Kurtuluş Savaşı Hayali Düşmanlara karşı verilmedi.. Her Kötü'ye kendi cinsinden bir iyi karşılık vardır.. Siyasetçiyse siyasetçi, savaşçıysa savaşçı.. Her işin bir Ehli vardır.. Bilmediği işe karışmak her devirde kötüdür.. Ve bir Kader var, Hükmünü her halde icra eder, ne iyi ne kötü, önüne geçilmez..

Şuhudu, Merhameti Şefkati üzere olan, Allah'ı niye Kullarından Tenzih etsin.. Hiç şüphesiz Kul öyle bir Şefkat ve Merhamet Sahibi olamaz.. Sabrı da Allah'dan olmaz ise! Hakk'ın her işi tecellisi yerli yerincedir, Sen O'nu Kendi Nefsinden Tenzih et! Esma ve Sıfatlar, Zatı Uluhiyetini gerektirir! Şimdi hiç şüphe yok ki İsmi Sıfatı Zatının Aynıdır..

Vahdet-i Vücud, Allah'ı hiçbir türlü unutamayacağın, hiçbir şeyden gaflet edemeyeceğin bir şekilde Müşahede Huzuruna erişmen demektir.

Nefsini bilmeyen İnsan kendisini kısıtlamanın kendi Hayrına olduğunu "İdrak" edemez. Nefsini gerçekten bilmek, kendi Varlığında Çelişme, Çözülme ve Yarılma'yı gerektirir. Bu bilme çabası Hakikatli olursa, Fayda ve Zarar mütalasını yani Nefsinin Köleliğinden kurtulmayı, varlığının Sınırlarını aşmayı Hediye verir; olmazsa, kişi her fırsatta kendi Faydasına ve Zararına göre hareket ederek Serbestlik yollarını bulacağından, yani Haramı Helal Helali Haram edeceğinden Nefsini bilemez ve onu tümüyle Kendisi zanneder; kendisi zannından kurtulmak şöyle dursun onu Sahip, Rabb, İlah edinmiş olur.. Halbuki o hiçbir şekilde Fayda ve Zarar'dan da yakasını kurtaramayacaktır. Görmez misin; Tabiatın Sen istemesen de Acıkır veya Cinsel birleşme ister.. Ve Sen her şeyi yemezsin, herkesle de Birleşmezsin.. Görmez misin; Sen her Faydalıyı istersin ve Zararlıdan kaçınırsın.. ama neyin Faydana neyin Zararına olduğunu bilmezsin.. Ve ne kadar istesen de her istediğin olmaz, ve ne kadar kaçıns

Bazılarımız O'nu bilmese de, O'nun hepimizi bildiği çok açıktır.

Aşık Veli, Hal gerektirirse, Kuluna Merhamet etsin Helak etmesin için, Kulunun Yüzüne karşı, gözünün içinden Allah'a yalvarır..

Kafir ve Zalimler Müslümanların casusları gibidir; fakat münafıklıkları, kendi aleyhlerine Müslümanların lehine çalıştıklarını anlamalarına imkan vermez.

Min Ruhi olmadan, Ömer değil Hz Ömer, Putperest Ömer dahi olamazdı.. Sen şimdi O Ruh nedir düşün.. Cennet de Cehennem de O Ruh'dan (Min Ruhi) sorulur; Amel'den değil.. O Ruh olmadan ne Hayat vardır ne Mana ne Rahmet!.. Kedi Köpek de O Ruh'dan ama, sorulmaz onlara hiç Kendilerinden!..

Hakikat'de Madensel Ruh, Bitkisel Ruh, Hayvani Ruh vb diye ayrı ayrı Ruhlar yoktur.. Aynı Ruhun Farklı Mertebeleri Anlatılmak için böyle söylenmiştir.. Yani Şeytan'ın Ruhu Meleklerin Ruhu filan diye bir çok ayrı ayrı Özler, Ruhlar değil, her Mahluk Tek Bir Ruh'un (Min Ruhi) Mertebelerinin bir Tecellisi Eseri olan ayrı ayrı Varlıklardır.. Taş'da Bitki'de bu Ruh'un bazı Mertebeleri keskin ayrılmış olarak Tecelli etmişken, Hayvan Melek Cin daha çok Mertebeyi Toplayan Varlıklar olarak, Nihayet İnsan ise bütün Mertebeleri Toplaması Sebebiyle Kendi Ruhum'dan denmeye en layık bir Mahluk olarak, Aynı Ruh'un (Min Ruhi) en büyük Tecellisi bir Varlık olmuştur.. Yoksa Manasız bir İnsan değil Taş bulunmadığı gibi Ruhsuz bir İnsan da yoktur.. Mecaz-Hakikat deyip insanları aşağılarken, dikkat et düştüğün ayrılığa.. Lakin her Mahlukta olduğu gibi Gaflet, Kendinden haberdar olmayış İnsan'da da Mevcuttur.. Kimi beşikte bundan haberdardır İsa (as) gibi, kimi Mezara Ken

İnsan'ı yok beşerdi yok hayvandı yok şucuydu bucuydu, kategorilere ayıra ayıra, böle böle, parça pinçik yapıp, Kim'e karşı Perde sarınıyorsun üstüne, ben demeyeyim, sen anla..

Görünmeyen bir su damlasının bu boyuta bu Surete bu sürede gelişini gerçekten iyice düşünen İnsanın herhangi bir şeyi İmkansız görmesi ve İlahi görememesi, İlminin değil Aklının Zayıflığındandır.. İnkar ise psikolojiktir (Benlik-Ego)..

Veli'de görünene "Keramet", Peygamber'de görünenine "Mucize" denir.. "Hokus Pokus" da, Sihirbaz'ların kullandığı göz yanılsamalarına, el çabukluğuna derler! Hakk'ın Mucize'sine Hokus Pokus benzetmesi yapana ise, "Seviyesiz", "Edepsiz" denir! Mucize öyle "hokus pokus" benzetmesi yaparak geçilecek bir mesele de değildir! Edepsiz ve Seviyesiz Cahile göre ise elbette Hakk da Mucize de Komik Basit şeylerdir; o Evrime İnanır çünkü, Bilimseldir o!

Haram'ın azı Haram değil ise Ateş'in azı da çok can yakmaz, arada bir çakmağa tut parmağını; Acı da bir Zevk verir sonuçta.. Ben bu Felsefecilerin Akıl ve Şeriat (Nebevi Bilgi) ayrımına bir anlam veremiyorum, aşırı Zeki olsalar gerek..

Hz Peygamber "Ben de bir Beşerim" buyurduktan sonra Beşeriyet "Karanlığı" Melekler gibi senin Gözünde demektir ya Hu; "Beşer"de değil ki neyi Tenzih edip neyi neye göre Kötüleyici oluyorsun onu?!.. Göre'n ne şimdi senin de, doğruyu iyiyi huzuru görebil?.. Hep bunlar Felsefe kafası! Onlara hidayet geldiği zaman insanların inanmalarına, “Allah, beşer bir resûl mü gönderdi?” demelerinden başka bir şey mani olmadı. İsra 94

Hiçbir şey kendiliğinde Çirkin, Kötü, Haram, Vehim-Hayal, Noksan, Batıl değildir.. Nasıl olsun, hiçbir şeyin Hakk'tan Gayrı vücudu yoktur.. Şu var ki Ateş bedenine Nispetle, Çirkin beğeniye Nispetle, Batıl Haram Allah'ın Rızasına Nispetle! Dikkat et, Tenzih dahi, sana Nispetle, bazen Küfür bazen Hak olabilir! Halbuki o Kendiliğinde Kötü olmaz! Çok kere aktardık, Zina ve Cima Aynı Fiildir! Sen örnekleri çoğaltabilir, daha doğru ifade edebilirsin.. O halde Nispetleri Doğru kurduktan sonra, Hakk'a olan Nispetin de Sahih olur, ve Perde kalmaz!.. Varlık Vücud bakımından ise zaten hiçbir şeyin kendiliğinde Vücudu yoktur ki Hakk'ın Zatı Ruhu Vücudu Tecellisi artık ne dersen Sana herhangi bir şekilde Uzak olsun, Perdeli olsun! Bilakis Yakından da ötedir! Sesini çok yükseltmemeni nasihat ederim, her şeyin yeri belli, Uzaklık ve Perde senin Cehaletinde!

