilir ki Güzel O'ndan da Çirkin başka Tanrıdan! Yakına gel Yakına, Uzaktan öyle Görünüyor ki Yabancı girmesin!

Kocaman Güneş kocaman Gökyüzü kocaman Deniz kocaman Yeryüzü, Yanında küçücük etmiş, önüme sermiş..

Bazen Aciziz de, bazen de Yüce'miyiz?.. Mesela deriz "Hastalık beni Aciz bıraktı..".. Yani Hastalıkta Kudret var.. Yoksa Fiil başka zamanda da durmakta.. Perdelerin bazısı Akıl'da bazısı Duygu'da.. Yoksa Zati Bilgi'de ne kapalılık var?.. Tabi bu Sıfatın Zatiyeti, ama Acziyeti de Kudreti de Sen'de görürsün.. İşte daha ne diyebiliriz, bu Latif Perde bizzat Sen'sin.. Nefsinle Sıfatlarına, Ruhunla Zâti tahtına oturtmuş Seni.. Ama Sen Cemaline Aşıksın, yani Sevgilinin kaşına gözüne henüz; Ruhuna-Zatına değil..

Dost'a kendini açıklama gerekmez.. Muhabbetle olursa o başka.. Muhabbet her şeyi tatlı kılar.

Sıfatlarda değişme olmaz, Sabittir.. Derece, Mertebelenme, Tecellilerde ve Mazharlardadır.. Mesela Rahim İsmine bu anlamda örnekler olarak: Dünya, Yurt, Irk, Akraba, Aile, Kardeşlik.. Din Kardeşliği ki Bilirsen, Adem ve Havva, aynı Ana Baba, Yaradan Kardeşliği.. Mazharlara örnek ise Peygamberleri (as) verebiliriz.. Bunlar sadece bazı belli örneklerdir, yoksa eşyada zerrelere kadar ve ötesi berisinde bu Tefekkürün Sınırı yoktur.. Örneklerin hiçbirinde Sıfat-Esma değişmez, Tecellileri, Mertebe ve Dereceleri değişir.. Diğer Sıfat-İsimleri de böylece örneklerde Tefekkür edebilirsin..

"Şükür Secdesi" nedir nasıl yapılır bilir misin?.. İbadetlerin azına da olsa Niyet et, Kabulü, ve artışı, yani Lütuf O'na ait, göreceksin..

Sen bir Yol ile Tatmin buluyorsun diye her Kul da o Yolla Tatmin bulacak değil.. Madem Allah'ın Veliliğine Kullarına Yardımcı olmak bakımından soyundun, Ayna oldun, o halde, her Yolun her İbadetin önce kendinde Hakkını vermiş olacaksın!.. Batıni İbadetlerden olan Tefekkür ile Tatmin buldun diye, her Kul Hindi gibi Düşünecek değil! Gücü yetmeyen olacaktır! Zahiri İbadetlerden Namazla mı Tatmin buluyorsun, İslam sadece bir İbadet'ten ibaret değil! Nehyi anil münker, Hayır, Kendine Nasihati geçmeyene dışarıdan Nasihat fayda vermez! Kimi Üveysi, kimi Tarikat; Hakikat, Marifet, Andan içeri! Kimi Okur, kimi Yazar! Kuran okumakla mı Tatmin buldun, hayır Zikir ile Tatmin bulacak Kullar var! Sen Kalbi Zikre mi geçtin, Hayır, Dille etmeye İhtiyacı olan da var! Halk içinde Hakk ile olmak mı! Hayır Hira'dan inmeyecek olan var! Sen güya Hakk'a mı döndün! Hayır, Halk'a Dönecek olan var! Hem belki kaçıncı dönüş! Alemlerin Rabbi değilsin! Her Zahiri ve Batıni İbadetin, her Yolun hi

Merhametinde Kemal yoktur.. Kemali, Celalinde gizlemiştir.. Adeti budur.. İlke budur..

Üveysiliğin Hakikatteki Manasını Üveysiyyet'e Ulaştırılmayan bilemez.. Hatta o "Kurbiyet"tir.. Sen Tarikat Tıfıllarını geç.. Hiçbir Pir ve Kamil yoktur ki Üveysi olmasın.. Bu Manayı kabullenemeyip anlayamayan "Adam" olamaz.. Ha bazısı önce, bazısı sonra olmuştur.. bazısı da Lafda üveysidir yabanda kalır, o başka, onu demiyoruz, o da aynı Tarikattaki Yaban gibi Yabanidir.. İncelememiştir.. Eşeklik eder, Kalp de Kırar; öyle bir Eşektir.. Bu manaya dikkat etmezsen, sana "Cahil" denir, geçilir; öyle de kalırsın..

Dost yanında, Dost hakkında derin düşüncelere dalıyorsun.. Felsefeci misin, Kelamcı mısın, Zevk mi ediyorsun, Deli divane Aşıkı mısın..

"Yaratılış" bir İş'tir; tek bir "İş".. O Zâtın-Ruhun Nefsinin İşidir ki, O'nun Nefsi de Nur'dur.. Bu İş'ten ilk Tecelli de böylece Nur olmuştur.. "Gece" ve "Gündüz" tek bir İş, tek bir Nur'un Zahiri Batınıdır.. Alem'in Maddesinin Hakikati de Nur'dur.. Her Hakikat'in Zahiri ve Batını olduğu gibi, ilk "Yaratılan" Nur'un Batın'ı "Hakikat-i Muhammediyye", Zahiri ise ilk Yaratılan Ruh olan "Ahmed"dir.. İnsani Nefsinin adı ise, Muhammed (as).. İşte Ruhlarımızın Nefsinin Mertebesi O Nur'dan Yaratıldı; yani "Hakikat-i Muhammediyye"den! Bu Sırlardandır ki, Müslümanlara "Ümmet-i İcabet", henüz icabet etmemiş Kendi Nefislerinin Hakikatlerine Davet olunan Ruhlara ise "Ümmet-i Davet" denmiştir..

Tecellileri içinde Zât.. Alem içinde Beden.. Uzaklık içinde Yakınlık.. Kalp içinde Sevda.. Nefs içinde Ruh..

Vehhabi'ler ve Vahdet-i Vücud'u tam idrak edemeyenler, onların Hallerini beşeri Aşıkların Hallerine benzetirler.. yani "..aslında gerçekten bir Kavuşma yok, onlar Duygu Halleri ile Sevgilinin Hayaliyle Kendilerinden geçmişler, Sarhoş olmuşlar, Yokluk da deseler Varlık'da deseler bundan ibaret, yani gerçek bir Vahdet yok, durum bundan ibaret.." diyorlar.. Halbuki Vahdet-i Vücud tam olarak Eşya'nın Hakikatinin ta Kendisi, hatta Aşkın dahi ta Kendisi ve Hakikatidir.. Yoksa ne "Şahdamarından Yakın" olmak ne "Min Ruhi" ne de sayısız onca Ayet ve Hakkın durumu bu zannettikleri gibi bir Hal, Hayal, Mecaz, Avunma olurdu.. Şu var ki onlar Kafir değiller, ne yazık ki ne söylediklerinin farkında değiller.. Asıl Hayal, Hal, Avunma tam tersi onlarınki..

Madde ve, Mananın Hakikatini, boşuna Ayrı göstermedi.. Hepsi Aşık için.. Aşık Mana'nın Hakikatine erdiği gibi Sevgilinin sadece Hayaliyle, İsmi ile, verdiği Duygu Halleriyle yetinemez.. Maddenin de Hakikatine yani Vücud'a, Sevgiliye tam Kavuşma ister.. Hatta Aşık öyle ki, Yokluğu ve Aşkı dahi perde görür..

"Uyku" değil, "Yokluk".. "Uyanmak" değil, Dirilmek.. An be an, Hayy ile Dirilmek.

"Niyâzî'nin dilinden Yûnus durur söyleyen.. Herkese çü can gerek Yûnus durur cân bana." Niyazi Mısri { ks } Vefa'ya bakınız.. "..Sonra herkesin denenen, bilinen derecesini tanı, birinin çektiği zahmeti başkasına maletme, onun yerine başkasını övme. Herkese noksansız olarak hakkını ver, herkesin hakkını tanı. Birisinin büyük oluşu yaptığı başardığı küçük bir işse, büyük görmene, gene birinin yaptığı iş büyükse, fakat kendisi düşkünse o işi küçük görmene sebep olmasın.." { Ali (kv) }

"Ayakabı bağınızı bağlamayı dahi Allah'dan isteyiniz" { sav } Halbuki "Sebepler" deyince biz bunu ne Dua'dan sayarız ne Kabulünden..

