Kedilerdeki Zerafetine bile kurban olunur.. Uçurumlardaki Heybetinden korktuğum.. Suretindeki Suretsizliğine hayret.. Zatına muhtaç olduğum.. Seni bilmeklikten yoksun bırakma..

Reenkarnasyon da, Evrim de, bir Ümit'dir.. Ama "Cahil Köylü Kurnazı Ümidi"..

Peygamber (sav) huzuruna girip "Zina" için izin isteyen genc'e yumuşak davrandı fakat sözünü eğip bükmedi.. Dosdoğru söyledi (sav).. Ve o Genç (selam olsun) ikinci kez gelmedi.. İkinci kez hiçbir şey duymamış gibi gelene yumuşak olunmaz..

"Doğrular" Nefs'e Sert gelir.. Hakiki Yumuşaklığı onlar verirler..

Hiçkimse Beyin'e Dışarıdan bakmamıştır ki bütün her şey "Beyin'de" ya da "İçinde" demesi Doğru bir İfade olsun.. Bu durumda İç veya Dış nedir ki "Hepsi Beyin'de" denebilsin! Beyin nerede! Şu var ki "Ruh" derse bu Doğru olur.. Çünkü "Beyin" Mekanlı, Ruh (Min Ruhi) Mekansızdır.. Ne içerde ne dışarıdasın "Sen"!

Ne saat makina, robot gibi sistematik, ne de başıboş, hükmedilmeyi bekleyen Hayal!.. İkisinden biri de değildir!.. "Sünnetullah" O'ndan gayrı düşünülemez ki "Sistem" olsun!.. Her işini bir Hikmetle yapar da, Kendini Bilene Apaçık Sır ele gelmez izi yok!

Çivi çakarken belki Sevgiliyi "Düşünemezsin" ama, Helal olan her işte Bismillah deyip Kendinden Geçebilirsin.. Tabi bunun olması için Düşüncelerde kaybolmamış, varlığa gelmiş, varlığı Kendisinde Yok edebileceğin Bir Sevgilin olması lazım! Düşünmeden Kendinden geçebildiğin yani Aşık olabileceğin bir İlah! Allah lazım Allah..; Allahsız!

Evvel Celalini Tattırdı ki Cemali Ahirin olsun..

Evren'deki mevcut Enerji'yi toplayıp hayal etmeye çalış.. Acaba onun yoktan bu hale gelmesine etken Enerji nasıl ne derecede olabilir bir de O'nu hayal etmeye çalış.. Kudreti Hayal edemediğin derecede (Sonsuz) olup aynı zamanda Hassas (Halim) olduğu için de Yok gibi gelir..

Batılıların çoğunun Ruh'tan anladığı "Kimlik"tir, "Etiket"tir.. Bunun için "İlüzyon"dur derler.. İnsan Bilmezlikten geldiğini nasıl bilecek!.. Bizdeki Batı Bilgiçi çok bilmiş Ahmaklar da Ben'ini Hafıza'sı zanneder.. Yavaş yavaş ölecek ya!.. Ruh deyince en fazla Ölüler, Hayaletler gelir akıllarına.. Hani Ruh çağırırlar ya! Kendileri Ruh ama nasıl gelsinler Varlığa? "Min Ruhi" Arapça, Türkler nasıl anlasın, "Kendi Ruhumdan" Türkçe, Araplar nasıl anlasın!..

Aşk'ın Zevki İki'de Bir'den! Vahdet ister isen unutma bil Sen'i O'nu!

Oruçlunun ağız kokusu O'na göre Misk Kokusu gibidir.. Ya Sana göre?.. Dilerse evet, sana da öyle gelebilir.. Dilerse!..

Şeytan Kibirle Kendini Ateş'e Nispet etti.. Allah ise Adem'i Kendi Ruhuna; Zatına!

O kadar Akıllandık ki, Hurafe'yi, Mucize'yi geçtik, neredeyse "Espri" İnkar edilecek! "Latife"ler anlaşılamayacak!

Menfaati için İyilik yapan Hakk'ı görmezden gelmiştir.. Menfaatin için değil, İyi "İyi" olduğu için yap! Yani Hakk için! Hakk'ı görmek için!