Kedi, köpek gibi kendini kullandırtmaz.. Onun için mi nankör demişler.. Kedi'deki Marifetleri saymakla bitmez..

Kulluk bir Ömür, her An'dır..

Akılsızca bir şey yok; Aklı Aşan olduğu ise muhakkak..

Bedenin elleri kolları bacakları var diye zannetme ki Ruhunun elleri kolları bacakları var.. Parçan yok; Bir tanesin Sen.. Endişe etme sana el ayak da O'dur!

"Ben de sizin gibi bir beşerim" buyurduktan sonra, Beşeriyet "Karanlığı" artık senin gözündedir, Beşer'de değil! "De ki: Ben de sizin gibi bir beşerim.." Fussilet 6 Onlara hidayet geldiği zaman insanların inanmalarına, “Allah, beşer bir resûl mü gönderdi?” demelerinden başka bir şey mani olmadı. İsra 94 "..Ve onları sana bakar görürsün ve onlar görmezler." Araf 198

Bize göre "İnsan" tek bir mana tek bir bütündür.. Bir şey bir yerde bitip bir yerde başlamayacak kadar kestirilemez bir birlik halinde!.. Çocuk da bir Kocaman adam da!

Kendi kendine başkasıyla konuşur gibi konuşup görüşüp aynı bu oyunu oynar kendi kendine de zevk edebilirdi.. Ama işte O, öyle yapmadı!; Ruhundan üfledi.. Kendinden, başkasını, ; istedi!.. İkram etti, Lütfetti! Zevk ki bir ihtiyaç değildir, bize ihtiyacı olmadığı gibi! Fakat O Allah ki O Allah! Aah ah!

Esma'nın birliği, çoklukları yanında ancak Zatın birliği ile vardır.. Zat ve Esması demek zorunda kalırız çünkü Duyma ve Görme birbirinden farklı tecelli eder.. Lakin kendi başlarına varlıkları yoktur denemeyecek kadar da kendi başlarına varlıkları yoktur.. Onun için İlmi Zatının aynı buyurmuşlardır.. Duyma ve Görme aynı zamanda Kuvvet'dir diyebilir miyiz?.. Allah neye güç yetiremez ki bu nitelikleri Kuvvet ile birleyelim!.. Şüphesiz ki nispetler bize göredir ve bu bize göre İkramdır, Zenginliktir! Aşk da öyle, bizi Aşık etti Kendini Maşuk, bu İkilikten Kavuşmanın, Birliğin Zevki Neşesi yerine geldi!

"ve nefahtu fihi min ruhi" Ayetinde, "..Ruh üflediğimde.." değil, "..Ruhumdan Ruh üflediğimde.." değil, "..Kendi Ruhumdan üflediğimde.." buyuruluyor.. Kelimelerden Medet umuyorsun ya, işte Kelimelerden Medet sana!.. Bir de neye kısmına dikkatini çekelim.. "fihi" : İçine.. Neyin içine? Tesviye edilmiş Toprağın içine!.. Ruh'a Ruh üflenmez, zira içi de yoktur!.. Nefsinin içine Ruh üflediğimde de buyurulmaz.. He sen buyurursan başka paşam!.. "Can" ise zaten Beden'in Canlılığıdır, kertenkelenin kopan kuyruğunda kalan Can'lılık gibi.. Bu üflemenin örneğine başka bir Ayet'den Hazretin anlatımıyla işaret edelim: "..Allah Hz. İsa hakkında şöyle demiştir: 'Topraktan kuş sureti yarattığında..' Kast edilen yaratılış suretidir. 'O da Allah'ın izniyle kuş olurdu.' Burada Allah sureti yaratılmışa izafe ederken onun kuş oluşunu da Hakka izafe etmiştir. Seni yaratması hakkında ise şöyle demiştir: '

Aşk olmadan ne Hal olur ne İlim.. Lakin İlim olmazsa Hal ve Aşk, Gaflet ve Şımarıklıktan öteye geçmez..

Senden bana benden sana, kendimizden kendimize, insandan insana, biz engel olmadığımız sürece iyilik eden, öğreten, kemal veren O'dur!.. Biz O'na nasıl engel olabiliriz ki? Tanımazlıktan gelerek! İnsan O'nun dürtüşlerine aldırış etmeye etmeye bilmezlikten hatırlamazlıktan gele gele Cehennemin dibine iner.. O zaman O Perdesini indirip Yüzünü göstermez olur; çünkü oyunu bozulmuş olur! Emin ol Mızıkçı kesinlikle biziz! O'nun küsmesi de işte böyle olur! Halbuki bizim Yaramazlığımızdan Küsmelerimizden hiçbir Hayır gelmez, Kin Kibir Savaş doğarken, O'nun Oyunbozanlığından bile Aşk gelir, Bilgelik gelir, sırf Hayır gelir! Sen O'nu bir de Ahirette gör! Sen O'nu O'ndan sormuş ölülere sor! İşi gücü aşkı Dünya olan Yaramazlara sorma, bilmezlikten tanımazlıktan gelir onlar! Perdeden başka bir şey inmez onlara! Sen O'nu Muhammed'den (as) sor! Ben O'nu O'ndan daha tanıyanını görmedim!

Ya Kafir gördün ya Mümin.. Ya Halife gördün ya Hayvan.. Ya Şeytan gördün ya Melek.. Sen şimdi "İnsan"ı gördün mü zannedersin?! İnsan'ı görmeden Hakk'ı göremezsin, Hakk'ı görmeden İnsan'ı göremezsin!

"İnsan" diye taş, bitki, hayvan, beşer hepsini de tekil olarak kuşatan yani Hakk'ın Sureti'nin Halifesi olan Külli Mana'ya derler.. "Ben de sizin gibi bir beşerim".. Yine belki anlamayacaksın ama, dereceler farketmez; Çünkü Mertebesinde bütün beşerler (Ademoğulları) "İnsan", Hayvanlar dahi Halife'dir!.. Hayvan vardır seni Cennet'e Cehennem'e girdirir; halbuki hiçbir Hayvan Kafir değilken Allah Hakikati İnkar eden "İnsanlara" Hayvan'dan daha aşağı buyurmuştur; Neden? En yetkin Halife olan "İnsan" olarak yaratıldıkları için, ne olacak!.. Yoksa hangi Hayvan'a bu şekilde yüksekten Hitap etmiş, hani?! Yaratmazdı bile! İnsan-ı Kamil, ortada "İnsan" olmasaydı, Kamil olamazdı dikkat et.. Şu da var ki İnsan'ların Ruh'u (Min Ruhi!) olmasaydı "İnsan" da olmazdı! Şimdi sen bundan başka Külli bir Mana İddia ediyorsan bu Mana'dan aşağıda bir Mana'ya işaret ettiğini bil.. Yok bu Mana&

Hiçbir insan yoktur ki bu dünyada iyilikten ve kötülükten nasibini almamış, almayacak olsun.. Bilmişlerin "Kader" hakkında Tedbir'den, bir de üstüne Akıl'dan bahsetmeleri ne kadar da acıklı!

Melik nedir? Ve Melik kimdir? İkisi de bilinmek icab eder.. Çünkü ya Sahibini bilmiyor olursun, ya Sahipleniyor olursun..

Eğer Kuran'dan konuşuyorsan Kuran Apaçıktır.. Lakin Sen, kapalı bir kutusun, toplaman ve açılman gerek, ikisi aynı anda bulunman gerek! Mesela "Ruh"? Vahyi mi kastediyorsun? Meleğimi kastediyorsun! İnsan'ı mı kastediyorsun! Ben'i mi! Zat'ı mı kastediyorsun! Nur'u mu kastediyorsun!.. Ahmaklar gibi tartışmaya açmak değil, ne diyorum ben diye ayrıca açman gerek! Toplayamazsan açamazsın! Hepsi yerli yerince bulunman gerek! Yoksa kendini kandıran şeytansın! Hepsi yerinde açmazsan da toplayamazsın! Düğmeleri aşağıdan yukarı mı bağlayacaksın? Yoksa yukarıdan aşağı mı? Rastgele mi! Çocuksun ama büyük sorumluluk! İsimden bahsediyordun? Enel Hakk! Hani Hakk! Açık olduğunu zannedersin lakin Kuran değilsin! Sanki Allah'a bulaşık bırakıyorsun; yıkasın! Oldu! Apaçık değilsin çünkü sen!