"Mahzun olma".. Gönlü dahi nehy etti.. "Bizimledir".. Vücud'u ispat etti.. Hep sorarım şimdi de sorayım, Ayet mi bu.. Hadis mi?.. Kadim mi.. Varlığını bilmek var, Bilmek var!.. Mahzun olma, Vücud'a gelmeden kim var ki!

Çözemezsin, çünkü düğüm değil.. Bağlayamazsın, çünkü kopuk değil..

Adaletli olmadıktan sonra -ki İlah'ın İsmidir- Yeryüzünde hangi Mahkeme hangi Sistem olursa olsun.. Kafir de olsan, işte, O'nu arıyorsun.. İşte Misali.. İstersen Vicdan sahibi ol, Yanlış yerde arıyorsun O'nu..

Ruhunun (Min Ruhi) yani Senin Öz'ünün Hakikati Bedeninden farklıdır, bunun İdrakine varmalısın.. Öyledir ki Beden yanar, Nefis Acı duyar, o Yanmaz ve Acı duymaz; Sen bu Sırrının ip ucunu basitçe İmanından tut, şöyle ki: Beden ölür Ruh ölmez.. Bu Zati Münezzehliğinden önce Öz varlığının Sırrının Esmai Niteliklerinin de idrakine varmalısın, mesela Sabır.. öyle ki Sabır Manevi Ateşlere karşı Su gibi olabilir, hatta Ateş onun için Zevk'e dönüşür.. Bunlar İnsan'ın Zati Hakikati olmasına karşın, Nefsine Sarılana kesinlikle Sırrından Nasip yoktur.. Ve O Sırrı böyle olmasına karşın acıdır ki sarıldığı Nefsinin Vehmi onu Yakıp kavurur.. İbrahim'e (as) Ateşin serin selamet olmasının Hakikati de bundandır; Zira Ruh O'nun Ruhundan olduğundan ve O ise her şeyin Özü Hakikati olduğundan, Alem'den bir Alem olan Beden dahi Dört Unsur gibi, Hakikat'de yine O'nun Ruhuna bağlıdır.. İnsan'a Kendi Ruhumdan buyurması Tecellileri içinde Zatına En Yakın kılınan Varlık olması

Aklımızla çözdüğümüzü zannettiğimizle duyusal ve duygusal olarak karşılaştığımızda Halimiz nice oluyor?.. Yakub'un (as) karşılaşmasından Yahudiler anlamadı, ama sen bunu anla.. Kol pazuların güzel hoş da misal Sabır pazuların İlim pazuların ne durumda? Nefsini Kalbin yener.. Şüphesiz ki İnsan zayıf yaratılmıştır.. Cemal'e Aşık.. Zati Cemal'e ise Aşıklardan başkası bakamaz.. Vahdet'de hiçbir zorluk yoktur; Yiğitlik ve tevazu, yokluk hiçlik "gösterilerini" terket.. zira Kavuşma Vakti bunlar çiğliktir hamlıktır, lüzumsuzdur!..

Akıl son haddine vardığında O'na yükselmek için bir Burak'tır.. Cebrail'in titrediği yere kadar seni taşımak için.. Sonra O'nda Kemal bulursun.. Marifet budur.. Yani şimdiki zamanda çoğu şaşkının ve aymazın zannettiği gibi Marifetullah, tam tersine Akla varmak için değildir.. O senin Marifet zannettiğin senin bineğinin olgunlaşması ki onu ulaşılacak Makam, son nokta, Kemal zannetmişsin.. bir de bir havalar bir havalar.. Bir İnsaniyet, Medeniyet, Bilim, Felsefe, Evrim aşkı ki sorma gitsin Halini..

"İlim" deyince "Eski" kabul ediyorsun, Bilim olarak kabul etmiyorsun.. Sanki bugünki "Bilim" dedikleri yarın yanlışlanmıyormuş gibi, "Kesin" bir Bilim varmış gibi.. Halbuki yanılma payı hep olmakla birlikte "Rüya"nın bile bir İlmi vardır.. Hani sanki İnsan tarafından bir şeyler Biliniyormuş ve Kesin imiş gibi "Bilim" var da "İlim" yok.. Ah kardeşim Cahil misin ve nasıl bir Cahilsin sen bilemedim ki..

Nafile Kıyamlarda dur, nafile Rükulara Secdelere var, Büyüktür Rabbinin Lütfu, nefsini ko kenara Nafile Huzura var.

İlk önce Tecellileri geçiceksin.. Nihayet Tecellilerini O'ndan Bileceksin.. Bu Seyr Geniş anlamda İlla O'nunla neticeleneceğinden, bu Bilme'de hiçbir Kayıt olmaz.. yani bazen An'da, Zamansız, veya Zaman'a yayılmış, Evvel Ahir.. kimi zaman şuurlu veya şuursuz, ama Gafletsiz.. kimi zaman verirken kimi zaman alırken.. bazı Uzaktan -Esması ile-, veya Yakından, ama hep O'nun ile, bir Ömür ve Ebedi..

Parmakların dahil herhangi bir şeyi yerinden oynatabildiğin kuvvet ile, oynatamadığın kuvvet, aynı Kuvvettir.. Yani kavanozun kapağının sıkılığı ile, senin onu açman, aynı Kudret sayesindedir.. Şu da var: İrade, yani kavanozu açmak "istemen" de Aynıdır.. Ama Niyet'e gelirsek, işte o Farklı.. İçinde bulunduğun Fiilde ve Fiilden, Senin hiç düşünmediğin, hesaba katmadığın veya Niyet etmediğin Sonuçlar meydana geldiğinden, yani Ceza'dan ve ötesinde "Hikmet"den bunu anlayabilirsin.. Yani "İrade" dahi "Gayrı" değildir, fakat onda "Fark" var..

Bazı şeyler dile gelmez ki, nasıl yanlış anlayacaksın..

Şu kediciğim peşimde niye dolanır, neyin kuludur, bende ne Var, ne diye peşimde dolaşır.. Rızık mı.. Muhabbet mi.. Yarın başka evde olsa unutur gider.. Beni tanır mı; hiç tanıdı mı ki.. Güzel mi güzel; kör topal olsa da yine bir alıcısı vardır Kulun; Sahip mi yok.. Muhtaç mı ki bana.. Bu ne demek şimdi?.. Sen benim hiçbir manam yok mu sanırsın Ey Kul? Benim Manam Kendimde.. E Sen neye Kulsun da Ben yokmuşum gibi! Ben düğüm müyüm ki, çözeceksin beni? Yok muyum bulacaksın? Uzak mıyım nasıl Yakınlaşacaksın? Sen neyin Kulusun ki tanımazsın Beni?

Onları öyle Korkuttu ki, O'ndan başkası olmadığını anladılar.. Aşk oldu, Aşık oldular onlar.. Rabbim, Ey Alemlerin Rabbi, Aşk olsun Sana!

Eğer Nefsini dikkate alırsan, O çok Yüce'dir, elbette sen bir Hiç olursun.. Ama bu senin Nefsinin bir Hal'idir; "Hakikat" değil.. Çünkü O sadece Yüce değil, ve sen de sadece Nefis'den ibaret değilsin.. Yani Sen Hakikatini bilirsen, elbette toprağında kalmazsın..

"O" "Müzik" hakkında.. Notalar kendi başlarına hareket etseler oluyor mu?.. Müzik oluyor mu?.. Olur da, O Notalara Hayat veren Müzik, Kendini olduğu gibi göstermez, tatsızlık olur.. Majorler Minörler, Makamlar.. ya Ona ölesiye gözü kapalı Uymak var.. ya da ölesiye Teslim olmak.. Besteciler var, Müzisyenler, Orkestra Şefi de var.. Ama Müzikten başka bi seçenek yok.. Diğer seçenek "Kibir", yani çelişki, tutarsızlık, yabanilik.. Anlamsızlık.. Hiç tavsiye etmem, Ondan daha Kibirlisi yok.. O'nsuz hiçbir şey yok! Her şeyden Kendisine Yol var Teslim olana, Uyana! Teslim olmayana dahi İslam'dan gayrı Hakikat yok!

Efendimiz Nurumuz Sırrın sahibi idi, Sır idi de Hira'ya çıktı.. Uzletsiz Halvetsiz Salatsız! Tasavvuf, "Melamiyim Ben" ayakları.. Bütün gün Şeriat Ehliyle, Halkla didişte, ama Hak ile, Halkı geçmiş! İki dakka yalnız kalamaz iki lokmaya sabrı yok, ama Hakk ile, Birlik-te O!