Ruhlar Tabii zevk yönünden aşık olsalar da Bedenlerinden ürkerler.. Hakikatte düştükleri durum "Denize düşen yılana sarılır" gibidir.. "Onlar kendi kendilerine zulmediyorlar".. Ruhu bedene olan bu zavallı esaretinden, Dünya'dan, ancak her şeye Derinden Nüfuz eden Hakiki bir İlim ve Kalbi Zevkler Hür kılabilir.. Bu da ancak Ruhun Aşkın olan Özüne (Min Ruhi) Safi, Aşki Muhtaçlıkla (Kibirsiz) yönelişi ile (İhlas-Din-İslam-Şeriat-Tasavvuf) mümkün olur.. Kalb (Akıl-Duygu) Nurlanın ca (İlim, Vecd, Zikir) Ruhun Nefs'e Bedenlere, Putlara yani Dünya'ya olan esareti, bağımlılığı azalarak yok olur.. Kavga önce kalpte biter!.. Çünkü artık Zevk onlara ta Özlerinden (Min Ruhi) Kendi Kendilerinden akar! Birlik önce Kalpte başlar!.. Ve öyle ki Bedenler Bir araya geldikçe de Rızıkları artar! Çünkü artık Zulmani ve Nurani Perdeler seyrelir, hatta kalkar! Allah Tektir, Tekliği (Ferdiyet) Sever, Birdir Birliği (Ümmet) Sever!

Kendi Mertebesince, Emrolunduğu gibi Dosdoğru olan bir Kulun "Mudil" İsmiyle işi olmaz.. İsimler çocuk oyuncağı değildir; büyüyle Hayır yapılabileceğini zanneden sapık, Doğru Yoldan sapmıştır.. Saptıran Sapıtır.. Söz'de de bir büyü vardır, sakın.. "Doğru" olanı söyle, yanlış anlaşılmasından korkmadan, herkese duyurmaya çalışmadan.. Söyle, onu ehli duyar.. Lazım olduğu yere ulaşır.. Fakat Oyun oynama.. Çünkü Sen Peygamber'e (as) uymakla emrolundun..

Ruh Özünde Münezzeh, Gani olduğundan, Zatından başka hiçbir şeye İhtiyaç duymaz, Özünde Özünden (Min Ruhi) Mutmaindir.. Bundan dolayı onda biraz Soğukluk, Yabancılık vardır.. Allah bizleri İsimler, Tecelliler Alemine, Aşkının Sırlarının Derinliklerini öğrenelim diye indirdi! Böylece bizler (Min Ruhi) Isınırız, Aşk ile Ülfet ederiz, Ünsiyet olur, Vahdet-i Tam oluruz.. Yabancılık Soğukluk gider, O'ndan geldiğimiz gibi yine O'na döneriz..

"Makattan su kaçmasın Oruç bozulur, aman dikkat edin!".. Sohbet'e Muhabbet'e Konu edilmesine "Dikkat!" edilecek Husus bu mu!

Nefsine (Esma-Sıfat) Müsemması (Zatı-Ruhu) "Mutlak" Hakim ve Malik'tir.. Bu Zati Mana'dan başka, bir de Yarattığının Yaratılış Hikmet'i gereği İlkeler Sahibidir: Ayet; "Allah Kullarına karşı Zatına Merhameti yazdı"..

Nefsini bilmezsen, her kötülüğü dışarıda arar, böylece Kendindekine Hakim olamazsın.. En basitinden Öfke, Nefsin bir Özelliğidir ve Hakim olunmazsa sahibini Ölüm'e Öldürmeye (Cinayet) kadar götürür; "sigaradan başlar" dedikleri gibi ona azıcık da Uysan (Ben-"lik") seni Akıntı gibi götürebilir.. sonra o durumda zaten Hakim olamazsın.. Hz Peygamber (as) "Sabır darbenin geldiği ilk andadır" buyurmuştur.. Hayvanlardan tabiatları en yumuşakları bile olsa, Kendi Nefislerinden İnsan gibi haberdar değillerdir, ve en Akıllıları bile olsa İnsan gibi Nefislerine Hakim olamazlar.. Ki Akıl İnsan'ı durdurma veya hareket ettirme özelliğinde değildir.. İrade eden (Mürid), Akıl değildir.. Ruh (Min Ruhi) belli bir Mertebeye yükseltilmeden hiçbir şey onu durduramaz ve hareket ettiremez; yani Ruh İrade bulamaz.. Bu söylediğimle Ruh'un oluştuğunu söylemiyorum, hayır Ruh hiçbir şekilde oluşmamıştır.. Oluşan Nefs'dir.. O (Min Ruhi) ilk gün, bir An'da Var oldu

Öfken'e veya Hased'ine (Nefsine) Hakim olmazsan.. Nefsini Bilmezsen (!).. sadece aradığın Gerçek Kusur'u değil.. atman gereken (!) İftira'yı da bulursun!.. Hızını alamazsın, daha işine yarar (!) çok şeyler gelir arkasından, inanamazsın.. Sonra deme ki ben nasıl neden Cehennem'e girdim.. Derler ya hani sigaradan başlar..