Sen melekelerinde bir an zaaf hissetsen kıyameti koparansın!.. Onun için Melekler'i melekelerin yapmışsın.. Hayırlı olsun Hakikat Mecaz değiş tokuşun.. Aslında değil Meleke, ve Melek, İsim bile bırakmaman gerekirdi ya! Neyse..

"Kuran'da Mecaz'lar vardır siz cahiller Hakikatini anlamıyorsunuz" diyen kimseler, şimdi "Onlar hayvan gibidirler hatta daha aşağı" gibi Ayetlerdeki Mecaz'ı "Evrim", "İnsansı" diyerek Hakikat yerine koymaya çalışıyor! Çelişkinin bu kadarı!

O'nun Muradı olan İkilik Mübarektir ve Yücedir.. İnsanların Zannettiği ise İkilik de olsa Teklik de olsa! Şirk'tir..

Her şey "OL"muştur! Her halinde de "OL"maktadır! "Oluş-mak-ta" değil!.. Yani, hiçbir türlü Evrim söz konusu değildir, her Kare kendi başına Mükemmel ve her Kare Önce ve Sonra kaydı olmaksızın Zamansız bir Taayyün ve Tespit ile Ezel'de Hükme bağlanmış olarak açığa çıkmaktadır! Sonradan oluşan değil bir bütünün An be An mükemmel olarak açığa çıkışı söz konusudur! İsa (as) bebek iken konuşması, her Beşer gibi Allah'dan bir Ruh olduğu Sırrı Perdesinin ondan o vakitte kaldırıldığından olmuştur! Oluşmuş bir şekilde değil! Keza çamurdan yaptığı kuş heykelinin bir anda canlanıp uçması da, Evrimle olmamıştır a Hakikati Zorlayan ve Daraltan! Adem'in (as) yaratılması da aynı öyle Rabbin'den "OL"muştur, Oluşmuş değil! A Alim geçinen Zavallı, Hakikat bunlar, Mecaz ise ağzında gevelediğin ve bir türlü Bütüne bağlanamayan saçma sapan yorumların! Evrim geçirmeyip Berzah'ta olduğunun farkında olmayan da Sensin! Bu seslenişteki sertlik senin ah

Düşüncelere dalıp gidiyor bedenini unutuyorsun, Müzikle de kendinden geçiyorsun.. Düşünce'den ve Müzik'den vb böylece fena bulabiliyorsun.. Ya Varlık'ta?.. Varlık'la Fena bulabiliyor musun!.. Yani Varlık'da Beka bulabiliyor musun!

Vahdet-i Vücud nasıl bazıları tarafından tam anlaşılamıyor ise, Aklın Yolu Bir olduğu da öyle anlaşılamıyor.. Aristoteles'in Yolu da kesinlikle Bir'e çıkmıştır.. Çünkü İş İki'ye kalmaz ki Bir'e çıkmasın!.. Elbette ki bu Kemal Resul ve Nebilerdeki Kemal değildir! Çünkü onlardaki Kemal Fikirlerinden gelmediği gibi, Akıllarından da gelmemiş, Vücud'dan gelmiştir! Ve gerçek şu ki, sayısız Felsefeci'de görüldüğü gibi Fikirler ve Nefisler O Yola perde olmuştur; Akıl değil!

Fiili Dua'nın kabulu Tevekkül'ün içinde sırlanmıştır.. bunlar ayrıymış gibi rezalet etme.. Fiili Dua senin Tevekkülü bırakıp sebeplere gözünü dikmen değildir.. Namaz kılacaksan seni uyandırması.. çalışacaksan güç kuvvet vermesi, işleri kolay kılmasıdır.. Yani sen Tevekkül'e ermiştin de cüzi iraden kalkmıştı, şimdi onu kullanacaksın!; öyle değil!.. Belki şimdi onu gerçekten tüketip, Tevekkül'ün ne demek olduğunu anlama fırsatı açıldı!

İtiraz eden kalmayınca, herkes kabul edince, kendine ne anlatacaksın.

Etrafında dönenenleri boş çevirme Allahım.

Sen Esma değilsin ama hepsi de Sen'in üstünde görünmüyor mu.. "Kendi Sureti üzere yarattı".. Kendiliği, Zat ve Esma ilişkisini böylece kendin üzerinden anlayabilirsin.. Zatını da, yine Sen'in Zatından, "Min Ruhi" Sırrından anlarsın.. Yani hep "Vahdet" ile..

Hatrına Ayet getirirsen Muhabbet kilidini açarsın.

"Allah'ın Rahmeti her şeyi kuşatmıştır".. Öyle olmasaydı, dinli dinsiz bir kerecik olsun rahat nefes alamazdı.. Konuları bu kuşatıcılıkta göremeyen neyi hangi çapta görüp kuşatsın!.. Dağ Taş anlıyor da Kafir mi anlamıyor?.. Mecaz senin babandır afedersin; cahil! Anlayabilirsen, mesele Şımarma meselesi, Derin bir Şımarıklık Sarhoşluğu! Onun için kimisi azıcık sıkışınca kimisi ölünce uyanır gaflet uykusundan!

Çocuklar hani "açıl susam açıl" gibi veya hiç anlamsız "sihirli kelimeler" düşünürler.. Hayali Hazine'leri açmak için Hayalden Kelime Anahtarları.. Büyüdükçe bu Anahtarlar değişse de Aranan hep aynı Hazine.. Kelime'ler Mana'dan geldikleri için Mana Hazinesinin Anahtarlarıdırlar; açmak için saçma sapan değil Manalı düşünüp konuşmak gerek.. Mana ise illa Bir şeyin Manasıdır.. Çünkü bin de birdir.. Mana'yı Bulana Tek ve Bir Hazine vardır.. O Hazine'den haberli olmayanın, elinde sayısız anahtar, hangisi açacak bulamaz, hiçbiri de birine uymuyor.. Kaldı ki Hazine'nin ne hayali ne maddi bir anahtarı da yok; Anahtarı da Açacak olanı da Açılacak da Hazinenin Kendisi! Şimdi Hayali anahtarları hazineleri bırakıp O'na Müracat etmek lazım!

Yar, Yaratıcı, Yara, Yardım..

Hiç geçmiyor ki Yar'ime merhem arayayım.

Henüz Ölmediği halde -yani ortada deney-gözlem olmadığı halde- Öleceğine-Yok olacağına Aklen (!) Bilimsel olarak (!) kesin İnanmış (!) adam, Ölmeyeceğine İnanan kimseye Aklını kullanmıyor, İnanıyor Cahil diyor! Yani böyle bir Bilim Adamı yahut Felsefeci geçmiş zamanlarda muhtemelen Ölen bedeni soğuyan Sevgilisini Pişirmeyi Ateşe atmayı istemiştir!.. Cahilin İnancının sarsılması -ateist veya felsefeci olması- bu seviyedendir; Hormonları tüplerde gördüğünde Duygu'nun Yokluğuna Hükmetmek gibi (!), yahut H2O dendiğinde Su'yu anladığını zannetmek gibi bir seviye! Hani Fakir'in Kibri gibi! Zengin olsa ne fayda! Allahım Ahmakların Zulmünden koru..

"Tanrı"ya İnanan bir Felsefeci, İnsan'a varlık vermesi sebebinin Akli olamayacağından ötürü, gittiği Yolun Yanlış ve Kısır-Döngü olduğunu anlamayacak kadar Ahmak olabilir mi.. Böyle bir Felsefeci'nin "Tasavvuf" hakkında görüşü düşüncesi ne olabilir ki!

"Sırf "Melekeler"dir asli varlıkları yoktur" deyip, Melekler'e İnanamamanın (!) nesi "Akli"!.. Aklı almıyor Gözü görmüyor diye "Tanrı"yı İnkar eden Cahil'den farkı ne! Putperest neden nasıl somutlaştırırsa, böyle İddia eden Felsefeci de aynı şekilde soyutlaştırır! Fark ne! "Kibir" Fakir'de de aynı Zengin'de de aynı olduğu gibi!