Sen O'nu Kendin gibi Benliğine Haris mi sandın da, Yalnız olsun, Kulu Kulları olmasın?.. Hangi Hakikat vardır ki, ister Birlik ister Çokluk, Tek ve Çift, O'nun Bir olan Vechinin Aynası olmasın!

Kul olunca İkilik olmaz, Aşk olur.. O Gizli olan, Kul ile ortaya çıkmış olur; Aşk olur, Muhabbet olur.. Yoksa ne Evvel ne Ahir, El An zaten kimse O'nunla değildir ki, ne Zahiri ne Batını, ne Birliği ne İkiliği! Kul olunca tek de olursun çift de olursun, bir de olursun çok da olursun.. Şimdi sen artık Lafı kes, Laf Ebesi olma, Kul ol!..

Hal Ehlini, Tecelliler yönlendirir.. Sıfat Ehlini, Esmaları.. Allah Ehli ise, bizZat O'ndan etkilenir..

Yol belli Yolcu belli Hancı belli.. Kendi arayışına kapanıp da Yol Yolcu Hancı çıkarma.. Yabani olma! Bak ne buyurmuş Selam olsun o Bulanlardan biri : "Seni, kimseye muhtaç olmadan tek başına yaratan o eşsiz varlık, seni sevdâ içinde tek başına bırakmaz.. Kendi içine kapanıp hayâller, düşünceler meydana getirdiğin evde, yâni senin gönül evinde, seni yalnız bırakmamak için, sana yüzlerce güzel yüzlü eş, dost belirtir."

Görmeyi Duymayı Parmaklarını Ayaklarını, Nefes almayı.. Sana bıraktım dese, Halin nice olur bilir misin? Ya bir de Seni Nefsine bıraksa... Sen bundan korkup ürkme, Vehm'e kapılma, Üstündekinin İdrakine var da bir "Lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâhil aliyyil Azîm" de.. Muhabbetle Gönülden Şükr'e Hamd'e, Huzur'a var.

Küçük görme, O'nun için söyledik O'nun için dinledik, O'ndan buluştuk, Allah için sevdik, O buluşturdu bizim kalplerimizi.

Sen şimdi Yaratılışın içindesin ya, Hayret etmiyorsun, her şey normal veya anormal, şöyle böyle filan.. Fakat Bir de "Acayip" var.. "O" Acayip olanı görebilmek için, dünyaya hiç yoktan, şimdi, birden gelmen gerek..

Hakk olarak Fıtrat Dini olduğundan, İslam'da hiçbir Kayıt yoktur.. Haramlar, İbadetler ve Küfür dersen, Mümin bunları Nefsinden ve Kader bakımından zaten gayet iyi bilir.. Yani Günah işlememek gibi bir Kaydın olamayacağını bildiği gibi İşlemenin de bir Kayıt olacağını bilir.. Ama Kafir-Ateist bu seviyede bir anlayışa sahip değildir ve asla olamaz.. Günah yoksa, zaten "Kafir-Mümin" çelişkisi de olmamalı değil mi!.. Başta Nefsini bilmediğinden, ve Dini de bir Kayıt gördüğünden, en büyük Çelişki olan Kayıtsızlık Kaydına düşmüştür.. Görmüyor musun hallerini, onlara göre Nefisleri dahil her şey "İlah" edinilebilir (İnek bile..) ve olabilir de, yalnız Bir Tek "Allah" Gerçek-Hakk olamaz.. Güya dinler, hatta Mitoloji bile olabilir de, bir "İslam" olmaz.. Şunu unutma ki biz genel olarak İnsanlardan değil Hakikatlerden bahsediyoruz.. Yoksa Kafirler diye bir grup var da çok mu Merhametliler çok mu Akıllılar ki?! Bu Kayıtsızlık meselesi herkesin değil, a

"De ki "Kininizle ölün" Ayeti Müminlerin Nefretini değil, Zalimlerden Rahmet Merhamet bakımından Ümit Kesmişliğini İfade eder.

Bilgisiyle Kibirlenen bir Hayvan göremezsin; ancak Duygusal olarak Kibirlenirler.. Heybet başka, Kibir başka; Kibrin aslı Cahillikte.. Ben başka, ben-"LİK" başka.. Ben "Ruh", Ben-Lik Nefis diyelim; ama bu "Nefs", "Öz, Saf Kendi" anlamında olan değil; "Ego" diyorlar.. "Öz Güven" ise "Öz"den kastın ne, kavrayışın ne kadar Derine iniyor, ona göre!.. Tabii Nefsini mi kastediyorsun, Sıfatlarını Kimliğini mi.. Allah'ın "Min Ruhi" dediği "Sen" mi.. Sonuçta konuştuğumuza nispetle Kavrayışına göre, Allah'a Sığınmak da Güvenmek de, ister gizle ister aç, bir "Sen"den geçer.. Ve bütün İşler O'na döner!..

Konu Sıfatların Tecellileri ise Güneşi görmeyen Şimşeği Aydınlık sanır.. Kaldı ki öyle Tecellileri var ki, Güneş Karanlık kalır.. Böyle sonu gelmez sınırı olmaz, Aşk'ında helak üstüne helak var.. "De ki: “Hepsi Allah'ın katındandır.”.."..

Dünya Seni tanımaz, verdiği Sözü tutmaz, Sana değer vermez, her şeyi sallantıda yarına çıkmaz.. Allah'ı tanı, Mümin Kullardan ol.. Dünya bundan böyle, Nefsin Aklı bu işi anlamaz..

O senin gözün kulağın ellerin ayakların olacak da "Sen" Sır olup ortadan kaybolmayacaksın, Nefsinden Amelinden İnsanlığından Dünya'dan uçup "Ruh" olmayacaksın, öyle mi..

Ey Yalancı! Ey İkiyüzlü! Yaratılışı sevmeseydin yaşamazdın! Hakikaten sevseydin de Yaratanını bulurdun! Ey Riyakar! Senin Sanattan haberin yok ki Sanatçısını arayasın! Senin işin gücün yemek içmek yatmak ve uçkurun!

Akl'a göre, bir sonraki an yoktur, yarın yoktur, gelecek yoktur.. O halde sözlerinde Sadık olsalar, ne Akıl ne Felsefe ne Bilim ne Evrim ne Kendileri, gayrı hiçbir şey Yok!.. Peki şu güya "Medeniyet"leri, "İnsanlar", filan.. nasıl varlar? Çünkü, hayatları Yalan Dostum! Aksi halde, "yaşamak" mümkün mü!

Şu Alem veya herhangi Alemler hiçbir anlamda hiçbir yönden Ezeli veya Kadim değildir.. Alem'den Kainat'dan Sen ne gördün ne anladın?.. Doğru, Kemalince anladınsa, Kadim olan O'dur, Alemler Kainatlar değil.. Senin bi yapıp ettiğin işler alemin var, bir de iç alemin vardır.. İş işlemek olsa da olur olmasa da olur değil senin için.. Fikrin susmamış, Dilin susmamış, Basit Hallerle eğlencede kaldıysan, İç Alemin Kemale ermemiş, Kesintisiz Huzuru tecrübe etmemişsen, Hala Nefsinden konuşuyorsun.. İş güç hareketle zaman doldurur, Nefsini güya Hakla meşgul edersin ya, ondan.. Yoksa Kainat Kadimdir demezsin.. Dersin de cahillğinden dersin, dediğim gibi işgüzarlığından veya dedi-kodu, laf.. Bak Zaman'dan hiç bahsetmedim var mı yok mu..

Sen bir zarar görmesen de, İlkeli, prensipli bir kimse isen, duygusal olarak Öfkelenmesen bile Öfkelenirsin, Sınırları Belli eder hatta Cezalandırırsın.. Sen böyle olursun da, seni Kendi suretinde yaratan O hiç Öfkelenmez mi!

Görmedin mi Rabbin gölgeyi nasıl uzattı? Eğer dileseydi elbette onu, sakin (sabit) kılardı. Sonra da Güneş’i ona (gölgeye) delil (yol gösteren) kıldı. Furkan 45 Bu Ayette Allah (cc) Akıl ve Nedensellik bağlarını koparıyor, ve asıl noktaya işaret edip buyuruyor ki "Güneşle Gölgenin aslında hiçbir Nedensel bağı yok, ben onları öyle göstererek size Deliller veriyorum".. yani buna göre işin esasında, mesela Dünya Yuvarlak mı yoksa Düz mü diye bir Tartışma olsa da Hakikatini öğrenmek istesek, hem düz hem yuvarlak, hem yuvarlak değil hem düz değil.. Hakikat arıyorsan, bundan gayrı Hakikat yok! Buradan bakmadın mı da zaten ha düz görünmüş ha yuvarlak.. hiçbi farkı yok, çünkü zaten Hakikat ikisinde de değil!..