İki Hidrojen Bir Oksijen birleşince neden Su oluyor?.. Bilim, bir yere kadar.. İşte o yerden sonra Bilim, oraya kadar kabul ettiği nedenselliği "bilinemeze" çıkarır.. Yani Dürüstlüğü elden bırakırlar ve Saçmalamaktan da çok azı geri durur; halk dilinde "Kıvırmak" dediğimiz aslında..

Dilediğin Arzu ettiğinin Hayalini bile kuran (Yaratan) O'dur. Çünkü O'ndan başka "Yaratıcı" yoktur.. Tek'dir!.. Sen böylece "Dilenen-Dileyen".. "Arzulayan-Aşık" ol-muş oldun.. "Şımarık-Uslu" olmuş oldun.. "Günahkar -Tevbekar" olmuş oldun!.. "Kötü-İyi" olmuş oldun!.. "Sureti" üzere Allah'tan bir "Nefs-Ruh" olmuş oldun! Ya bunlardan birini seçer Cennet'e ya da Cehennem'e düşersin.. Ya da Yaratılanı değil, Yaratanı seçersin, "Yakın" olursun! Yaratmayabilirdi, fakat işte Gizli Hazineydi; Cömert'tir.. Dilediğini Yapandır, kimseye sorar değil.. Adalet Kendisidir, hesap verir değil!.. 99 ve Bilinmeyen Sayısız İsmi de kat, Müsemma'yı Unutmadan!

Hakk'ın Sen'in üzerinde dilediğini yapmaya Hakk'ı vardır da.. Sen henüz bunun idrakinde değilsin.. İdrak etsen, "Sen-Ben" yapmayacaksın çünkü.. çünkü, Hakk zaten O..

İster Dinsiz ol ister Ateist.. "İnsan" olarak Saygı duymadığın kimseden, senin İnançsızlığına Saygı duymasını bekleyemezsin.. Kimse senin Dinsizliğine Ateistliğine Saygı göstermek Zorunda değil.. Düşmanlık etmek Zorunda olmadığı gibi.. Sadece "İnsan" olarak, Sen Hakkı gözettikçe, Onlar da sana Zulmetmemek zorundadırlar.. O kadar.. Bizim Dinimiz (İslam) bu!.. Kimliği kapıda bırak; Sen "İnsan" ol, "İnsan"ı görürsün merak etme! Lakin işleri karıştırırsan, ha öyle ha böyle Kimliğinle Benlik yapmaya kalkışırsan, asla sağ salim çıkamazsın o girdiğin karışıklıktan! Haberin olsun!.. Çünkü ister "Padişah" ol, istersen "Kul" ! Zulm ettin, yani Hakk'ı görmezden geldin mi? Yandın Yandın!

Parçaları topla birleştir, hangisinde O Hayat; Tek ve Bir Kim, O'ndan başka Ne, hani?.. Ölüp de dönen yok; Hayat'ın Sırrı Kimde, hani?.. Yokken kendine Varlık veren, nerede hani?.. Varlığının Başlangıcı olmayan Hayat Sahibi Kim? Arama şunda bunda, şurda burda.. Ne kanda ne akılda düşüncede, ne de zamanda.. Hayy O'dur her şey O'nda, Var O'dur, Var-lık O'nda! Kendi Ruhumdan dedi Sana, Bağ O'nda!