Deist, "Hakikat" İddiası ile ortaya çıktığında bu onun Peygamberliği Reddi sebebiyle kendisiyle Çelişmesi demektir.. Herhangi bir Hakikatsizlik İddiası ise, yine "Hakikat"i İddia etmek anlamına geleceğinden bu da "Hakikat" ile Çelişmek olacaktır.. Lakin Deist'in durumu daha kötüdür, çünkü Çelişkisi kendisinin "Tanrı" İnancını da ortadan kaldırır..

O'ndan Gayrı Mazlumlar yoktur! Onları Yaratmakla Mazlumlarla aynı Kaderi paylaşmış, Yok sayılmıştır! "..Allah ve Resulüne Eziyet ederler.." Kendisine yapılan Kötülüğe O'ndan daha Sabırlısı yoktur.. Olur ki Mazlum eline güç geçtiğinde Zalimlere karışıverir!.. Allah ise Mutlak güç sahibidir, asla Zulmetmez!

Hiçbir Küfür, Şirk, Mazeret yoktur ki O'nun Hakikatlerini örtebilsin.. Nasıl Doğruluktan şaşsınlar, nasıl Sapıtsınlar, Aşıklarına Kefil ve Diyet bizZat Kendisi olmuştur!

Ameller, Kalplerde saklı İyiliğe ulaşamaz.. Çünkü biri Fiil öbürü Sıfat, hatta Zat'tır.. İyiliğin Fena'sı mümkün değildir (Sana gelen bütün iyilikler Allah'tandır) ; Perdelenme ise her şeyde mümkün olabilir..

Benlik sahibinin, kendi kendisinden hesap sorup kendisini cezalandıracağı bir Yaratılış üzere bulunduğundan haberi yoktur; yani en büyük Tuzak ve Düşmanı olan Kendi Nefsinden haberi yoktur!.. Halbuki o, Vicdan'ından da öte, Özünde Allah'tan bir Ruh'tur (Min Ruhi) ! Onun için hesap günü Kafirlerin uğrayacağı Hüsran gibi bir Hüsran Dünya'da yaşanmamıştır..

Kötülerin Akibetini sen Dünya'da gör, Ahiret'e bırakma.. Hainleri düşün mesela; Dostunu Düşman'a değişen, Düşmanından nasıl Emin olabilir? Yani Kendinden! "Menfaat"in Hainliğine, Kendi Nefsinin Kendisini düşürdüğü Tuzağa bak!

Sen Dünya'ya müptelasın ve mahkum zavallı kölesisin; ne Hürriyeti? Hiçbir zaman hür olmadın, bu şekilde zaten olamazsın.. çünkü sen zaten Hür bir varlık değilsin ki!.. Başta Nefsine, Kendi Kendine mahkumsun, ve Alem'e, elaleme Muhtaçsın! Ne Hürriyeti! Hayal Perest!

Allah'ın İzni mi seni daraltıyor?! Ne Kafir İman'a engel olabilir ne de Müslüman Küfür'e! İman da var olacak, Küfür de! Ne Kafir Mümini yok edebilir ne Mümin Kafiri yok edebilir.. Kafir de şüphe edecek, Müslüman da! Müslüman Kafir olur, Kafir Müslüman! Hüküm Allah'ın! İstisna ise O Allah'ın Ehli! Onlar nefislerini kendilerini Yok etmekle meşgul oldular! Küfrü de Gaybı da aştılar gerçekten Şehadet'e, Vahdet'e, Beka'ya erdiler!

Nefs köpek gibidir usanmadan havlar ve ısırır da.. Onunla Cihad'dan nice ganimetler vardır İnsan'a.. Sabrı ve Azmi talim edersin.. Kalbin pınar gözeleri açılır.. O zaman onun musallatı Arı'nın etrafında dolanmasına benzer, debelenirsen sokar, rahat olursan yani hareketlenmezsen, aradığını bulamayınca gidiverir.. Akıllı olmazsan en kötüsü, debelendikçe şeytanın işi ele almasıdır.. onun "vantrologluğuna" kendi kendine konuşuyormuşsun gibi kanarsın da, seni seninle aldatır.. Nefsi bilmeden olmaz!..

"Allah'ım Muhammed'e Rahmet et" diye diye uyuyan Rahmet'le uyanır.

Nefsin sana Seslendiğinde, Yüzün nereye dönüyor..

Akıl Bir'e varmıyorsa, Akıl denmez ona.. Felsefe dediğin geviş getirmekten ibaret olur.. Tasavvuf'dan gayrı yol gitmek Aklın Şirki değil de ne oldu şimdi; Aklın varsa söyle!

Zevk vermese kim ne İsteyecekti.. Acı vermese kim ne Soracaktı.. Celali Cemali Bir etmeyenin Yüzü yok!

Ruhları Dünya'ya indirerek, Ayrılığı, Gerçek Yaşam'ın nasıl olması gerektiğini, olmaması gerekenleri, Sevgisini, Saygısını, Hasreti Aşkı, Tek Rabb-İlah Kendisi olduğunu!.. Tam olarak belletiyor mu belletmiyor mu!..

Halvet bidayette içe olur.. sonra dışta olur.. Nihayet iç dış kalmaz..

"Zaman" Vakit değildir; geçmişten ve gelecekten (Evvel-Ahir) ayrı düşünülemez.

Son Peygamber (sav) oluşunun sırlarından birisi de artık dünyanın küçülmesi, insanların tek bir kavim gibi birbirinden haberi olması temas kurabilmesidir.

O sadece Yaratan değildir.

İnsan hiçbir İmkan ile ulaşılamayacağı bir Hakikat'in içinde yaşamaktadır.. O, şah damarından daha yakındır.. Manayı Hakikati ararsan, iyi kötü manasız bile gelse hiçbir şeyi red ve inkar etme, çünkü irtibatsız hiçbir şey yok.. Sonuçta Uykuda karşılaştığın en manasız Rüya bile Manasız değil, lakin sen Tabirini yapamayabilirsin.. Sen O'nu inkar etsen de dikkat et Hakikat seni inkar etmez.. Layık gördüğün yere koyar.. Manasızlık sen'de, yani Bilgisizliğinde.. Lakin irtibatlar sayısız ve mertebe mertebedir; ama hepsi de tek bir Nispet'e Kul.. Hakikatleri sınırsız sayısız, Hakikat ise tek ve bir!.. İş sadece Mana'da da kalmaz, sözümüzün başında dikkat çektiğimiz gibi hiçbir İmkan ile ulaşılamayacak bir Hakikat içinde yaşıyorsun; Teslim (İslam) ol, iş sana kalmaz!

Yansıma, sadece aynalarda, yansıtıcı yüzeylerde değil.. Sanki her şey tek bir Ayna içinde!..

Bir şeyin tanımı yapılmadan diğer bir şeye kavramsal olarak geçmek Aklen mümkün değildir. Mesela sen, İnsan mısın? İnsan nedir! Mahluk nedir? Yaratılmış nedir! Varlık nedir! Varlığı geçtim Akıl nedir! .. Akıl akıl deyip duruyorsun, hani sanki mağazada satılıyor, giyip çıkıyorsun!..

Allah Ehlinin Zikrederek açtığı Hususiyetler "Teori" olarak tanımlanamazlar.. Böyle bir tanımlama, iyi niyetle Din'in Hususiyetinin Kuşatıcılığını Zabtetmeye çabalamaktan ileri gelir.. Halbuki Hakikat'in Kuşatıcılığı yanında Hususiyetinin bulunması zaten "Din" demektir..

Mutlak Dostluğu kabul edene kadar, göreceli dostlukta sürünmek hakkındır.

Çocuğa yani Gafile "Din" tabi oyuncak gelir.. Ama duygu durumlar değişince, sıkıntı lütfedip yeterince misafir olunca, ilaçlar kar etmeyince, Tanrılar yüzlerini ekşitince, haram helal, cennet cehennem düşünmeye başlarsın.. Akıl eşeği çamura batar!.. Tanrısal şımarıklığın verdiği gaflet uykusu kaçıverir, ciddiyet gelir; Allah Babayı aramaya başlarsın!.. Rahman ve Rahim olanı.. Daha bir şey gördüm sanma; görenedir görene..