Şeriat Ehlinden iki Kişi düşün ki bunlar ikisi de Haklı olduklarına kani olup birbirleriyle Mücadeleye düşsünler, didişsinler.. İşler kızışsın.. Sonra da birden Menfaatlerini düşünsünler ve ikisi de desinler ki "Ben bu didişmeden vazgeçeyim de Allah bana Cennet'de bir Köşk yapsın".. Ve böylece de Azim gösterip Barışsalar.. İşte sana "Şeriatin Hakikati".. İşte sana "Hakikat"!.. Şimdi Sen Hakikat Ehliyim Teranelerini bırak da Hakikat Mertebesinin senin Kayıtlarına rağmen Genişliğine bak! Şeriat'ı değil kendi Cahilliğini, ve yine Şeriat'ı değil, güya Ehillerini Kınayacaksan Kına.. Sen Halk'tan geçememişsin, bari Kendini Kına Kendini! Daha doğrusu Nefs'i Kına Nefs'i! Yok "Melamiyim Ben" filan ayaklarını geç!

Esmaül Hüsna'nın Hilafeti Nefsinde, Zatının Hilafeti Ruhunda Sırlanmıştır. Esmaül Hüsna Celal ve Cemal'de toplandığından Nefsin Kemali için "Denge" gereklidir diyelim; Kalbini bunun için iki parmağı arasında döndürür durur.. Ta ki Suretine, Esmaül Hüsna'sına Temizlenmiş bir Ayna olasın.. Perde olmayasın.. Böylece Ruhun Ayna'da sadece Sureti, Nefsini değil, Müsemma'yı da görsün.. "Min Ruhi" Sırrı Hilafetinden öte Vahdetiyle, Kalbinin en derininde Ruhunda, Sırrında Parlasın..

"Acz" insana nispetle Acz, O'na nispetle "Kudret"tir.. Aciz bırakır.. "Nispet"lerin Hakikatine er.. "Rabb" "Merbub"u, Merbub Rabbi gerektirirse de ikisi de Kul ve Rabb açısından İsim Fiil Sıfattan ibarettir.. Ama Zatlar açısından durum farklıdır; Min Ruhi.. Hakikat şu ki elbette Rabb de vardır Merbub da..

"Yürümek" vesair yerine Uçmayı "Mucize" saymak, Mucize'yi vesair hem red hem de kabul etmek açısından "Ülfet" ve "Gaflet" Sırrına dayanır; "Adetullah" "Sünnetullah" veya "Akıl" deyip de, "Yakin"den mahrum kalanlardan olma. "Tenzih" ve "Tenezzül" açısından da "Hakikat"ler bunu gerektirir.

Kedi Görmesiyle yetinmez, mutlaka Koklar.. Ağma, Görme İhtiyacını Duyması ile karşılayabilir.. Şekiller (Musavvir) Fark'lı, Suret (Nur!) aynıdır.. Görme Duymanın, Duyma Görmenin (vb) aynı olmaz.. İnsan için Fazlası (Nafile) vardır, Temiz Akıl (İlim) ve Temiz Kalp (Muhabbet) ; Marifetullah.. Yani Nefsin Temizlenme, Arınma İhtiyacı olur ki onlarla her biri ayrı Esmaül Hüsna'yı algılayabilsin.. Fazlası (Lütuf) ise, Müsemma'dır ki "Ruh" içindir; O Kulun Nuru Celal ve Cemal'e bağlı Nefsin parlaması gibi Kesintili (Zaman) değil Zati'dir (Min Ruhi).. Arınmaktan Münezzeh, Parlamaktan Gani, Ayrılmak-Birleşmek, Uzaklık-Yakınlık olmayan "Vahdet", "Ruh" içindir..

Kalbini eğip bükeceğine, "Dilediğini Yaparsın ne gam" de.

"Yalnızlık" Yaratılmıştır, yani Gaflettir.. Çünkü İkincin yok, Sen'den başka Yok, ki "Yalnız" olasın da, "Yalnızlık" olsun.. "El an" da öylesin.. Ve Kulun da yine, Sen Varken nasıl Yalnız olsun ki, "Yalnızlık" olsun.. O halde bu Yalnızlık, olmayan bir şeydir, Gaflettir, Vehimdir..

"Her şeyden kesilin, Bana gelin" dedin.. Kimisi Korktu kimisi Acele Koştu.. Öyle bir pazar kurdun, öyle hile ettin, öyle tuzak kurdun ki, herkes bu işten karlı çıktı.. Kimine Zatın, kimine Sıfatın kimine Nimetin.. Ortağın yok, hepimizin payına Sen düştün!

"Ruh"un Oluştuğunu, hem de "Beyin" aracılığı ile meydana geldiğini iddia etmek, Ezel Kavramının Zamansızlığı ifade ettiğini Dünya'da tecrübe (-Keşf) edememekten, Akıl Perdesini aralayıp anlayamamaktan kaynaklanır.. "Hiçbir şey bir An'da ve aracısız, direkt olarak Varlık Sahibinden Hayat bulmamıştır, her şey Zamanla, Oluşur, aksini Akıl kabul edemez!" İnancından! veya İnançsızlığından mı demeliyim! Yani Akıl ve Madde Bilimsel açıdan (!) Reenkarnasyon'dan çok da farklı bir seviyede değildir bu İddia! Zira ikisi de Madde (!) boyutunu, yani Oluşu, yani Dünya'yı, aşamamıştır!.. Temiz Akıl "Tohum" açısından Teselsül olamayacağını çok net görebilir; Nefs Perdesi arada değilse! .. Eğer "Ruh" derken kastedilen yanlışlıkla "Nefs" olur ise, belki İddia bu açıdan uygun görülebilir.. Zira Kuran-CI isek (!), Allah, Nefs için Kendi Nefsimden dememiştir.. Lakin "Ruh" için "Kendi Ruhumdan" buyurmuştur!.. Yan

Her türlü Özrü de Mazereti de kabul eder, ama "Gaflet", "Muhabbetsizlik" olur.. Muhabbetsizlik de Kibir'e, oradan Vicdansızlığa varır.. Zalimlerin durumu budur.. İşte ondan sonra Sivrisineğe bile Muhabbet eden O İlah İnsan'a benzemez.. Düşmanını dahi hasretle anarsın.. O çok beğendiğin Kendin dahi hani? Ararsın da bulamazsın! Ateş'den Merhamet beklenir mi? Ateş'den bile Medet umacak hale getirir seni... Ey Celalinde Cemalinde tek eşsiz olan Zat, dersimizi aldık! Hakikat şu ki bize Senden başka Dost da yok, Düşman da; şu halde Dostluğunun Hakkı için Yalvarırız, bizi Zıtlıklardan azad eyle! Muhabbetin Hakkı için bir an olsun Muhabbetinden Gafil etme!

Her başa gelende binbir veche vardır, tek bir veche'de kalma.. Ama, Kul olana Tek bir Vech var; O'nda kal ki, hepsini yerli yerince görürsün..

Hiçbir şey O'ndan daha Zahir değildir; Tecellisi dahi..

Hayat Kanına karışmış, Bedenin Aşk Şarabının Testisi; Sarhoş ol!

İbrahim gördüğüne "İşte bu benim Rabbim!" dedi ve Alemlerin Rabbi de "Biz ona öyle gösteriyorduk, ki Yakin sahibi olsun" dediyse, Sen bundan Sevgilinin Cilvesini anla! Anla da Şirk'ten korkma, Kurtul!

Kilit yaratılmışsa, Anahtar da yaratılmıştır.. Sen bundan Zamanın olmadığını bir çabuk anla.. Celal Kilit, Cemali Anahtar.. Zatı Hazine.. Lakin bu Anahtar ve Kilit, dikkatli ol, yaratılmış değil.. Anahtarla Kilitle oyuna dalıp da, çoğu gibi Hazine'den Gafil kalma.. Çünkü bu Anahtar ve Kilit, yaratılmış değildir.. Sana Kendi Ruhumdan demiştir..; Anahtar sensin, Kilit de sende, Hazine de Sen!..

Dün gece "Şehri" şöyle bi gezdim, tanıdık eş dosta göründüm..; meğer Nefsim imiş.