Sevdiğinden, Hayran olduğundan Muhakkak Etkilenirsin.. Ona benzemeye çalışırsın.. Aslında o da biraz zaten sana benziyordur.. Ama o öndedir, öncedir.. Kendini onunla görürsün, o olmadan kendini göremezsin.. Olgunluk hep böyle gerçekleşir.. Hakikatte sende o, onda sen varsındır.. Aslında, Hakikatte, ikiniz de, tek bir Özdensiniz demektir! Bu Sevmeyi bu Hayranlığı üst Perdeden anla sen.. Hz Peygamber (as) olmadan, Hakikati Muhammediyye olmaz.. O, O'nun Ruhaniyetidir.. Keza "Muhammed Ali Hasan Hüseyin Fatma" olmadan "Ehl-i Beyt" olmayacağı gibi.. Hz Peygamber (as) Yüce Allah'ın Örneğidir! Ayna olmadan, Kendini göremezsin! O İsa'dır, Musa'dır, İbrahim'dir; "Hakikat-i Muhammediyye"dir : yani "İnsan"! Sen'dir "Sen"!

Namaz kılmamak Oruç tutmamakla kimi Yalnız bırakıyorsun? Seni çağırdığı halde kimi duymazlıktan geliyorsun? Kim kime muhtaç, kim kimin peşinde! Kendini Rab İlah edinsen şu halde kendini Kulluktan çıkarırsın be!

Teslimiyet'in Özü, Emir'de değil Edep'de.. İtaatsiz Edep, Edepsiz Emir, olmaz!

Hayali Gerçek, Rüyası Sadık olmayan, Batıl'da Hakk'ı, Hakk'da Batıl'ı sormasın! Mudil de O, Hadi de O, Hakk da O!

"Şeyhler" müridlerine "camdan atla" derler.. Müritler de "atlarlar", atlamak zorundadırlar.. Öyle mi !.. Tasavvuf'a, bunca Tasavvuf Büyüğüne, Koca Geleneğe, Hakikatini bırakıp böyle Saçma bir Genel Yakıştırma yapmak, dedikodu, yalan, iftira, yanında hiç kalır! Bu nasıl misal; mecaz mı, metafor mu! Bu nasıl Rezillik, bu nasıl Yabanilik! Hayret ki ne Hayret!

Hiçkimse kimseyle yüzyüze değildir, bilmeseler de hepsi ancak Hakk ile yüzyüze! Bu Sırra erenler, sadece Vahdet'e erenler!

İki göz bir görüyor, beş parmak bir tutuyor.. Eh şimdi sen Vahdetini görme de Kesreti gör olacak iş mi, taş olur körolası insan!

Zikrederken, dilini damağına koyar gibi, Hayalini göğsünün içine koy.. "Rahman Rahim" olan Allah'ı Kalbine sığdır!

Yapay Zeka Robot'da "Ruh" olabileceğine inanan kimse, öldükten sonra bir sisteme bütün bilgileri yüklense, Yaşayabileceğine inanan kimsedir.. Kafirlerin Hayalleri Hikayeleri hep aynı, hem Nankörlük hem İnat.. Ölmeden yapılsa bu işlem, ne olacak İki'ye mi Ayrılıcak? Ruh!.. Onlar bilmezler!.. Sağırdırlar, Kördürler!..

Her birerlerimize Farklı gözüken (Tecelli), Aynı Tek ve Bir Suret (Nur).. Salonlarda Tv Yayını gibi.. Ve her bir Ruh (Min Ruhi) Filmin içinde canlı kanlı.. Fakat kimisi daha Konu'yu anlamamışken (Bilgi) kimisi için F-ilim bitmiş durumda (Malum).. Kimisi doyamıyor Seyr'etmeye yeniden yeniye (Zevk), kimisi Uyukluyor (Gaflet).. Gepgeniş bir Salonda bir Aile (Ademoğulları).. O'ndan başka ev bark sığınak, başını sokacağın bir Varlık yok! İsyan etme, Doğmadı Doğurulmadı, Üveylik diye bir şey yok! Yabani olma Fitne'yi bırak da, Ashab'tan Selman (ra) ol, ta gir içine Ehl-i Beyt'e (as) kadar! Muhammed Ali Hasan Hüseyin Fatma!

Şu yaptıklarını hiçbir Suret olmaksızın yapabileceği Sırrına erdin mi..

Ay, Güneş "Yuvarlak" da Dünya Kare mi olmalı.. Bilemez miyiz yani şimdi; "Bilgi" edinmek şüpheli mi?.. Hiç deniz görmemiş birisi yağmur dolmuş bir ayak izinden Okyanus'u "Hayal" edemez mi?.. Ya da Bir görüyor Birlik görüyorsa, Rüya'da Göremez, Bilemez mi?.. Bildiremez mi!

İnsanları "Çok" zannetme.. Tek olanın Çokluk Tuzağıdır İnsanlar.. Cemal yönünden bakarsan hani Kendi Tek ama Lütfu Çok ya..