Celalini hatırla ki zalimlerin sırıtışları yüzlerinde asılı kalır.. Cemalini hatırla kurtlar kuzular dost olmuştur.. Azametini düşün ki Nefsin çıtı bile çıkmaz.. Şimdi O'nun Yokluğu Varlığında gizli; gam çekme yoksun diye, apaçık görülürsün; yokluğun O'nun Varlığında gizli.. Zaman'ın Dünyadaki geçici görünüşleri seni şaşırtmasın, gereken her ne ise o An'da kalıcı olmuştur. O Evvel'dir Ahir'dir..

Bu Karanlıkta ne işi var Işığın? Çölde Suyun ne işi var?.. Çirkinlikte Güzellik ne arıyor? İşte düşün Kainatta Dünya'nın ne işi var!..

Alem'den O'nun Ruhunu çektiğini düşün.. geriye ne kalır?.. Şimdi bu düşünüş mümkün olmayacak, soru da cevap da mecaz kalacağından, anla ki Hakikatte "Ruh üfleme"nin mecazı olmaz.. İsa (as) ölüleri diriltti diye Allah'dan bir Ruh olmadı, o zaten her beşer gibi Allah'tan bir Ruh'tu, Allah ölüyü diriltti.. İbn Arabi Hazretleri Efendimiz "Kuran'da mecaz yoktur" buyurmuştur.. Anla ki anlayasın, ama sen hala zannındaki manadan dolayı mecaz ile avunmaya devam edeceksin.. O Ruh (Min Ruhi) Canın da, Mananın da, Suretin de, her şeyin Canıdır! Bu yüzden, mecazi anlamda Canına kıyanlar, yani Kafirler Müşrikler, Zalimler, Özlerine (Min Ruhi) değil, ancak manalarına kıyabilirler!

Kendisini tutmaya kavramaya çalışmadan, "İsmini" Zikret.

Bu Alem, O'na dayandığı için, "Zeka Küpü" gibi değil.. O'nun Keyfiyeti yok çünkü.. O ise, O'dur işte!

Osmanlı'da opera bale yokmuş.. Cahilin İnsanlık anlayışı: Opera, Bale, Bar, Otel, Arena, Randevu evi.. Sonuncuyu Fransız aksanıyla seslendir bak çok büyük bir incelik elde edeceksin: Randevuğh..

Sıfatları Zatında Sabittir.. Değişen, Sıfatların "Tecellileridir".. Zatı değişmediği gibi Sıfatında da değişiklik olmaz; azalma ve çoğalma Tecelli'dedir.. Basit bir misalle: "Zenginlik" Sıfat, Altın "Tecelli"dir.. 40 Dünya dolusu Altının olsa "Zenginlik" artmayacağı gibi, Altınlar azaldığında da bir eksilme olmaz.. Keza Sıfatlar değişmediği gibi Tecellilerinin de bir Sonu yoktur.. Ve bu sadece İlmi, veya Akli bir durum değildir; Tecelliden hissedilen Sıfatının ta kendisidir.. Lakin Tecelli bizim Nefsimiz üzerinden Ruhumuza (Min Ruhi) O'ndan gelirken, O Zatında Zengin'dir, Gani'dir.. Zaten Kamil Kul Sıfatların Zuhuru olan, değişen gelip geçen Tecellilerle meşgul olmaz, Sıfatların Özünü Sırrında (Min Ruhi), O'ndan bir Ruh oluşunda, yani Zenginliği Zatında, Allah'da (cc) bulmuştur!.. Tecellileri Zevk edinir lakin, Eserler ile meşgul olup Sanatçıdan gafil kalarak değil, Müessir ile dolup taşarak!

Allah, tuttuğun kağıt para dahil her şeye varlık veren Zengindir, ama hiçbir şeye yukardan ve uzaktan baktığını görmedim.

Amel'den ziyade asıl Kalp'den ve İlim'den sorar.. Ama pek oralı olmazsın!..

Dışarıdan baktığında, yani sureten, ameliyat masasındaki insana eziyet işkence ediyorlar zannetmek gibi, "Düşüncede" de Surette kalmak mümkündür.. "Hakikat Suretsizdir" deyip kalmak yeterli olmaz.. Fena'dan Beka'ya geçmeden Kemal bulunmaz..

Niye sığınayım iradem varsa.. yoksa da, nasıl sığınmayayım.. Azcık Düşüncen varsa, Kader Sırrından bir "Serzeniş" sana..

O, şeytan mı, melek midir, ins mi cin mi, iki mi de bir, kötü mü de iyi dir.. Uzak mı da yakın oluyor?!.. Celal ve Cemali 99 İsmi ile İki mi oldu ki, Birliğini Birliğinden ve Birliğini Tekliğinden Tenzih ediyor, veya Teşbih'de kalıyorsun!.. Cahil mi ki Biliyor, Bildiriyorsun! Muhabbetine doyum olur mu!

Ruh, Tabiatın Emrediciliğinden beridir.. Gerekirse ölür, ama yine de Tabiatının Emrini kabul etmez.. İnsan kadar olmasa da Hayvanlar dahi böyledir, İntihar dahi ederler.. Buna sen Nefs dersen, nefs hakkındaki Cahilliğinden diyorsun.. Hatta İnsan (Min Ruhi) Tasavvurundaki (!) rabbine İsyan edebilir!.. Hakk'ın Sırlarının, İlminin sonu yok..

Ortada kazık gören, Devesini tabi ki o kazığa bağlayacak! Ya ne kazık ne devesi olmayan ne yapsın!

"Onlar kördür, sağırdır, anlamazlar, hayvandan daha aşağıdırlar" Ayetini bu devirde en güzel en tatlı olarak, sokaklara düştüğünde Zevk edebilirsin..

Rahmet isteyene, neden Rahmet olunmasın ki.. Hesap sorandan, neden hesap sorulmasın ki..

Ah Modern Pislikler.. Kadın Hakkı diye kıçınızı yırtarsınız, sonra da Restoranlarda Kafelerde tanımadığı heriflere hizmet ettirirsiniz, Kıçını Başını açtırır elaleme seyrettirirsiniz.. Allah Belanızı versin! Kadının Hakkı bu mu! Modern Pezevenkler!

Sana İlim verilmemişse, yani ulaşamamışsan, onu gider gelir, alır verilir zannedersin; halbuki Allah'ın İsmi nasıl gitsin gelsin! Giden gelen alınan verilen senin durumuna göre verilen Hükümdür! İlim ise Sabittir!.. Külli olan İlim Sen'de Bilen ve Bilinenini bulmamışsa elbette Aktif olmaz.. Bu Aktif olmayış ise senin Gafletinden ibarettir.. Yoksa alınan verilen bir şey yok ortada! Ben daim namazdayım (Salat-ı Daim) deyip veya Secde'yi seccadede bırakarak Aktif İbadetleri yani "İlişkiyi" Muhabbetullahı ve Marifetullahı kaçıranlar gibi!

Rüya'ya Uyanıklığa göre Rüya, Uyanıklığa da Rüya'ya göre Uyanıklık diyoruz.. Halbuki Rüya'da da Uyanıklık'da da Aranılan "Hakikat"tir.. İşte, "Hakikat"; Hakk'ın Zati Tecellisinden ibaret!