Nefs'in bir an Kafir bir an Mümin olduğunu bilen kimse nasıl olsun da Tekfir davasına, Mezheb Didişmesine vs düşsün.. Bu Din Gariplerin Dinidir, Ahkam kesenlerin değil.

Güzel bir Sabırla Sabredemezsek de, ne Gam, Utancımız var !

Şeytanların ve Nefsin Vesvesesi en büyük Dedikodudur.. Ama Allah ile Kulunun arasını açmaya imkan var mı!

Sen benimle meşgul olurken ben nasıl olsun da Seninle meşgul olmayayım..

Haller Cezbe'dir.. Kendine ersin, varsın gelsin diye Aşıkları.. Gelmeyeceksen, Haller ile Marifet gibi oyun oynama, boşa yorma, yorulma.. Hangi Hal imiş ki O, Zatına Vuslat bulunsun!

Çalılıktan Düzlüğe, Dünya'dan Huzuruna, Esma'dan Müsemma'ya ne vakitte varırsın..

Sana senden yakın olana hangi mesafede ne derece ne kadar tayyi mekan tayyi zaman yapabiliyorsun?.. Mesele varsa, İlim, Aşk, Muhabbet meselesi..

İhtiyacın giderildiğinde unutuyorsan, neye ihtiyacın olduğunun İlminden gafilsin demektir. Mesela Sabır, nedir?.. Acaba hangi Esma?.. Hangi Müsemma! Marifetullah?

Başta sen bir yaratılmış iken, yaratılışı sevmeme gafletine düşme. Yaratmayı sevmese, veya maksadı sadece Sanat olsa, üstüne bir de Ruh vermezdi.. Taş, Bitki, Solucan kadar bile Canı Aklı olsa, yine yaratmış.. Bir de İnsan'ı, Seni düşün, Kendinden Ruh vermiş. Hatta neredeyse hepsi Senin için.. Öyle ki, Yaratılışı sevmese, bu Kendini sevmemek gibi olurdu. Sevilmeyene dahi izin vermiş, olsun demiş; neticede Af'fa, Merhamet'e, Sabr'a, Şefkat'e, Akl'a, Adalete, Aşk'a varır iş.. Yani yine Kendine.. Sen, yeter ki Yerini, yani Hakkı bil!.. Celalinde de Tatlılık bulur seversin o zaman.. Kim Aşık kim Maşuk kim Zalim?..; yerini bil de Kafirlerin başına gelen gibi fazla Naz Maşuk usandırmasın! Hangi Esma'sı Çirkin, Kötü buldun?.. Hangi Müsemma'ya vardın! Yerini bil Yerini!

Bir de O'nu düşünme derler.. Nasıl ifade edeyim Aşkım; Sendeki belirsizliği.. Cemalinde Eşsiz, Celalinde Eşsizsin.. Senden gayrı Kim çıkar, Bu dibi görünmez kuyu tuzağından..

Kendi Kendisi ile olan da, Zahir Batın kalır mı.. Sen'i (Min Ruhi) "benliğinden" (Nefs) alan da, Gayrı Müşkülün kalır mı..

Sen Nefsinden Münezzeh değilsen de O şah damarından yakın olan Münezzehtir, O'na sığın.

Aşığı putperestten ayıran İlim'dir.. Haller gelir, gelmez.. İlim, Allah'ı Bilmendir.. O şüphesiz Gafilsen gelir, İlim sahibi olur isen gitmez.. O'nu tutacak bir Hal bulunmaz; Aşık ise O'nsuz yapamaz.. Boşa yorulmaz Aşık, muhakkak.. Gel sen O'nu Bil.. O nedir?.. O, O'dur..

Edep gittimi.. Her şeyin kendine göre bi yolu vardır.. Dinsiz oldun çıktın demektir.. Yani Edepsizlik, Dinsizlik demektir.. Ama Edep öyle kendini hatalı hor hakir bilmekten ibaret değildir.. Edep Akıllı olmak ve İhlas'tır.. Yanık, Dürüst ve Samimi olmaktır.. Serin Selamet olan Ateş gibi.. Aslında Edep senin anlayacağın değil, O'dur O.. O'na Kulsan anla!

Vesvese için değil, Menfaat için değil; Allah'ı Allah için Zikret.

Gafleti giderince.. Veya Yaklaştırınca diyelim.. pire, kendini deve zanneder.. fani, Ezeli Ebedi hisseder.. Bu, Sıfatlarına Yaklaştırması.. Ya Zatı mı, Varlığı mı?.. Var dediğin zaten O, O'nsuz bir tane Var yok ki!

Evrim'in Tevazu ile bir ilgisi var mı? Bilakis Kibirle, Kaba Kuvvetle, Cisimle, "altta kalanın canı çıksın"la alakalı! E güya Tasavvuf-çu! Senin Evrimle ne alakan var? İnsan'ı yeryüzünde debelenen Dabbe, Hayvan yaptılar! Heh sen Kuran ve Evrim de şimdi! Ben sana "Rezil bir Hayvandan, Madde Yığınından ibaretsin" desem, sen Nefsini güya Hor Hakir görüyorsun diye, bu Hakaretim Hakk mı olacak! Allahta Fena bulmak, nefsini hor hakir bilmekten anladığın bu mu senin, güya Akılcı güya Kuran-cı güya Tasavvuf-çu! Senin Evrimle ne alakan var, Ahmak! Güya Sen Akıllısın çok Bilimselsin de bu Halk Kompleksli de ondan mı Evrimi kabul etmiyor? Allah Musa'nın Asasını Yılan yaptı, bir kavmi Maymunlara Domuzlara çevirdi, İsa ile çamurdan yaptığı kuşu canlandırdı..; "Topraktan Yarattım" dedi, "Kendi Ruhumdan üfledim" dedi, "Sizi Yeryüzünde Halifeler kıldım" dedi.. ne Kompleksi! Asıl Kompleks İlimi beğenmeyip, güya Bilim'e aldanan, Aklına uy

Birbiriyle Didişen Zahir ile Batın Ehlini, Celal Hamamında bir Keseletesim gelir.. Çok değil bir sene, Cehennemi şöyle bir gezdiresim gelir.

Zihnine gelen her türlü düşünce, nefsi-şeytani, geçmiş-gelecek, vehim-gerçek, kusur-günah, acı-tatlı; bilsin ki, Allah hepsinin Üstünde, hepsinden Üstündür.

Madem şikayetin sızlanman büyük, o halde sen şu dünya günleri kendini sırat'da bil!.. O'nun vereceği mükafat da O'nun gibi olacağından, uygun yer uygun zaman gerek.. Azla yetinme! Gönlün İman basamağında nazlansa da, gam yeme, O seni o az az yemlerle asıl o büyük o Hayırlı tuzağına çekmekte!..

Hiçbir şey yok iken ilk seni var etseydi, Zahir İsminin İlk Tecellisi Sen olurdun. Bu durumda Sen, Hayat Sahibi Var olduğun halde Bilgi bakımından tıpkı Bitkisel veya Hayvani Mertebede bir "Bilmez"likte olsaydın da, bu O'nun İlk defa Batın olması olurdu.. Ama bu örneğe göre Ruh, yani Sen, İnsan olarak Zuhur edeceğinden, yani O'ndan bir Ruh olduğundan, Bilgin de bu Mertebe'ye uygun olacaktı.. Ki Elest Bezminde "Rabbimizsin" diyebilmemiz bundandır.. Bu Örnekte olmasa da, Batın İsminin Zuhuru yine, Dünyevi yaşama geçtiğimizde bizim nezdimizde, bize nispetle Taayyün etmiştir. Ve Elest Bezmi hususiyetinde Zahir İsmi Genel olduysa da Allah'ın Bilgisi Dünyevi Yaşamı ve Akıbetlerimizi Kuşattığından (Ayan-ı Sabite), Ruhun bu Yüksek Biliş Mertebesi Dünya ve Ahirette Arızi olarak perdelendi, ve İnsanlar Hakk'a Yakınlık Bilgisinde Mertebelendiler.. Bu anlamda Hz Peygamberin (as) "Adem Ruh ile Cesed arasındayken ben Nebi idim" Hadisini örnek verebil

Sonsuz Sınırsız Hamd olsun! Sonsuz Sınırsız Şükürler olsun!

O'nun Rızası yanında, yasaklanan şeylerin ne değeri kıymeti olabilir? Yasaklananların Emredilenlerin nedenlerini faydalarını, Hikmetlerini arıyor, soruyorsan, ara sor, çokça bulacaksın.. Ama O'nu arayana, O'nu seçene, O Yetti.. Şimdi Akıllılık seninki mi?..