"Karışık" olma ki (!), üzerine, alınmayasın.. "Uğraşanlar", farkında olmadan Hakk ile uğraşıyorlar(!)..

İlim de Nur'dur, fakat Işık Suretinde değil.. Ve Bilene, her bir İsim diğerinin aynı ve Zatının Aynıdır.. Onun için, "Kemal" ne Tenzih ne de Teşbih'te değildir.. Hiçbir şey O'na benzemez; "O" İşitendir, Görendir.. "Quantum" Işıltılı Parıltılı olduğundan ilgi çekiyor, İslam'da İlim'in de "Nur" olması Mantığı onlara gelemiyor o yüzden, ki gelmez.. Çünkü onlar İlim'den de yine parıltılı ışıltılı olanı isterler, O'nu isteyemezler.. Hani belki Kudret Alemi diyelim ama "Çocuk Hayalleri" gibi olan boyuttan.. Bu yüzden o şekilde ne Kemal olabilir ne de Birlik Teklik.. Hiçbir şeye benzemez ve İşitendir Görendir Sırrı her daim Muhammedilere Özel kalacaktır, Avam (Müslüman görünen veya Kafir olsun farketmez) ondan bir koku dahi alamaz.. Işıltıyı Bilgiyi Sureten geçicek, Tenzihi Teşbihi geçicek de Kul olacak, Fena'yı aşıcak Beka, Tevhid'den Vahdet'e gelecek, Kul Makamında kalacak İlahir.. buna hiçbir şekilde

Yalan, İman'ı Küfür yapar! Hele ki Haklısın diyerekten Yalanla iş tutmak, değil hakkını almak Cehennem'e girersin!

Sıfatları ve Tecellileri Ayrımı; mesela Kudret'in (Sıfat) Bedenini, Alemi, her an (!) ayakta tuttuğu halde, senin onu sadece bir şeyi kaldırdığında vb (Tecelli) Hissetmendir.. Esma'nın Uluhiyet Mertebesinde Birbirlerinin ve Zatının Aynı olması ise, yukarıdaki örnekteki ilk durumun El Batın'a, ikinci durumun ise Ez Zahir'e Nispet olunması gibidir..

"Hareket" ve "Zaman" çoğu insanın Zannında -hele ki şu Hayali Modern Çağda- "Doğrusal"dır.. Hakikat'de ise, "Döngüsel"dir.. Hatta her An, başladığı yere, döne döne!

"Takva" sadece Korkmak demek olmadığı gibi.. "Kalp" de Kuran'da sadece Duygu demek değildir.. "Kalp" İnsan Varlığında tek bir Sırra İşarettir, sadece Duygu ve sadece Akıl'da kalmaz, ikisini de kuşatan o Öz'e gelir, getirir.. Ta Ruh'a, Min Ruhi'ye varıncaya kadar ! Henüz Kamil olmayanlar ise, ya Akıl ya Duygu demiş, birbirlerinden ayrılmakla rahata ermişlerdir!..

Bir Tesettür'e gir de bak bakalım çevrendekiler ne kadar Modern (!) , ne kadar Müslüman (!)..

Daimdir Himmeti Kalbimizde Pirim Abdulkadir'in..

Yapay Zeka Robot'da Zihin var mı filan bırak, "Yapay" ve "Gerçek" nedir ? onu düşün.. Sen Doğal mısın ? Yapay mısın ?.. Hem Doğal hem Yapay şeyler var ise, Yapay olmayan "Doğal Gerçek" nedir ? "Gerçek" nedir ? "Yapay" İnsan eli ile Taklid edilip "Yapılan" yani Doğal olmayan ise, Doğa neye göre "Yapay" değil ? "Doğal Gerçek" olan İnsan ise, Robot da Doğal değil Yapay'sa, "Gerçek" hangisi? Ve "Yapılmamış" olan hangisi! Doğa mı İnsan mı Yapay Zeka mı!.. Kafir İnsan Zekayı Aklı Doğayı Gerçeği (yani Hakkı) ne kadar İnkar etmeye çalışırsa çalışsın, ne kadar Oyun Oynarsa Oynasın, sadece kendini batırmış sadece kendini rezil rüsvay etmiştir; Yazık..

Çirkin'i de Güzel'i de aşan, Sıfatı Zat-ı Aşk..