Varlığın Can'ı Hareket'den kaynaklanmaz. Şeyler Sabit olsa bile Hayat O'nda daimdir.. Zaman da (Ed Dehr) aynı şekilde, şeylerin akışı dursa da akar.. Daha doğrusu akmak değil de kendi özünden çağıldamak-kaynamak diyelim.. Canlılık bir hareket görünmese dahi O'nda böyle sabittir.. Çünkü Ruh Özü Kendi Zatındandır.. Ruh'un Hareket ile algılanmasına Can deriz.. Peki Zaman'ın akışı durmaktan başka değişse veya Hareketler karışsa, yine de Algılay abilir miyiz?.. Elbette, O'dan birer Ruhlar (Min Ruhi) olduğumuzdan yani Zatımız Kendisinden Sabit olduğundan, sadece Algılama suretimiz değişirdi.. Nedenselliğin ardışıklığı değiştiği için Aklın sadece algılama sureti değişse de o da aynı Ruh'un-Zat'ımızın gözü konumunda olduğundan yine bir şey değişmez, aynı süreç farklı görünümde yaşanırdı.. Nasıl Şimşek-Işık ile Ses ayrı geldiği halde durum değişmiyorsa, Zaman da öyle başka türde yine hareketten ibaret olduğu zannedilirdi!.. Bir şeyin görünümü

Hz Ali Efendimizin (kv) buyurduğu gibi İlim, kişiler üzerinden değil, Hakikatler üzere elde edilebilir. Mesela "Nefs" dendiğinde sen veya başkasının "dedi kodu"su değil, Nefs ve Mertebeleri söz konusudur.. Ta ki İş tom-jeri, kedi-köpek, Musa-Firavun kavgasından yani masiva'dan böylece sıyrılıp Varlık Mertebelerine, Kendi Nefsine ve Ruhuna-Özüne, Esma'ya, Sıfatlara, Cenab-ı Hakk'a varabilsin.. İşte o zaman senin Düşüncen bile Hakk ile Sohbet olabilir.. O zaman Musa'da da Firavun'da da Halk Perdesi olmaksızın Hakk'ı görebilir bir Marifet'e erişebilirsin.. O zaman sen de sen olmaz, fena bulursun.. İşte İlim ve Malum aynı oldu; Marifetullah gerçekleşti..

Himmetini Allah'da toplamayanın gücü yoktur..

Maddi Nimet için dahi olsa Manevi Nimet şarttır.. Paranın yokluğu Manevi Nimetin yokluğu yanında hiçtir hiç!

Para'ya mı kulluk ediyorsun, Nimet'e mi, Veren'e mi?!

Verse Nimet artar, vermese Aşk!

Nimetler bizim mi?.. Yahut O'ndan başkası bize bir Nimet verebilir mi?! O halde "Veli Nimet" O!

Hakk'a varmak için Hatalara mı muhtaçsın?!.. Nasihatler yetmiyorsa.., başına musallat olan şu Nefsinden başka Huzur'a çıkış yolu yok mudur dersin!.. Her şeyde O'na gözlerini açanın yolu nefse şeytana dünyaya uğramaz! Din Nasihat! Hata ise Benlik'tir!.. Dini Allah'a Halis kıl! Öyle ya da böyle, Kafire de Müslümana da O'ndan başka çıkış yok!

Hatalar sana nasıl Doğru'yu gösteriyor, Benliğini Öldürüp Hırsını gideriyor, Hakk'ı işaret ediyor? Çünkü Dünya baştan sona Tuzak kuranların en hayırlısı olan Allah'ın Tuzağıdır! Ta ki kendinden bile geçecek bir Aşk'la O'na düş!

Şeylerden İlahmışlar gibi nefsinde endişe edip medet umup, seni hep terkettikleri halde yine onlara ümit bağlayarak onlarla avunuyorsun.. Halbuki onların hükmü sadece nefsinde, vehminde geçerlidir; Kalb ise Dünya ile hiçbir zaman Tatmin ve Huzur bulmaz! Hakk'tan yüz çevirmenin Karşılığı-Ceza olarak Dünya! Onda İlahların sonu gelmediği için Endişenin de sonu gelmez, artar! Allah'dan başka Allah yok ki İlahlar olsun! "Allah'a kaçın!" (Zariyat 50)

Belirsiz şeylerden korkma; Takva sahibi ol!

Her gün Allah Sevgisi hakkında bir şeyler söyle.. Kendine!

Resim de Fotoğraf da Heykel de, bütünüyle görünen Alem de, Suret'dir.. Suret, Işık (Nur) ve Şekil (Musavvir) dir.. Sonra, daha öncesinde hepsi de Sanat (Sani) dır.. Yani İlmen (Alim) baktığında, hepsinde hepsi bulunur.. Ama mesela sadece "Fotoğraf" Asıl olamayacağı gibi elbette ki "Sanat" (Sıfat) da sadece "İnsan" (Eser) elinden çıkandır denemez.. Mesela, Sanat mı üstündür İnsan mı, da denemez; çünkü Sanat ondan görünebilirken aynı zamanda İnsan'ı meydana getiren de odur.. K i her Suret "İnsan" değildir.. Keza Alem'de Işık'sız "Suret" meydana çıkmaz ki Sanat görünür olsun.. Kısaca, Anlarsan, İsimler (Esmaül Hüsna) birbirinden ayrı mütala edilemediği gibi, onların kendileri ile, eserlerinin kendileri arasında da Farklar ve Mertebe farkları vardır.. Yine Anlarsan, onlar kendi başlarına da eser meydana getirmezler.. Ve nihayet görürsün ki onlarla eserleri üzerinde Tek Bir Şey Hüküm sürmektedir.. Nedir "O&

Sen'den daha büyük mükafat var mı Ey Allahım! Huuuuu Hu! Huuuuu Hu!

Onun bu dünyaya kıyas edilmeyecek mükafatları var.

Canlı Resimler gözler önünde.. Canlı Resimler Canan içinde.. onlara Can veren Cananı görmez misin..

Muhakkak ki O (Kur’ân), gerçekten Kerim Resûl’ün sözüdür. Tekvir 19 Muhakkak ki o, gerçekten Kerim Resûl’ün sözüdür. Hakka 40 Cebrail'in yani bir Meleğin Sözü mü ? Allah Kelamı mı? "Resul'e İtaat Allah'a İtaattir" Ayetinin Manasınca Peygamberin (as) Sözü mü? Allah Sözü mü ? "Ve o, hevasından konuşmaz." Ayetinin Manasınca "Hadis" mi (Söz!) ? Allah Kelamı mı ?.. Yukarıdaki söz konusu iki Ayet'e göre Resul'ün Manası Tasavvufi Mana'da Vahdet ile açıklanmazsa nasıl açıklanacak?! Aksi halde; Hz Peygamber'in (as) yani Resul'ün sözü mü ? Cebrail'in yani bir Meleğin Sözü mü ? Allah'ın Sözü mü! Akılsız Cahiller ne kadar inat etse de "Kuran", ancak Tasavvuf'un İşaret ettiği ve açıkladığı Mana ile, yani ancak "Vahdet" ile açıklanabilir! Gerisi yetersiz ve boş Kelam!

Kutup Ayılarını çöllere taşı milyonlarca yıl geçsin Hörgüçleri çıkmaz.. Develeri Kutuplara taşı, milyonlarca yıl gözlemle (!) Onlar da Kutup Ayılarına dönüşmez! Ee? Hani deney hani gözlem hani Bilimsellik!

Kola kutusu gibi büzülmüyoruz ve dünyanın dönüşünün olanca hızına rağmen de uzaya savrulmuyoruz.. Dünyanın çevresinde havada öyle geziyoruz da aşağı düşmüyoruz.. Yer-çekimindeki Azizliğe bak!

Matematiğin temeli, görülen şeylerin çokluğuna dayanır.. 1 ise sayılamaz.. Matematiğin var sayılması, Çokluğa, Parçalara dayanır.. Var sayılan şeylerin var sayılması ve olması mümkündür; keza Vehim ve Hayal veya sudaki pipetin kırılması, yamuk aynalar böyledir.. Yok da böylece var sayılabilir.. Halbuki Yok yoktur; yani daima yok oldukları halde var "sayılan" şeylerin yok olmaları dışında bir yokluk yoktur, daima "Var" olan ise sayılamaz Tek'dir ve O yok olmayan Kaynak'tır.. O Tek ve Bir, Kendisi ile Kaynak olan, yok sayılır ise, diğer şeyler zaten var sayılamaz.. Her şey yok olduğu halde Baki Var olanın ne olduğu gayet açıktır.. Onların var ve sayılması halinde, Kaynakları kendileri olmadığı ve çok oldukları da açıktır.. Halbuki onları Tek ve Bir olmadıkları halde Tek ve Bir olandan ne kendi başlarına ne de topluca apayrı bulunmadığını görürsün; onları bütün yönlerden kuşatan tek şey Tek ve Bir olanın, Tekliği ve Birliğidir.. Sayılanlardan olan

Alemde büyük neye göre büyüktür, küçük neye göre küçüktür.. Alem neye göredir ki!.. Vs.. İşte bu salt akıl böyle yarı yolda kalır, fikir de boşa çıkartır, boşluğa düşürür.. Ama Allah sana senin duygularında halinde Büyüklüğünü bir tattırsın, bak bakalım o zaman O Büyüklükten Şüphe duyacak mısın!.. Hatta akıl fikir yine şaşırır da küçüklüğünü unutuverirsin.. Yahut hayret eder kalırsın da O Büyüklük kalbinden aklından fikrinden hiç çıkmaz gitmez..