Hasan'sın, Namerdi Namerde, Dün'ya Leşini Dün'ya Köpeğine bırakırsın.. Gam yemezsin, Aşık olunansın.. Hüseyin'sin, Aşıksın.. Namerdin elinden ölsen, yine Gam yemezsin Hakk'sın..

"Psikolojik Problem-lerler" yoktur.. Nefs'e uymamak, Hakk'a Uymak vardır.. Şükretmek, Sabretmek.. La ilahe İllallah.. SubhanAllah vardır.. 99 Esma vardır.. Aşık olmak, Muhtaçlığını İtiraf etmek vardır!.. "Ama" yok, Naz Niyaz vardır!.. Pek Yücedir, Pek Yakındır, İhlaslı olmak vardır.. "Vardır" da vardır!..

Alem diye Tek Bir şey yoktur. . Her bir şey birliğini, suretini, varlığını, hayatını, Tek ve Bir olandan alır . .

Yolda arabalar birbirlerine izin vermeye çalışırken de birbirlerine çarpabilirler.. halbuki çok da kibardılar, naziktiler, birbirlerine titriyorlardı.. İnceliğin üzerinde bir incelik, tevazunun üzerinde bi tevazu, düzenin üzerinde bir düzen var.. Ne Horla kendini ne tersi.. "Kibirli" de deme!.. Kayıtlanma .

İnsan Hikmet doğuramaz-yaratamaz, çünkü Hikmet, Hakikat-ler ve Hakk da, zaten Var ve Hazırdır.. Ruh'un Ameli, "Anlamak"dan ibarettir; Manaları Kabul veya Reddederek, Hüküm açığa çıkar.. O, çıplaktır.. ona ulaşan Manalar kendinden değil, Şeytani-Nefsi İlhamlar, Meleki İlhamlar, Esmai İlhamlar-Tecelliler; nihayet ki hepsi de Zati Tecelli sayesinde ona ulaşmaktadır.. Ameline göre, Erişebildiği Hakikat Mertebesi, onun bizatihi Yaşamıdır.. Yaşam'ın -belki Hayat'ın- ta kendisidir !

Dünya'dan bir şeyim mi var ki, Rızası için Dünya'yı terkedeyim deme.. Kalp vermiş en büyük Hazine, O'na Döndür.. Erişebiliyorken Dön Yüzünü, Yaşlanırsın elin ayağın zaten tutmaz olur, Yüzün Kara, belki Yarın ölürsün.. Rızası için, Yasaklarını terket, Emirlerini tut, Ölmeden Öl de Hayat bul !

Duyularının hiçbirisi Ruhunu, yani Sen'i, algılamıyor.. Öyle böyle değildir acayibliğin. .

Hasan ile Hüseyin Cennet'de Ağabeylerdir. Allah Kardeş olmayı nasib etsin onlara .

Nerede iki müslüman bir araya gelse.. hatta bir de Zikir etse, Şirk koşuyor, Şeyhlerine tapıyorlar, Allahtan başkasından yardım istiyorlar, Hücum Tekfir diyen, uzaklaştırılmışlar topluluğu.. Allah'ın Veli, Cami, Rahim gibi sayısız En Güzel İsimlerine Şirk koşuyorsunuz.. Yahudi İngiliz'den öte şeytanın ajanlığı Mertebesine Yükseldiniz, Tebrikler .

Gece gördüğü Rüya Gündüz birebir çıkmış Keşf Ehli bi İnsana Akıl yok, Din yok Tanrı yok, Batı Felsefesi, Bilim!.. filan desen.. Sence bu adam yüzüne merhamet ederek bakıp neden susar.. Veya küfür etse sana neden eder?.. Yani Hal ve Akıl mertebesi farkı, Keşf Yolu ne demek, düşün bunları. .

Kötü Enerji uçup gidebilir de, Allah kaybolup gitmez.. "Bütün işler O'na döner" dikkat et. .

Bilinçli olmanın eşlik edemeyeceği bir durum hal, toplayamıyacağı hiçbir şey yoktur.. Belki Gaflete eşlik edemez ve, Sapmaya.. Ama Ciddiyette siz biz, mesafe, kabalık, muhabbetsizlik vb vardır. .

İnsan ile konuşurken yüzüne "Sen İnsansın sen İnsansın" deyip durmadığın gibi, Muhatabının O olduğunu Bilen de O'na O olduğunu hatırlatıp durmaz. Dostunsa Dilden Kalbine indir Dostluğunu, "Dostsun Dostsun" deyip durma. Şunu da unutma ki "Seven sevdiğine kavuşmuş olsa da özlem duyar"

Kıble taştan ibaret olsa, aynı Ayette neden "Vech" kelimesi geçsin? Nereye dönsen "Allah! Allah!" ise, o halde Kabe'ye dönmem deme !

"Var" ve "Yok" Mutlak olarak kabul edilmedikçe geçici var ve yok Hükümsüzdür. Mutlak "Yok", Mutlak "Var" hazır bulunduğu için, zaten ne var ne yoktur, Mutlak olmayan var ise bu durumda yok ile aynı durumdadır, birbirinden ayırd edilmez. Mutlak "Var"ı herkes kabul edebilecek kemalde, temiz bir Akıl seviyesinde olmasa da, "Hiç" apaçık mevcud olmadığı için Yol geçici olduğu hükmü verilen var'a klavuzlanmıştır. Kim diyebilir ki, şu bu geçici olduğu için "Var" da geçicidir, veya hükümsüzdür.. Böyle bir şeyi ancak "Var"ı mutlak olarak geçici şeylere bağlamış zavallı kişi söyleyebilir; halbuki o bu geçicileri geçici kılan "Var" nedir bilmez.. Daha doğrusu bilemez, çünkü geçici var'ı Mutlak saymış, yani Şirk koşmuştur, artık nasıl bilebilir! Mesela Merhamet nedir ona göre, geçici ve akli bir şey, insana özgü, fiil.. Adalet nedir, geçici, akli hatta yok, insana özgü, fiil.. Vb.. O bu durumda nasıl

Ateist, "Olabilirci" Modern Felsefeciler "Big Bang öncesinden -ne demek istedikleri kendilerine belirsizdir- buraya Akıl getiremeyiz" demekle sadece Tanrı'nın Varlığıyla sonuçlanacak bir Yürüyüşü değil, mevcut Felsefe ve Bilime varacak Akıl Yürütmeyi hatta Aklın bile yolunu kestiler! Yol kesmek Manevi yönden olunca, kat be kat Zulümdür; ve Zulüm, hakikatte kişinin  ancak kendi kendine edip bulmasıdır! Bugün bir ot, hap, bir hastalığa rahatsızlığa şifa olabiliyorsa, işte basitçe bu "B-İlim"dir.. nasıl olur da Big Bang öncesinden Akıl buraya gelmez? Fiziki "Fayda" olunca, geliyor fakat, Tanrı'nın Varlığından kendilerine Aklen Manen Fayda sağlayamadıkları için, Tanrı gelemiyor! Gelemeyen O değil, Manevi Körler Yolu! bulamıyor, O'na gidemiyor !

Evrensel, Kozmik, Uzakdoğucu vb depresyondan yeni çıkmış Mutlulukçu arkadaşlar.. "Aynılama" Kaydından ! geçin.. Bir ile Bir-lik arasında Fark var.. Basit bir örnekle: New Age ile Deep House ne kadar "Elektronik Müzik" olsalar da Aynı olmadıkları gibi, Meditasyonla Mürakabe de kesinlikle aynı değildir.. Henüz Uzakdoğu Mutluluğundasınız, Mutlulukla Huzur, Huzur'da olmakla Mutluluk Aynı değildir! Henüz Huzur'a -İslam'a- gelmediniz, Rahman'dan Rahim'e Uzun İnce bir Yolunuz var! Uzakdoğu'dan Mekke'ye Medine'ye Uzun İnce bir yol var! Osho vb ile Aşk Muhabbet Vahdet Allah Ehli arasında çok büyük Fark var! "Her Zıt Farklıdır ama her Farklı Zıt değildir" Muhyiddin İbn Arabi (ks)

O'nun "Var"ı, bizim akılla edindiğimiz yok ve var bilgimizin üzerindedir.. Eğer böyle olmasaydı, bildiğimiz -aslında bilmediğimiz- Var, var olmazdı.. Yani, biz de olmazdık.. Çünkü, "Yok" yoktur, ve "Var" da bildiğimiz var değil! "Yok" gerçek anlamda var olsaydı, bildiğimiz vardan hiç söz edemezdik.. Eğer bildiğimiz var da gerçek anlamda "Var" olsaydı, o zaman, bildiğimiz yoktan da hiç söz edemezdik!.. Fakat o halde bu bilmediğimiz "Şey" nasıl ki, hem var hem yok olabiliyoruz?! Ve o "Yok" olmazken "Var" ki, biz de var olabiliyoruz!.. Bizim bildiğimiz -aslında bilmediğimiz- bu var, hiçbir şeye benzemeyen, başka bir "Var"!.. Ama O bizden ayrı da değil, O'nda balıklar gibiyiz, balık da ne su içinde su gibiyiz, sanki O "Şey" de, bizler de "Şeyler"i !

Kim kendisi dururken, başkasının İmanı hakkında şüpheleniyor, şüpheye düşürüyor, Tekfir ediyorsa, Tekfir edilir, Lanet'e uğrar. Kim de İhlas ile sırf kendi nefsiyle meşgul olursa, işte Mümin odur.. Allahtan bir Nur üzeredir, ölmeden önce ölür, Cennetle, Cemalullahla ferahlanır .

Felsefe'nin bütün Meseleleri toplanıp "Var" ve "Yok"un Huzuruna dönmüşler.. Hep bir ağızdan demişler ki: "Tevbe ettik, Huzurunda toplandık İtiraf ederiz, Ey "Var", Sen'den Azametli Sen'den Yüce bir Mesele yok! Dahi Mesele yok, ancak Sen Varsın!".. Şimdi ben derim ki; Önce Uyku'da tam olarak "Yok" olduğunun bir farkına var! Eğer iş Madde'de, o "Var" dersen de, var Kasap Dükkanı, Morg, Mezarlıkları gez, bak bakalım Bedenin Beynin Madde'nin Can'a ne faydası var! Ekmek Su, Gafletten ibaret Canlılığı, Madde bağımlılığını azalt, azalt da bak bakalım, O Sendeki Ruh Kim'de "Var"!..

Sen bir kimsenin sana veya başkalarına kötü şeyler yapacağını Bilsen, o veya başkası bunu bilemediğinden, mesela onu bu kötülükleri işlemeden hapse koysan, itiraz ederlerdi, hatta sen bile tam da emin olamazdın değil mi?.. Ama Allah'a göre her şey çok çok net! Ve filmi baştan on kere oynatmaya da gerek yoktur! Lakin iyi olalım kötü olalım bizim için bir Açıklama gerekli.. Çünkü biz Ondan bir Ruhuz, bir İnsan olma yaratılışı üzere yaratıldık, Sınırlar var, Lütuf lar var.. İsimleri üzere Yaratıldık, türlü Rızıklar Nasipler var, sorular var cevaplar var, Af var Ceza var, çok çok incelikler var.. Ne O bir şey eksik etti ne de biz etmek isterdik.. Bunları hiç mi hiç düşünmeyen ise aslında zaten Adil Mahkeme de istemez de, işte, ona kalmadı, Allah Adl, hiçbir şey eksik ve kapalı olmayacak.. Ona kalsa Dünya'da istediği cürmü işleyip kafasına göre takılsındı veya "bilmiyor mu bu Tanrı da direkt cehenneme cennete koyaydı" der ama, ona kalmadı işte!.. Öyle bir bil

Quantum'u Batılı Bilim Adamlarının neden anlayamadığını henüz anlayamamış bir sürü Geri Kafalı güya Bilim Meraklısı Zevzek var ve Kıyamet Kopana kadar da anlayamıyacaklarını düşünüyorum.. Zira mesele Bilim'den çıkıyor.. İman değil ama Akli İnanc'a da tamamen ters.. Einstein'ı bile zorlamış bu Quantum Meselesini kısaca şöyle izah edeyim: Altyapı Üstyapı Uyuşmazlığı! Altyapı Üstyapı Uyuşmazlığı! Halbuki Klasik Bilim'e göre ki daha ötesi Bilim'e göre böyle bir şeyin olması İmkan sız! Bilim'in Temeli çöktü, yani anlıyamama olayı Zeka ve Problemin Kompleksliği ile ilgili değil! Bilim Adamlarında bunun şaşkınlığı ve korkusu var.. geniş kitlelerce bunun anlaşılması ve açıklanması da daha zor olduğundan henüz Bilim Meraklıları Uyanabilmiş değil! Allah'ın Kibirlileri Rezil etmesi böyledir! Abartmıyorum, hiç ümit yok! Bilim Temel'den çöktüğünden, Hakikati kabul edemeyen Körlere, binlerce yıldır ne rezillik düşüyorsa yine aynı zavallılıklar düşüyo

Bu Ağacın Tohumunu, Yeryüzünde arama bulamazsın a cancağızım! Ben Anamın Havva, Babamın Adem olduğunu, senin aldandığın o Düşünemeyen Cüzi Aklından, aldatıldığın Uyduruk Tarihinden değil, Külli, Ulvi Akıl'dan, Hakikati Muhammediye'den Okuyorum! Hakikat çok Duru Yalın Apaçık, lakin, Kalbinin Gözüne Şeytan kaçmış, ondan Basit Saf  Düşünemiyorsun cancağızım! Bu Ağacın Tohumunu, Yeryüzünde arama bulamazsın a cancağızım!

Hiç harikulade hal yaşamamış biri büyüklerin menkıbelerini sözlerini hatta Kuran'ı tabi ki Sembolik bulup haddini aşabilir. Yazık, bari hiç tattırılmamış, ama haddini bilip kendini aklıyla birşey zannetmese ya! Mucize'yi geçtim bir Yücelik Hali yaşasa, bakalım o sözleri abartılı bulacak mı, veya acaba kendisi neler neler diyecek! Tasavvuf Büyüklerini aklınca tevil etmek, hatta ayıplamak, Kuran'a Sembolik demek kolay, yaşa bakalım bi, senin durumun şu halde ne olacak!

Bir başarı nasib olur, eline para geçer, yükselirsin, millet seni över, hemen nefsinde, Getirildiğin Makama yakışmıyan bir Büyüklük, Kibir peyda olmaz mı? Hayırlı bir iş ise İmtihandır, daha iyisi daha güzeli var, nefsini gör bil Rabbini gör bil!.. Yok baştan Razı olunmıyan bir iş idi ise, yandı, cehenneme dört şeritli asfalt yol!

Cebrail gelse şöyle yap dese, Peygamber gelse şöyle yapma dese.. Yani Kendisine yapmayı yakıştırmadığı ameli Melek emrediyor, yakıştırdığı amele de Peygamber mani olmaya çalışıyor..

Cemalini gördüğün gibi Celalini de zalimlerin elinde yüzünde suretinde gördün mü? İşte zalimlerin canına acıyıverirsin o zaman ama ne fayda! Cehennem O'nun yanında nerede kaldı..

"Yaşam" biter, "Hayat" devam eder. Hayy!

Vicdan'ın Akılla veya Sosyallikle hiçbir ilgisi yoktur.. o direkt Kalpten zuhur eder.. Kişi onu Akıl ile sonradan perdelerse de bu, Sarhoş olmak gibidir, ayılınca Dert daha şiddetli açığa çıkar. Bu perdeleme Aklı saçmasapan meşguliyetlerle tamamen terke kadar götürür; bu ise Karanlık üstüne Karanlıktır. Hiçbir saçmasapan adet gelenek davranış yoktur ki Merhamet'i görmezden gelebilsin, etkisiz kılabilsin. Yaşam meşguliyeti sona erdiğinde, hiçbir perde Kalp Ateşine engel olamaz; bilene Nur, bilmezlikten gelene Ateş, gayet makul! "Onlar ancak kendi nefislerine zulmediyorlar! Keşke bilselerdi!"

Hesap, Kalp Nurlarını (mesela Vicdan) görmezden gelip, Nefis Karanlıklarına (mesela Menfaat) dalan Ruh'dan sorulur. Hüküm de Ruh'a verilir.. fakat o, Kaynağından (Min ruhi) Asli Kutsiyete sahip Münezzeh olduğundan, Ceza, Kalpte, Nefiste açığa çıkar.. Mesela; Kalp Katılığı-Karanlığı, Nefsin Vehim etmesi gibi..

Bir Zikir Kelimesini çokça tekrarlayıp hepsini Kalpten söyleyemezsen de, onu Tespih etmeye başlarkenki "Niyet"in, onun her tekrarını Allah Katında makbul kılar. Niyet'in nedir?..