İndiren de O, çağıran da O.. Topraktaki Tevazuyu ve Verimliliği, Sudaki Temizlenmeyi ve Yükselişi, Güneşteki Aydınlığı, Cömertliği ve Nefesteki Alışverişi, Yenilenmeyi vb Sonsuz Manaları görenler, bu gördüklerini inkar edemezler.. Bu Çağrıyı Can Kulağıyla dinleyenler, Beden Arzında Halife Kılınmış Latif Ruhlardır.. Onlar Kendi Özlerine Zulmetmekten sakınırlar; Ayrılıkta Aşk'ı, Nuzülde Urucu, Çoklukta Birliği, Kesafette Letafeti, Ölümde Hayatı, Özlerinde Özlerini (Min Ruhi) bulurlar.. Davete canla başla İcabet ederler! Kaybolmazlar! İnkar edecekleri Küfredecekleri bir şey bulamazlar.. Elest Bezmindeki Ezeli Hitab Kalp Kulaklarında El An Yenilenir.. Onlar Fena'dan Fena bulmuşlar, Beka'dan Beka'ya ermişlerdir..

Nefsinden daha büyük yalancı yoktur.

Cahil insanların ilgisini, Kamil Allah'ın ilgisini çeker.

Nefsine kapılıp gidersen, o oldun demektir.. o zaman onu nasıl karşına alıp da söz geçirebilesin..

Son gün gelip çattığında.. Ölüm öldürüldüğünde.. Artık Zamanın Varlığı hakkında düşüncen ne olur..

Ruh'a (Min Ruhi) göre Can da Düşünce de, Beden gibi dışarıdadır.. Ruh'a göre ne canlılık ne ölülük ne dış iç ne aynı ne gayrı diye ayrımlar da yoktur ya, anlatmak için söylüyoruz.. Beşer İnsan gibi ayrımlar da Ruh Sırrına göre izafi kalır, çünkü İnsan-ı Kamil hem Bitki hem Hayvan hem Beşer hem İnsan, bütün bir Alemdir! Lakin o, Kendi Özünün Sırrına Vakıf olmuş, Dünya Perdesi kalkmıştır!.. Zaten Ezelden (Elest Bezmi) Allah'dan bir Ruh (Min Ruhi) olduğunun Tam farkına varmıştır!.. Şah damarından yakın olan şah damarından yakın olduğu halde İnsanlar, Alem, aynı yerinde duruyor ya?! Öyle! Hele büyük kıyamet koptuğunda seyr et O'nu sen!

"Bulmuşun da bunuyorsun" derler hani halk arasında.. La ilahe illallah Muhammeden Resulullah! Şükr et, Hamd et, beş vakit davet edenin Huzuruna var!

İki elin farklı iki iş yaptığını düşün.. O'nun aynı An'da hepimize Farklı Tecellisi bu gibidir.. Bu Esma-Sıfat Tecellileri Mertebesindedir.. Zati Tecelliye gelirsek.. O Tek olduğu halde Farklılık nasıl mümkün olur? Ve nerede yer bulabilir?.. Ayrı ayrı mekanlar alemler mi var?!.. Hayır, O'nun Ruhunda her birimiz Ondan birer Ruhlarız (Min Ruhi) da öyle.. Bu Ahirette de böyledir.. Zannetmeki Suretteki Tecelli Aynılandı diye hepimize Aynı An'da Aynı Tecelli olur!.. Her birimiz Es ma'dan Sıfat'tan geçip Tecelli Eden Zat O olduğu Bilinirse başka! Yoksa Vahdet Suretin veya Tecellinin Aynı olmasında değil! Yani her birimiz O'nun Ruhunun Aynında Ruhları olduğumuzu bilmemizle mümkün O Vahdet! Yoksa Zati Tecelli, Suretin aynılanması değil.. Şunu unutma: Tecelli olunanlar kalkarsa, Tecelliden Muradı -yani O- gerçekleşmemiş olur! Böyle bir şey de Manasızdır.. Subhandır O!

Geylani Hazretlerinin Celalini anlamıyan, Allah'ın Celalinin Cemalinden ne anlar..

Adam var dağın başında köyde geleneğin ortasında kafir'dir küfreder.. Böylesini tanımadıysan, yani O Himmeti anlamadıysan, tabi zannedersin ki bu Ümmeti Muhammed Cahildir, Akletmez, Allah nedir İman nedir Kuran nedir bilmez!.. Sen Erdin de Bilirsin, Şehadet edersin!

Gece olsun, Gözlerini kapat da, O seni çepeçevre hudutsuz saran Siyahı iyice bir yokla, Müşahede et..

"Allah'ım Seni Seviyorum" demeyi Zikir edin.

Hakk nefsinin hakkıymış gibi Oyun Hileye meyleden İmtihanı kaybetti.. Hakk'tan uzaklaşan Hakkı kaybetti!

Uyanık olunmazsa, Vesvese kendini bir başka vesveseyle ör-t-er.. Hakk ise İnsan için kendini böyle kundaklamaya gerek duymaz. O örtülemez apaçıktır! Akıl arapsaçını çözmek ister; Kalp ise Sıfat Tecellilerini zaten "Yetkin-Muhtaç" olarak kabul edicidir, ve burun kıvırmaz..; bu kişiye göre değişir mi?.. Duygusuz salt Akıl, Akılsız salt Duygu -ki bunlar Esma Tecellileridir- olur mu diye sormak daha doğru olur!.. Kaldı ki "Ruh"a (Min Ruhi-İnsan Zatı) gelirsek ikisinden Özünde daha Yetkin olarak onlarla iş görmekten Münezzeh halde "Kalu Bela"dan her şeye Hazır Nazırdır.. Allah Mudil'dir! Allah Hadi'dir! Kim neye Kime varabilirmiş! Kim Kimden neyden uzak durabilirmiş! Sevgilinin "Kendisini" İsteyeni geri çevirmesi düşünülemez! O'nun Platonik Aşığı olamaz!

İlmin'de her şeyin Sabit olması Tecellilerini Kadim yapmaz.. Sıfatları Zatında Sabit ve Kadim olduğu gibi Tecellileri Sabit ve Kadim değildir.. Dün yediğin elma bugün yediğin elma değil.. Sayısız Değişik Tecellilerin Vücud'da yeniden yeniye açığa çıkmalarıyla Zatının (Ruhunun) Sıfatlarıyla Tek ve Bir (Vahidil Ahad) oluşu Değişmediği gibi, İlminde Kendini ve Tecellilerini Ezeli (Zamansız) olarak Sabit Biliyor olması da ne onları ne de O'nu Kayıtlamaz.. Keza O'nun üzerinden Zam an da geçmediği, lakin Kendisi Evvel, Ahir, Dehr (Esma) ve Anı Daim olması gibi.. Şeylerin İlminde Sabit olmalarını şöyle de ifade edebiliriz: Onları Hatırlamamıştır ki Unutsun; yani değişme olsun.. Ve bizler (Min Ruhi) Vücud'a getirildiğimizde Tecellisine (Zati Tecelli) Tam Mazhar kılınmadığımız için Varlıktan bir koku almış sayılmayız; nasıl Kadim olalım.. Sevgilinin Cilvesi bu.. Yani Vücud'a gelmeleri ve bulunmaları (Elest Bezmi) Tecellileri olmak bakımından onları elbette T

Suret'de "Çizgi" yoktur.. Yani "Şekil" yoktur.. O (Suret) şekille çizgiyle Kayıtlanmaz Bütün bir "Görüntü"dür.. Şekil Suretle değil Genişlik (Vasi) iledir; Dokunmaktaki veya mesela Perspektif'teki.. Ve Suret "Hayal" de değildir, Hayal "Suret"dedir, ayrı ve üstünü değil ona tabidir.. Mesela "Üçgen".. Yoktur.. O "Perspektif"de vardır.. Ya "Perspektif" var mıdır.. hayır o (prizma ve gökkuşağı gibi) Suretteki bir Belirimidir.. Suret neye ta-bidir, O'nu söylemeye hacet yok..