Eseriyle, "oluş-her şey", Tüm İsimleri ile, Senin ile, Sitemi Rahmeti ile Yakın olan, Kendi ile de daha Yakın.. Bu ikisi de bir olmadı mı şimdi?..

Sabrın yoksa, Acelen varsa, yani Tedirginsen, Huzur'da değilsen, "Zaman", vardır.. Felsefe'de veya Fizik'te aranan Zaman nedir ki?.. "Perdeler kalksa Yakinim artmaz" diyen Kullar için, dün geçti bugün de geçti, yarın da geçti, ondan sonraki de ondan sonraki de... Eh kaldır şu Zaman Perdesini de bak bakalım bi?..

Celalini bilmeyen Cemalini göremez. Ne Aşk bilir yani Naz bilir, ne Muhabbet bilir, ne de hesap bilir.. Sadece şeriat'e bağlı olmakla olmaz, çünkü o şeriatle kendi nefsine yan çıkar, zekatı tam hesap eder, fazladan Canını vermez.. Farz der, Nafile demez.. dese de Nafile'den Sevaptan başka bişey çıkarmaz.. Allah hepimizi candan eksiltmeyle imtihan eder ama, niyetler, nazlar, istekler başka.. Pervane olmadan, Canı başı Aşk kokmadan, olmaz.. O, yalnız O.. O olmadan ne olmuş..

Bilmeyene Hayal, bilene Kadiriyetidir.. Mucize'yi görsen gözlerini ovuşturup Hayal mi dersin, halbuki o, Hakk'tır.. Buna göre anla ki, Ahirette 'Diriliş Maddi olmayacak, Bedenlenme yok' diyen, ancak laf ebeliği yapmıştır, Cahilliğini ortaya koymuştur.. Şu da var: Vehim, Hayal veya Batıl, Batıl olmaklığıyla Hakk'tır.. Kendi başlarına değil.. Misal, Allah'ın Mülkünü sahiplenirsen, Rabblik iddia edersen, Allah'dan başkasına dayanırsan, seni de mülkünü de sarıldıklarını da Hayal Vehim Batıl yapar, savurur atar.. O'na bundan hiç zeval gelmez.. Bazen de sana bir Rüya Hayal gösterir ki, gerçek dediğin, o Rüya yanında Hayal kalır.. Her şeyin dayandığı Asıl O'dur, ne Rüyası ne Hayali vs.. Ben şimdi bunları anlattım ama şahdamarından yakın olan O anlatmadıktan sonra bunlar sana tabi hayal vehim.. O sana Kendini göstermeden, hayal ne gerçek ne bilmezsin.. O halde laf ebeliği yapma..

Biz İlahlıyız, O İlahlı değil.. Biz hiç O'nsuz olmadık, olamayız.. O'nun bir rabbi yok, Tek idi, yine Tek'dir. O'ndan başkası yoktur ki yalnızlık diye bir şey olsun, O'nunla yalnız-halvet-kurbet olmak dışında.. İşte Hakikate göre Yalnızlık sadece Gafletten ibarettir..

Hal bakımından Said Şaki olmak başka, Hüküm bakımından Said Şaki olmak başka.. Hakikat'de Şaki olmıyan yoktur, Allah Hidayet eder.. Hal bakımından Said ve Şaki olmıyan yoktur, sadece Şaki sadece Said olan da yoktur.. Kalp Halden Hale inkılap eder; Eminlik (Mutlak, Garanti) yoktur.. Hüküm bakımından ise her şey Adalet üzere bir Kaderledir.. Cennetlik Cehenneme, Cehennemlik Cennete girmez.. Allah'ın Bilgisi ile Hükmü de farklıdır.. Kader Sırrınca, Cehenneme giren, Adalet üzere kendi girmiştir, bunun Bilinmesine rağmen yaratılması ile şimdi Hükümle açığa çıkarılması arasında Allah Katında bir fark yoktur.. Ki onlar ancak kendi kendilerine zulmederler.. Cennet'e giren ise yine Adalet üzere, lakin Cennet Allah Lütfundan ibarettir, kimse onu kendi nefsiyle elde edemez.. Şu da bilinmeli ki Said-Şaki olma, İsimlere değil Müsemma'ya, yani Zat'a ilişkindir.. Kader Sırrı, aynı şekilde Zat'a ilişkindir.. Yani İsimler kendi başlarına Mutlak olmayıp, Zat'a il

Kendine Fayda kaydıyla doğan İman, Hakk'a İman değildir. Mertebe aldırmaz. İlk ağır İmtihanda, ilk Celali Tecellide, dağılır bozulur gider. Zaten o aslında İman da değildi, belki o nefsine iman etmişti, işler bozulunca da kabahati Rabbinde görecek değildi ya.. Fazla Naz Aşık usandırır derler ya, yalan, işin aslı Menfaatin girdiği hangi şey bozulmaz.. Pervanelere, ölmeden önce ölenlere, yani Tasavvuf Ehline dil uzatanlar bu açıdan münafıklar gibidirler, İmanlarından emin olunm az; faydayı zararı insanlardan bildiklerinden, Hakk ile değil Halkla meşgul olurlar, veya şeytanla.. Yüzleri Allah'a dönmez, ölmeden önce ölemezler, 'Sen'den Sana sığındım' diyemezler, Halvet'e girmezler, Bir olamazlar, Vahdet Şarabı içip sarhoş olamazlar, Haram olur Şirk olur!.. Şu var ki Allah Hakkın ta Kendisi olduğundan dilde de olsa İman müslüman kafir her nefis sahibine Hakk Katından bir Lütuf olarak yine Faydalıdır.. Hakk olmadan İman olmaz çünkü, Aşk olmaz, Vahdet olmaz

Bilmekliği Yaratan olmasa kim ne bilecek, sen Bilen'e bak.

Ses söz arama, bak bakalım her şey Allah demiyor mu..

Kendisinden sorasın diye, cahil yaratmış; öğrenmeyecek misin?.. Kendisini Hatırla diye, unutkan yapmış; Zikretmeyecek misin?.. Kendisinden isteyesin diye, fakir yaratmış; O'ndan istemeyecek misin?.. Kulu olasın diye yaratmış, özgürlük mü isteyeceksin!.. Dost olasın diye yaratmış, düşman mı olacaksın!.. Kendini vermek için yaratmış, almayacak mısın!..

Mesela; "Düşünmek", senin bir fiilindir.. "Düşünen" ise, senin Sıfatındır.. Düşünmediğinde, bu Sıfat senden gitmediği gibi, düşündüğünde de Zatında bir değişme olmaz.. Fiilin, Sıfatını değiştirmediği gibi, Zatını da değiştirmez.. Ve, bu senin Sıfatlarından sadece bir Sıfat, Fiillerinden sadece bir Fiildir; yani Sen Ruhunda-Zatında bunlar olmadığın gibi, Sıfatın Fiilin de sadece bu değildir.. Bu sözlerin yeri "Nefsini Bilen Rabbini Bilir", "Kendi Ruhumdan üfledim", "Kendi Sure tinde Yarattı" Manaları-Hakikatleri arasındadır; O'na Nispetle.. Sen kanlı canlı bir Misal'sin, O'nun benzettiği! "Zaman" dersen, O'na nispetle yoktur, çünkü hiç değişmedi.. Yine O'na nispetle, yoktun, ve Varlığın O'nda bir şey değiştirmedi, yoksun.. Ve Varsın, yine O'na nispetle ! ; Şükret.. Ve haddini yerini bilirsen, Evvel'de, Elest Bezminde, Rabbimizsin dediğin gibi Ahir'de de yine Rabbimizsin dersin, y

"Gerçek Hayat Ahiret Hayatıdır" buyuruluyor.. Dünya'da sevinenler gamlananlar, halden hale girenler, hayal kuranlar.. daha birşey görmediniz sayın!.. Dünya'ya saplananlar, küçük düşünür!.. Bir kere yoktan Hayat'a geldiniz ya! Size Hayat verenin Büyüklüğünü, Ahiret'i düşünün, büyük düşünün de küçük düşmeyin!

Şurdan sağa doğru git, Bir'e çıkarsın.. Şurdan sola doğru git, Bir'e çıkarsın.. Burada her yol, Bir'e çıkar. Fakat O Bir nedir, ne suret putuna tapanlar bildi, ne batın putuna.

Ömürler boyu yalvarmaya değecek Sevgilinin bir tebessümü için çok kısa kısa sürünüyoruz.. bence bunun için şükretme! Ömürler boyu dediğime de takılma!