Şu bütün her şeylerin nedeni, şu bütün her şeylere sebep olan var ya.. Şahdamarından daha Yakında.. Ve Kalbine sığmak istiyor.

Fena'da iken Sen yok musun ki, Beka'da olanın beraberliğini İkilik görüyorsun.. Nedendir bu devamlı Nefs hatırlatman; Tevazu gibi, yani Kibir mi?! İşin Hal'inde Adetinde kalan, Hakikatini nasıl anlasın.. Senin Aslın Nefs midir ki, Fena Hal'inden çıkınca İkilik olsun.. Fena bir Hal gibi gelir gider diyorsan, Sen Beka hakkında zaten ne bilesin de ne konuşasın.. O İkilik dilemese Sana ne lazım!

Zahir diye bir tanrı olsa, bi de Batın diye bir tanrı olsa.. Bunlar el ele verip "gel beraber bir şeyler yapalım" deseler.. Ortaya neler, ne çıkardı acaba.. Bunlar ayrı olsalar birbirlerinden haberleri olmaz, çatışsalar birbirlerine girselerdi de karman çorman, bir şey çıkamazdı ortaya!

Ey İsrail, şu gaz odalarına kapatılan, onca zulüm gören Yahudiler Sen değilmiydin! Merhametsiz Mazlum olmaktan daha kötüsü var mı İsrail? Seni Dinin kurtarır sanma, Münafıklar Cehennemin en alt tabakasında İsrail!

Sen Allah'dan bir Ruhsun! Erkek Kadın, Zengin Fakir, Irk vs ayrımlarla, bu Kendi Özün Sırrına Vakıf olamazsın.. Sen Allah'dan bir Ruhsun! Tabiatlarını Hayvani Şehvetini, Nefsini Kibrini Küfrünü aşmadan, bu Kendi Özün Sırrına Vakıf olamazsın.. Hayvan sorulmaz Dünya Cennetinden.. Bu Sırdan Haram Helalden, Sen sorulacaksın! Ey Can, Vehmi bırak Hayal değil Yanarsın Gönülden Kulluğa gel de Latif ve Aziz olanı Tanıyasın Kendi Özünden Kendin Mahrum kalmayasın!

Tesadüf'ün gerçekleşmesi ortada bir şeylerin olmasını gerektirir; yok ise, Tesadüf edebilecek bir şey yok, yani Tesadüf yok demektir.. Elinde ıstaka ve masa ve üzerinde bir sürü toplar olacak ki Tesadüf gerçekleşebilsin, halbuki kim bilardo toplarının, ıstakanın ve masanın Ezeli Ebedi olduğunu ve Tesadüfen oluştuğunu iddia edebilir; eğer bunlar Ezeli değilse -kaldı ki kendisinin böyle bir zamana yayılmış bir varlığı da yoktur- ne imiş o Ezeli diye İddia ettiği Madde!? Ve şu veya bu Ezeli ve Ebedi'dir diye İddia edilen şeyler neler imiş!? ki birbirlerine Tesadüf etmişler! Ahmak veya zır cahil Kafir olmayanın böyle İddiaları olmaz!

Aristoteles'in "Rüyalar Üzerine" söyledikleri, onun sadece sözümona maddi şeyleri kabul etmesi anlamına gelmez.. Yani mesela Rüyalar hakkında konuşurken "Geleceği Görmek"ten hiç bahsetmemesi, o konuda bir Keşfinin olmayışındandır.. Sabah net olarak gördüğü rüyayı gündüz birebir yaşamamış bir kimse zaten bunu başka nasıl bilebilir ki! Veya, nasıl inanabilir ki! Ya bunu ona bir Peygamber söyler ve kabul eder, ya da böyle bir Keşfi olan herhangi biri söyler.. Fakat kişi kendisi birebir yaşamadan bundan nasıl bahsetsin.. İşte Keşf böyle bir öneme sahiptir.. Yalancılar yüzünden onu inkar etmek lazım gelmez, o ham kişilerin işidir..

Evrimciler Canlı-Cansız ayrımı yapamayıp 'her şey madde enerji kimyasal tepkimelerden ibarettir' dediklerinde Doğa'da-Alem'de veya Kültür'de herhangi bir şey değişmekte midir? Yani Canlı yok mu olmuştur veya Cansız Var mı olmuştur? Sonuçta Canlı-Cansız ayrımını kaldıran kendileri ve bu ayrım kalktıktan sonra neye zaten Canlı veya Cansız denebilir ki de Ruh-Can İnkar etmek onlar açısından anlamı olsun? Sonuçta böyle bir ayrım zaten yok! O halde neden Evrimciler bir marifetmiş gibi bunu söylemekte bu kadar ısrarcı? Kendileri açısından Bilimsel olarak zaten böyle bir ayrım yoksa, Cansız'dan Canlı çıktığı nasıl iddia edilebilir mesela!? Canlı Cansız ayrımı olmadığını zaten kendileri söylüyor! Ve Tanrı bunu zaten ta ezelden beri söylüyor; "canlıydı da ben can-ruh verdim" zaten denilemez ki! O halde Evrimcilerin ağızları sulanarak ve çok eğlenerek dalga geçerek bu Canlı Cansız ayrımı yapmalarının sebebi ne? Sadece Ahmaklık ve Cahillik mi? Cehal

Tümü Hakk Tecellileridir bunların.. Ama kimisi Yaratılışa, kimisi Sıfatlara, kimisi Zatına nispetle.. Derece derece.. "Allah en büyüktür"deki "en", 'Tecellilerim içinde "Ben"..' demektir..

Bütün ama bütün Canlılar trilyonlarca farklı baskı altında kalıp onlara göre farklı özellikler sahibi oldular diyorsunuz fakat bir yandan da hepsi tek bir Canlı'dan Evrimleşti öyle mi?.. Sizce bu söylediğinizde Evrim İddiası açısından çok büyük bir çöküş yok mu? Yani gördüğümüz her Canlı Evrim ile bu şekilde trilyonlarca baskılar altında özellikler sahibi olarak oluştu, ama tek bir Canlı'dan! Bu öyle bir Çelişki ve Mantık hatası ki Evrim başlayamadan bitiyor.. Evrim için ileri sürülen en sabit fikir çita veya ayı insan vb bütün canlılar kendilerini birbirleriyle zorlayan miyonlarca şartlara bağlı bugüne geldiler diyor.. E tek bir canlı tek bir canlı iken o halde nasıl ayı kuşa kuş sürüngene veya diğer olası güya milyonlarca baskı hani nasıl nerde oldular -zaten vardıysa hani evrim- ve bu canlılar böylece zaten yokken hani nasıl oluştular, yayıldılar; güya evrimle ama bu canlılar-şartlar daha yok ki hani nerede başlasın evrim? İşte başlamadan bitti! Yobazlık sadec

"Allahuekber" denmeyecek bir küçüklük yok ki..

Bir şeye Cahil gördüklerinin inanması veya inanmaması o şeyi Hakikat yapmaz ki.. Halbuki Hakikat diye İddia ettiğin şeyi Cahil gördüklerin kabul etse onu reddedecek şüphe edecek bir durumdasın.. Peygamber'e (as) 'şu yanındaki ayak takımını biraz bizden uzak tut da sana tabi oluruz' diyen Müşrikler gibi, hatta daha kötüsü..

Duygulara (Hallere) tutularak O'nunla "Tanış" olunmaz.. Kapısında öyle duygular haller, dizi dibine varmadan, Cemalin görmeden, ölürsün; olmaz.. Nereye kaldı, niye kaldı Zat'ına Kurbiyet!? Hiçlikle de olmaz.. Onun için buyurdu, Aşk dahi perdedir.. Ancak: O'nunla olur O'nunla!